8 พฤษภาคม 2552 23:55 น.
wanderer
ไม้ขีดไฟก้านน้อยรีบเปล่งแสง
ลุกร้อนแรงเร่งเร้าสุกไสว
ใช้แสงส่องความมืดให้หายไป
แม้ชั่วคราวดับไซร้ยังตรึงตา
ไม้ขีดไฟเปรียบเหมือนผู้นำเหล่า
เสียสละตัวเก่าจุดส่องฟ้า
ส่งไฟต่อจุดเทียนแห่งประชา
ผสุธาส่องแสงอันเรืองรอง
ไฟแม้ถูกจุดแล้วยังมีดับ
แรงลมขับดับสิ้นไม่มีสอง
ฤาหมดเชื้อสิ้นไปตามครรลอง
ความมืดย้อมดับสิ้นแสงเปลวไฟ
ไม้ขีดไฟก้านใดยังไม่จุด
ขอจงหยุดตรองดูสิ้นสงสัย
จุดตนเองต่อเนื่องซึ่งเชื้อไฟ
ให้ลุกไหม้โชติช่วงตลอดกาล
7 พฤษภาคม 2552 01:49 น.
wanderer
มรรค คือทางพ้นทุกข์ ทุกขอบ
มี แปดองค์คลุมครอบ รอบไว้
องค์ อันเหล่าทำชอบ ลุล่วง
แปด สิ่งดำริไว้ แต่ครั้งบรรพกาล
อันว่ามรรคกล่าวไว้ครั้งกาลก่อน
เป็นคำสอนศาสดาน่าเลื่อมใส
ปฏิบัติง่ายดายน่าสนใจ
แจกแจงไซร้แปดข้อตริตรองดู
ปัญญาอันเห็นชอบมาที่หนึ่ง
คือเห็นซึ่งอริยสัจที่สวยหรู
ถึงตัวเหตุทุกขังไม่น่าดู
สัมมาทิฏฐิรู้ไม่เสียใจ
มาข้อสองสัมมาสังกัมปะ
คือการละจากกามเครื่องหลงใหล
ละพยาบาทเศร้าหมองออกจากใจ
ละเบียดเบียนออกไซร้ดำริดี
อีกสัมมาวาจาเจรจาชอบ
พูดในกรอบสุจริตไม่หมองศรี
โบราณยังบอกว่าหากพูดดี
จะเป็นศรีแก่ตัวแลตระกูล
มาครึ่งทางเว้นจากกายทุจริต
อย่าทำผิดทำชั่วมันเปล่าสูญ
ทั้งฆ่าสัตว์ลักทรัพย์ปฏิกูล
จะเสียสูญไม่มีใครมาเห็นใจ
ข้อต่อมานั้นคือการเลี้ยงชีพ
เป็นประทีปส่องทางให้สดใส
อย่าไปเบียนชีวิตของสิ่งใด
จึงจะใช่สัมมาอาชีวา
สัมมาวายามะคือเพียรชอบ
องค์ประกอบความสำเร็จที่ชิวหา
หากไม่ทำมัวคร้านสุดระอา
จะต้องมาชีช้ำตามผลกรรม
ทำอะไรต้องมีซึ่งสติ
ไม่มีสิทธิ์ผิดพลาดให้คนขำ
สัมมาสติดำรงซึ่งชอบธรรม
จงจดจำให้ดีไม่มีภัย
ข้อสุดท้ายว่าด้วยสมาธิ
ที่ดำริผุดผ่องดูสดใส
ออกมางามหยดหยาดจากจิตใจ
สัมมาสมาธิไว้ซึ่งสิ่งดี
รวมทั้งหมดมีอยู่แปดหัวข้อ
อย่ามัวดื้อลุ่มหลงให้ผิดผี
มรรคนั้นไซร้ปฏิบัติเป็นการดี
จะไม่มีความทุกข์อยู่ในใจ
7 พฤษภาคม 2552 01:45 น.
wanderer
ขอกราบลงบูชากวีเทพ
ผู้สุขเสพความดีบนสวรรค์
ท่านผู้สร้างวรรณกรรมทุกชิ้นอัน
ผู้รังสรรค์ศิลปะงานกวี
สักการะท่านด้วยกลอนกาพย์ฉันท์
ทุกสิ่งอันล้วนมาจากสมอง
ผ่านความคิดพิจารณาและตริตรอง
บรรจงเขียนด้วยสองมือของเรา
ขอกวีเทพจงเจริญผล
ไม่ขัดสนความสุขฤเศร้าหมองเศร้า
ให้สำเร็จลุล่วงแก่ตัวเรา
และสรรพสิ่งรอบเราตลอดไป
หน้าส่วนตัว
2496
