26 เมษายน 2545 23:02 น.
violet
เคยถามตัวเองบางครั้ง..ว่าทำไม
จึงต้องมอบความรักทั้งหมดไป..ให้กับคนที่ไม่เห็นค่า
ทุกอย่างที่ทุ่มเทลงไป..ฉันได้รับอะไรตอบแทนมา
นอกจากสายตาเย็นชา..ที่คอยย้ำเตือนว่า..ไม่เคยสำคัญ
การรักไปและช้ำไป..อย่างนี้
เคยสร้างความรู้สึกดีๆ..ให้ตัวเองบ้างไหม
เจ็บอยู่คนเดียว..ร้องไห้อยู่ลำพัง..ไร้คนสนใจ
แล้วจะรักไปทำไม..ถ้าต้องรักใครเพื่อทำร้ายตัวเอง
มีเหตุผลตั้งมากมาย..กับการไม่รัก
ขอเพียงแค่เรารู้จัก..ที่จะสรรหา
แต่เหตุผลข้อเดียว..ที่หัวใจเรียกร้องมา
ก็ทำให้ไม่อาจบอกลา..ตัดใจลืมเธอ
เหตุผลสั้นๆ..แต่มีความหมาย
เป็นเหตุผลสุดท้ายที่หัวใจได้บอกกับฉัน
คำว่ารักเธอ..เหนือกว่าข้อสนับสนุนใดๆอีกร้อยพัน
แม้เป็นความรักจากคนไม่สำคัญ..แต่ความรู้สึกส่วนนั้น..เต็มหัวใจ
24 เมษายน 2545 23:31 น.
violet
กี่ฤดูกาลที่ผ่านพ้น
ฉันยังเฝ้ารอใครบางคน,,อยู่บนหนทางอันเหน็บหนาว
หวังว่าในสักวันหนึ่ง,,เค้าจะปรากฎตัวขึ้นเช่นดวงดาว
ที่คอยส่องแสงประกายวับวาว,,อยู่บนฟ้าไกล
ฉันรอคอยไออุ่นแห่งความรัก
ของคนที่พร้อมจะทำความรู้จัก,,หนึ่งคนตรงนี้
แค่สบตากัน,,ก็ซึมซับได้ถึงความหมายในใจที่มี
และเข้าใจในตัวฉันได้ดี,,ไม่ว่าวันใด
มั่นใจว่าเธอคือคนนั้น
เป็นคนสำคัญที่ฟ้าไม่ขวางกั้น,,พาเรามาพบกันได้
คุ้มค่าเหลือเกิน,,กับการรอคอยที่ไม่ทำให้เสียใจ
ฉันจะมอบทั้งชีวิตที่ต้องดำเนินต่อไป..ให้เป็นของเธอ
23 เมษายน 2545 22:33 น.
violet
เธออาจไม่ใช่คนในความฝัน
ที่มีแต่ข้อดีสารพัน..จนไม่อาจมองข้ามไปได้
เธอก็คือเธอ..เป็นอย่างนี้เสมอไม่เปลี่ยนไป
เป็นแค่คนธรรมดาที่ไม่มีอะไร..นอกจากหัวใจที่อ่อนโยน
ฉันรักเธอคนนี้ที่เป็นจริง
พอแล้วกับการเสาะแสวงหาบางสิ่ง..ที่ดูเพ้อฝัน
สิ่งที่ไร้ตัวตน..คือคนดีที่ฉันรอจะผูกพัน
ช่วงหนึ่งของชีวิตที่ผ่านมานั้น..สอนให้เรียนรู้ว่ามันไม่มีอยู่จริง
มีความสุขกับตัวเธอที่เป็นไป
ก็ทำให้ฉันไม่อาจรักใครได้มากเท่านี้
จากจุดเริ่มต้นเล็กๆ..ค่อยๆก่อตัวเป็นความรู้สึกที่แสนดี
และนับจากวันนี้..ภาพแห่งความฝันที่มี..จะเป็นภาพเธอ
21 เมษายน 2545 22:33 น.
violet
จะตอบแทนกันอย่างไรก็ย่อมได้
จะโกรธ..จะเกลียด..มากแค่ไหนจะไม่ร้องขอ
จะปล่อยให้เธอระบายความในใจ..ที่ทนเก็บกดเอาไว้ให้เพียงพอ
ทุกเรื่องราวทั้งหมดฉันเป็นผู้ก่อ..ขอยอมรับเอง
ขอโทษนะคนดี
ฉันทำให้ความเชื่อมั่นระหว่างเราที่มี..ต้องคลอนไหว
รักคือความซื่อสัตย์..ต้องมั่นคงต่อกันและกัน..ไม่นอกใจ
ทั้งที่เธอช่างแสนดีกว่าใคร..แต่ฉันกลับพลาดพลั้งไป..รับใครเข้ามา
ต้องทำให้คนที่ฉันรักต้องผิดหวัง
เพราะไม่อาจยับยั้ง..ความหวั่นไหวเอาไว้ได้
วันนี้เมื่อสำนึกตัว..ก็กลับกลัวการไม่ให้อภัย
ขอโอกาสบ้างได้ไหม..ให้คนที่หลงทางไป..ได้พิสูจน์ตัวเอง
18 เมษายน 2545 17:02 น.
violet
ในวันวานครั้งเก่าที่เลยผ่าน
ฉันมีชีวิตอยู่กับความร้าวราน..อันรอนไหว
ต้องเจ็บปวดเพราะความรัก..ผิดหวังจากคนไม่จริงใจ
ทุกๆวันที่ผ่านไป..รอยน้ำตารอยใหม่ยังไหลริน
จนถึงวันที่เธอได้ก้าวเข้ามา
โลกใบหนึ่งซึ่งมีแต่ความวุ่นว้า..และไร้สีสัน
ได้เปลี่ยนแปลงไปจากเดิม..เธอเป็นผู้เเต่งเติมคืนวัน
ฉันรับรู้ได้ในความรู้สึกนั้น..ว่าช่างงดงาม
ในวันนี้หัวใจดวงเก่า
ไม่หลงเหลือร่องรอยความเศร้า..เมื่อครั้งก่อน
ฉันมีดวงตะวันดวงใหม่..ช่วยทอแสงโอบใจที่เปียกปอน
หากชีวิตคือละคร..เธอจะโลดแล่นอยู่ในทุกตอนที่แสนประทับใจ
ฉันรักเธอมากเกินกว่าคำอธิบาย
เป็นความรู้สึกที่ไม่มีวันล่มสลาย..แม้ภายภาคหน้า
ล้านคำรักที่เอ่ยออกไป..ยังไม่เท่าครึ่งหนึ่งของหัวใจที่บอกมา
ทุกอย่างในตัวเธอล้วนมีค่า..ต่อชีวิตของคนธรรมดา..ที่รักเธอ
หน้าส่วนตัว
1137
