30 มีนาคม 2545 22:04 น.
violet
หากผิดหวังกับความรักในครั้งนี้
โลกอาจดูเลวร้ายเต็มที..จนเกินรับไหว
คนที่เธอแคร์และมั่นคง..กำลังจะเปลี่ยนใจ
เดินกลับมาที่เดิมได้ไหม..ที่ของเรา
ยังมีความรัก..ความหวังดี..ที่มากล้น
จากหัวใจใครหนึ่งคนที่ยังไม่แปรเปลี่ยน
โลกหมุนไปข้างหน้า..วันเวลาไม่อาจหมุนเวียน
และคนอย่างฉันก็ไม่เคยพากเพียร..ที่จะลืมเธอ
กลับมาตรงนี้จะดีกว่า
เธอยังคงคุณค่า..แม้นานแค่ไหน
ฉันไม่เคยโกรธ..ไม่เคยถือโทษที่เธอจากไป
หากวันนี้ขาดคนรักคนเข้าใจ..จะกลับมาที่เดิมก็ได้..ฉันยินดี
29 มีนาคม 2545 22:19 น.
violet
ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่เธอได้มอบให้
ขอบคุณแววตาที่บอกว่าห่วงใย..คู่นั้น
ขอบคุณความอบอุ่นที่เธอหยิบยื่นให้กัน
ขอบคุณทุกความผูกพัน..ที่แสนอ่อนโยน
ฉันไม่ต้องการอะไรมากไปกว่านี้
ขอแค่ความรักที่เธอมี..ยังคงมั่น
รักกันให้เท่าเดิม..ไม่ต้องเพิ่มเติมในทุกวัน
อยู่เป็นคนดีคนเดียวของฉัน..อย่าเปลี่ยนแปลง
28 มีนาคม 2545 23:31 น.
violet
ฝนตกพรำๆ..กับฟ้าสีหม่น
ช่างเข้ากับหัวใจของคนที่แสนอ่อนไหว
บรรยากาศรอบกายคล้ายๆเป็นใจ
ทำให้อะไรต่ออะไร..ไร้ซึ่งชีวิตชีวา
น้ำตาหยดแล้วหยดเล่า
ไม่ได้ช่วยบรรเทา..ความเจ็บช้ำให้เลือนหาย
ยังอยู่คนเดียวตรงนี้..กับความอ้างว้างเดียวดาย
และหัวใจที่แตกสลาย..ไปพร้อมกับการจากลาของเธอ
พรุ่งนี้แล้วใช่ไหม
ที่จะต้องอยู่โดยไม่มีใครมาห่วงหา
มีเพียงสายฝน..คอยชโลมหัวใจยามเจ็บชา
และยังคงมีท้องฟ้า..ที่เฝ้าคอยกระซิบว่า..จงลืมเธอ
28 มีนาคม 2545 01:26 น.
violet
เพราะไม่อยากสูญเสียคำว่าเพื่อน
จึงต้องพยายามลบเลือนบางสิ่งบางอย่าง
ความรู้สึกลึกๆซึ่งไม่ควรเกิดขึ้น..มาคั่นกลาง
ให้ความผูกพันต้องเหินห่าง..ไม่คงเดิม
ฉันผิดมากไหมที่ทำเช่นนี้
กับการปล่อยให้ความรักมาแทนที่โดยไม่คาดฝัน
ผิดรึเปล่าที่ไม่ยับยั้งเอาไว้..ก่อนจะห้ามใจไม่ทัน
อยากกล่าวขอโทษเธอสักร้อยพัน..ต่อความผิดของฉัน
..... คนข้างกายเธอ....
27 มีนาคม 2545 22:19 น.
violet
ฉันเก็บซ่อนความรู้สึกมานานเนิ่น
ไม่ใช่เพราะความบังเอิญที่ทำให้หวั่นไหว
เป็นคำว่ารักที่เกิดขึ้นโดยความตั้งใจ
ค่อยๆเพาะบ่มอยู่ข้างใน..จนมันงอกงาม
เมื่อความรักเติบโตขึ้นเต็มที่
ออกดอกชูช่อเขียวขจีในหัวใจฉัน
คงถึงเวลาแล้วที่ควรบอกความจริง..ให้เธอรับรู้มัน
ว่าเธอคือหนึ่งเดียวคนสำคัญ..ที่ฉันต้องการ
หน้าส่วนตัว
1030
