8 สิงหาคม 2558 13:41 น.

วันแม่ วันหมอง

๏ เห็นเด็กอื่น..ชื่นใน..ในวันแม่
ฉันได้แต่..แค่ฝัน..กับวันเหงา
แม่คนอื่น..ชื่นแท้..หากแม่เรา
เพียงภาพเงา..เลือนลาง..อยู่กลางใจ

๏ เขียนเรียงความ..ตามเขา..เราขมขื่น
ต้องสะอื้น..กลืนกล้ำ..น้ำตาไหล
แม่ของฉัน..วันนี้..อยู่ที่ใด
แม่รู้ไหม..ใครแล..คอยแม่มา

๏ ตั้งแต่น้อย..คอยกลับ..มารับขวัญ
ทุกคืนวัน..ฝันถึง..คะนึงหา
จะกี่ปี..ที่ผ่าน..กาลเวลา
ยังตั้งตา..รอกลับ..นับคืนวัน

๏ แม่โอบอุ้ม..ฟูมฟัก..ด้วยรักแม่
คงความรัก..แน่แท้..มิแปรผัน
พระคุณแม่..แต่ครั้ง..เริ่มตั้งครรภ์
ไร้ซึ่งคำ..รำพัน..มาบรรยาย

๏ ครบกำหนด..ทศมาศ..ปราศฯจิตหวั่น
น้ำนมกลั่น..จนเลือด..แทบเหือดหาย
แม่กับลูก..ผูกพัน..ตราบวันตาย
ก่อเป็นสาย..สัมพันธ์..อันตราตรึง

๏ แม่ของหนู..อยู่ไหน..ในวันนี้
แม่ยังมี..ลูกน้อย..คอยฝันถึง
ยังคอยรัก..คอยหวง..ห่วงคำนึง
รักแม่ซึ้ง..ตรึงจิต..นิจนิรันดร์

๏ มะลิร้อย..มาลัย..เตรียมให้แม่
คงได้แต่..มอบให้..เพียงในฝัน
สองดวงแด..แม่-ลูก..ยังผูกพัน
คงสักวัน..สมใจ..ที่ใฝ่รอ....ฯ

2612

love

comment

4 สิงหาคม 2558 02:47 น.

บัวตอง

victoriasecret

๐ เนินไพรกว้าง..พร่างพราย..สุดปลายฟ้า ดาริกา..มาเยือน..พร้อมเดือนฉาย เห็นหิ่งห้อย..ลอย-บิน..แถวดินทราย ส่องประกาย..ฉายแสง..หมายแข่งจันทร์ ๐ มองนภา..ฟ้างาม..ในยามนี้ ในราตรี..ที่เรา..ยังเศร้าศัลย์ งามเท่าใด..ไร้ค่า..เมื่อจาบัลย์ เพราะใจนั้น..มันเหี่ยว..เกินเหลียวมอง ๐ หัวใจเจ็บ..เหน็บหนาว..เมื่อคราวแพ้ ถึงไร้แผล..แต่คน..ก็หม่นหมอง ฟ้าเคยงาม..ยามหวัง..เคยรังรอง แต่ทั้งผอง..ต้องสลาย.กลายเป็นจุล ๐ มองม่านหมอก..หยอกเอิน..กับเนินผา สนธยา..ฟ้าไร้..ซึ่งไออุ่น รวยระริน..กลิ่นพยอม..หอมละมุน จันทร์ฉายแสง..แดงขุ่น..ที่คุ้นตา ๐ ยามสลัว..บัวตอง..ก็หมองหม่น เหมือนใจคน..หม่นเศร้า..ใต้เงาผา ไอน้ำค้าง..พร่างพรม..ที่ลมพา ราวกับว่า..มาซ้ำ..คนช้ำตรม..ฯ

2453

love

comment