13 มิถุนายน 2554 14:19 น.
victoriasecret
ภุชงคปยาตฉันท์ ๑๒
๏ อุราไหวฤทัยรอน มิอาจถอนฤดีไกล
สะท้านขวัญประหวั่นใน ละม้ายใจจะขาดรอน
๏ ประสบพักตร์ประจักษ์โฉม ประดุจโคม ณ อัมพร
ละออองค์อนงค์อร ผินางฟ้าวิลาวัณย์
๏ พธูปรายชม้ายพักตร์ ก็นึกรักประจักษ์มั่น
มนัสตรึงคนึงฝัน มิมีวันจะหันลา
๏ นรีใดมิหมายสิ้น จะมอบจินต์อภิญญา
ฤทัยวางมิสร่างซา กระจ่างหล้าและฟ้าดิน๚ะ๛
อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
๏ เพียงยลกระวนวาย อุระชายมลายสิ้น
เนตรปรายละลายจินต์ ศิขรินทร์ถล่มพลัน
๏ วงพักตร์ก็งดงาม นะจะหยามและเย้ยจันทร์
ไม่พบประสบขวัญ ศศินั้นสิบั่นทอน
๏ ยามยิ้มประพิมพราย ฤติวายสยบอร
คิ้วโก่งขนงงอน ดุจะศรพระจักรา
๏ หากแม้นสุดาดวง จิตะพ่วงและห่วงหา
ร่วมโศก ณ โลกหล้า จะละฟ้ามิอาลัย๚ะ๛
วิชชุมมาลาฉันท์ ๘
๏ เพียงพบสบน้อง พี่ต้องหวั่นไหว
ศรรักปักใน ดวงใจพี่ชาย
๏ ว้าวุ่นครุ่นคิด ด้วยจิตมุ่งหมาย
อยากอยู่คู่กาย ไม่คลายสัมพันธ์
๏ พี่นั้นมั่นคง ซื่อตรงไม่สร่าง
หมายชวนนวลปราง ร่วมสร้างทางฝัน
๏ หากแม้นทรามวัย มีใจให้กัน
จนสิ้นชีวัน รักมั่นเพียงเธอ๚ะ๛
อีทิสังฉันท์ 20
๏โฉมสะคราญสราญถวิลจะเจอ
มิพบอนงค์ก็หลงละเมอ เสมอไป
๏ เปรียบประดุจอรุณละมุนละไม
ตะลึงตะลานและซ่านฤทัย ละออตา
๏ ภักดิ์จะมั่นจะหมาย ณ สายสุดา
สุรางคะใดมิปรารถนา ณ ดวงมาน
๏ นัยะนาพะพราว ณ คราวประสาน
นภากระจ่างสว่างตระการ สราญนัก๚ะ๛
ภุชงคปยาตฉันท์ ๑๒
๏ คะนึงฝันก็หวั่นจิต นิรามิต ฤ ห้ามหัก
สะพร่างใสประไพพักตร์ กมลปักลดาวัลย์
๏ ระโหยอ่อนมิผ่อนคลาย ฤดีหมายจะครองขวัญ
ชะรอยบุญ ณ ปางบรรพ์ มโนมั่นสวาทนาง
๏ ประจักษ์ในหทัยแล้ว ผิคลาดแคล้วสิวายวาง
ศิโรราบบ่ห่อนจาง มิแรมร้างละนางไป
๏ เพราะใจรักตระหนักมั่น มิมีวันนิราศไกล
จะหมายมาดสวาทใน พธูนั้นนิรันดร์กาล๚ะ๛
อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
๏ คิดถึงคะนึงหา นะยะนาประสบสาน
เพลิงรุมประชุมมาน มนะซ่านสิรานรอน
๏ รักแท้มิแปรผัน จิตะมั่นมิสั่นคลอน
ผูกพันนิรันดร อะนะธรมิห่อนคลาย
๏ อาวรณ์ฉะอ้อนฝัน อุระมั่นมิกลับกลาย
ปักในหทัยชาย ฤติหมายบ่คลายปอง
๏ ประสบ ณ ภพใด หฤทัยสิหมายครอง
ขอพบประสบคล้อง นุชะนารถมิคลาดไกล๚ะ๛
มาณวกฉันท์ ๘
๏ พักตร์นฤมล วน ณ หทัย
ชวนพิ-ศมัย นาถะนะรี
๏ พรรณะวิไล ในปฐพี
ใครก็มิมี เทียบดุจะอร
๏ ทุกขณะคิด จิตก็สิหลอน
ปานอุระรอน ราวมนะราน
๏ ใจปฏิพัทธ์ มัดศศิกานต์
ทุกทิวะวาร มั่นอภิรมย์๚ะ๛
กมลฉันท์ ๑๒
๏ อภิธานกวีเทพ ฤจะเสพธุลีสม
ระวิโชติกระไรชม สมนัยอนุชครอง
๏ ศศิพักตร์กระจ่างภพ ศิริกลบศจีหมอง
กระจะทาบละอองทอง พสุไท้ประทานเธอ
๏ นขทารณ์มิปานเนตร ปรเมศวร์ตะลึงเผลอ
ผิพิมานมิผ่านเจอ กลเท่ห์ถกลไกล
๏ รชะอ่อนลออคลี่ นลินีขจรไหว
ปรทิพย์ปทุมใด ก็มิกรายนลินกร
๏ อุระอั้นประหวั่นอก ดุจนกตระหนกศร
ระติร้าวผะผ่าวรอน สิธิดาเผดิมดิน๚ะ๛
8 มิถุนายน 2554 01:29 น.
victoriasecret
๏ ฝากลมหวน..ทวนคำ..ไปย้ำถึง
พร้อมรักซึ้ง..ถึง-ใจ..นางในฝัน
ยังพันพ่วง..ห่วงหา..ลดาวัลย์
และซื่อตรง..คงมั่น..นิรันดร์กาล
๏ แม้นวลนาง..ร้างหนี..คิดตีจาก
ก็ยังอยาก..ฝากคำ..มาพร่ำขาน
ว่ามั่นภักดิ์..รักแท้..ทั้งแดดาล
จวบวายปราณ..มานนี้..ภักดีนวล
๏ ถ้อยคำฝาก..จากพี่..ที่มีให้
ยากบอกไป..ได้จบ..จนครบถ้วน
คำจะหา..มาสรร..ถ้อยรัญจวน
สิ้นทั้งมวล..ครวญซึ้ง..เพียงครึ่งใจ
๏ จะไม่ท้อ..รอวัน..เธอหันกลับ
จะประทับ..รับขวัญ..ไม่หวั่นไหว
ตราบชีวี..นี้ดับ..ล่วงลับไป
ปักฤทัย..ไว้ซึ่ง..เพียงหนึ่งนาง
๏ หวังลมหวน..ทวนย้อน..เหมือนก่อนเก่า
ให้นงเยาว์..เจ้านั้น..หันมาบ้าง
พี่ขอเอ่ย..เผยคำ..ไม่อำพราง
หวังพรหมวาง..ทางพบ..บรรจบกัน
๏ วอนลมหวน..ทวนคำ..ไปย้ำถึง
พร้อมรักซึ้ง..ถึง-ใจ..นางในฝัน
ยังพันพ่วง..ห่วงหา..ลดาวัลย์
และซื่อตรง..คงมั่น..นิรันดร์กาล๚ะ๛
4 มิถุนายน 2554 09:13 น.
victoriasecret
๏ เพราะรักซ้อนซ่อนซึ้งตราตรึงจิต
แม้เหลือแต่แค่สิทธ์เพียงคิดฝัน
สุมในห้วงดวงมานเนิ่นนานวัน
ย้ำสัมพันธ์นั้นเข้าในเงารัก
๏ เพราะรักซ้อนย้อนยอกจึงชอกช้ำ
หรือรอยกรรมหมายผลาญให้ราญ, หัก
ดับอาวรณ์ด้วยรอช่างท้อนัก
คือสลักรักซึ้งปักตรึงจินต์
๏ แม้ช่วงภพสบพ้องหมายคล้องเกี่ยว
ทุกส่วนเสี้ยวเกลียวใจมอบให้สิ้น
รอจนร่าง-ร่างนี้ไร้ชีวิน
ยังถวิลจักคอยบนรอยทาง
๏ จะมั่นรักภักดีถึงที่สุด
เกินใครหยุดฉุดได้เกินใครขวาง
จะกี่ภพกี่ชาติสวาท, วาง-
แทบบาทนาง-นางนี้มิมิคลาย
๏ แม้รักซ้อนซ่อนงำอาจช้ำหมอง
ยังหมายปองคล้องจิตมิคิดหน่าย
แม้รอยกรรมทำพลาดสวาท, วาย
เกิดกี่ครั้งยังหมายมิคลายเลือน๚ะ๛
1 มิถุนายน 2554 09:29 น.
victoriasecret
๏ ยามระวีละสายก็มายก็เมา
เฉลิมฉลองก็ถองฉะเหล้า..........บเว้นวาย
๏ เมียจะด่าจะว่าจะสาธยาย
ก็ปล่อยก็วางระหว่างระบาย.........มิสบตา
๏ ใจสะทกสะท้านมิหาญมิกล้า
มินานก็เบื่อเพราะเหลือระอา........ก็ราไป
๏ ใช่จะเกรงจะกลัวจะหวาดฤทัย
กระดกจะซดเพราะอดมิไหว.........มิได้ฟัง
๏ ค่อยละเลียดละเมียดละไมมิยั้ง
มิดื่มสุราละล้าละลัง..................ระทมแสน
๏ เมาสะวิงสะวายจะส่ายจะแอ่น
อุษานภาสว่างก็แจ้น................สิไปถอน
๏ มันสะลึมสะลือบ่ชื่นสินอน
ขยุกขยิกขยักขย้อน................บ่สร่างซา
๏ มันผะอืดผะอมระทมอุรา
ประหนึ่งจะคายสิสังขยา..........และอาเจียน
๏ เออฉะนั้นฉะนี้นะพี่จะเพียร
จะกลมจะแบนจะแว่นจะเวียน....แวะถอนเลย
๏ ถึงสะบักสะบอมก็ยอมเพราะเคย
ก็ขาดมิได้หทัยเฉลย...............สุราริน
๏ แล้วก็กรึ๊บก็กรึ๊บบ่ยลบ่ยิน
ประชดประชันเพราะฉันก็ชิน.....กะเสียงเมีย
๏ ถอนซะหน่อยก็บ่อยนะกรึ๊บกะเบียร์
และตาก็เมียงชะม้ายกะเชียร์......ชะช่วยถอน
๏ เมาสุราก็อย่าไถลตะรอน
ผละหนีนะพี่มิมีสะออน..............จะนอนคราง
๏ ดวดซะให้หทัยไสวสว่าง
ระรี้ระริกกระซิกมิห่าง.................นะอย่างเคย
๏ น้องจะเสริฟจะเปิบอะไรมิเฉย
กระวีกระวาดมิขาดละเลย...........สิเชยชม
๏ พี่มิเมาก็คงมิเคล้ามิดม
ก็หย่อนและยานก็อ้วนและกลม.....ก็เข้าใจ
๏ จึงจะหมายจะมอมและย้อมหทัย
ซะทีนะพี่พิรี้พิไล.......................มิได้การ
๏ หากริหนีนะพี่มิมีสะท้าน
ระวังนะสากจะฝากประทาน.........กบาลแยก๚ะ๛
1 มิถุนายน 2554 04:35 น.
victoriasecret
๏ สายรุ้งพร่างขวางทาบระนาบฟ้า
ขับนภาฟ้าพรายหลากหลายสี
ประหนึ่งแก้วแววเพชรเกล็ดมณี
เรื่อรุจีรวีวรรณอนันต์กาล
๏ หมายรุ้งเรียวเกี่ยวใจเอาไว้มั่น
ร่วมประคองคล้องฝันแห่งวันหวาน
สานสลักรักไว้ให้เนานาน
ชูช่อบานจารจรุงดั่งรุ้งทอ
๏ เมื่อสัมพันธ์นั้นกลายจากหมายมาด
เรียวรุ้งขาดพาดเกลียวดุจเรียวขอ
ภาพรุ้งงามยามเราเคียงเคล้าคลอ
ก็หักงอต่อหน้ากลางฟ้าคราม
๏ พิรุณร่ำฉ่ำรินจนสิ้นสาย
ลำรุ้งพรายคล้ายแล้วสิ้นแววหวาม
สิ้นสายฝนหล่นรินใจสิ้นตาม
หมดสิ้นงามยามขาดสวาทวาง
๏ สิ้นฝนโปรยโรยละอองจากท้องฟ้า
รังสิยาทาทุ่งครารุ่งสาง
แต่ฤดีนี้เหมือนกลับเลือนลาง
คล้ายฟ้าขวางกางกั้นยากบั่นไป
๏ หวังรุ้งเรียวเกี่ยวคล้องสองจิตมั่น
แต่รุ้งงามยามฝันกลับสั่นไหว
มาบังบดหมดค่าความอาลัย
ห้วงฟ้าไกลไร้ค่าให้อาวรณ์
๏ ความเดียวดายกรายกล้ำเข้าย้ำเหนี่ยว
เมื่อรุ้งเรียวเกี่ยวฝันเมื่อวันก่อน
มาสลายกลายกลับจนลับจร
สิ้นแรงโรยโหยอ่อนสะท้องทรวง
๏ สายรุ้งโค้งโยงจิตกลับบิดผัน
ทิ้งสัมพันธ์วันวารให้รานร่วง
รุ้งพรายสีคลี่ฉาบด้วยภาพลวง
ก็หายดวงล่วงหล่นหลังฝนซา
๏ เหลือเพียงคนหม่นคอยบนรอยเหงา
เหลือเพียงเศร้าเข้ารานหมายผลาญพร่า
เมื่อรุ้งงามล่ามพ่วงเพียงลวงตา
ไย....ถวิลจินต์หาด้วยอาลัย๚ะ๛
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟvictoriasecret
หน้าส่วนตัว
1902
