17 เมษายน 2553 20:27 น.
victoriasecret
๐ ใจใครในโลกรู้ ลึกตาม
ใจสิทธัตถะยาม เจ็บบ้าง
ใจหญิงแม่งดงาม ยโสธ- ราเอย
ใจสิทธัตถะใช่ร้าง รักแล้วเลือนหาย
๐ สายใยมิใช่แล้ง โรยรา
สายรักคือเสน่หา เอ่อล้น
สายใจเปี่ยมเมตตา สนิทแนบ
สายบ่วงยังมิพ้น ผูกร้อยกายา
๐ น้ำตาสองเนตรน้อย รินไหล
น้ำเลือดเดือดคลั่งใน อกบ้า
น้ำคำแม่ปักใจ พี่เจ็บ
น้ำทั่วสามภพฟ้า เปรียบได้ฤๅไฉน
๐ เข้าใจพี่เถิดน้อง ยโสธรา
จำจากใช่จะลา ลับแล้ว
พร่ำกอดจูบเจ้ารา- หุลพ่อ
ฝากแม่ชายาแก้ว ชุบเลี้ยงเดียวดาย
๐ อย่าอายเลยนะเจ้า จอมใจ
ชนหมิ่นก็หมิ่นไป ชั่วครั้ง
นินทาอาจดุจไฟ ลามทุ่ง
เชื้อหมดเพลิงหยุดยั้ง ดับสิ้นคำคน
๐ ใจหนึ่งทนตัดแล้ว ความหลัง
ใจหนึ่งถูกฉุดดัง สะกดไว้
ใจหนึ่งคะนึงหวัง ดับทุกข์
ตาย เกิด แก่ เจ็บ ไข้ ไป่ข้ามสงสาร
๐ วิญญาณสามโลกร้อง ครวญคราง
สรรพสัตว์บ่เห็นทาง ทุกข์สิ้น
วัฏจักรดักหลุมพราง ชีวิต
ตกก็มิอาจดิ้น หลุดเวิ้งเวรกรรม
๐ จำใจจำจากน้อง แรมรอน
จำจากสู่ดงดอน ป่ากว้าง
จำพรากนิวาสนอน กลางเถื่อน
จำนิราศลาร้าง สลัดทิ้งโลกีย์
๐ โลกีย์ชีวิตล้วน ติดหลง
ฟากภพใครพลัดลง ว่ายพ้น
ฝั่งแห่งนฤพานคง รอพี่
สิทธัตถะดั้นด้น อาจค้นพบธรรม
๐ น้องช้ำพี่ก็ช้ำ ปานกัน
น้องทุกข์ พี่ทุกข์พัน ผูกร้อย
รอพี่เถิดสักวัน จักกลับ
ข่มหยาดน้ำตาย้อย อาบแก้มเกินฝืน
๐ คืนมาพร้อมสุขพร้อม ทิพย์ธรรม
พาสัตว์ข้ามฝั่งกรรม หลุดพ้น
ถึงตายพี่จักบำ- เพ็ญชอบ
พลีชีพเพื่อจักค้น อมตะแท้นิพพาน
16 เมษายน 2553 13:42 น.
victoriasecret
๐ ร่างจดหมาย..ไอ.ที..ถึงที่รัก
ด้วยใจภักดิ์..รักมาก..จึงอยากเผย
จากออนเอม..เต็มจิต..ใคร่ชิดเชย
รักจังเลย..จุ๊บจุ๊บ..ส่งจูบมา
๐ พิมพ์หน้าเวป..เซฟไว้..อยู่ในเวิร์ด
ใจเตลิด..ถึงนวล..คร่ำครวญหา
นั่งหน้าคอมฯ..พร้อมดื่ม..ลืมเวลา
ก่อนเปิดหน้า..ฮอทเมล..อย่างเร็วพลัน
๐ ส่งข้อความ..ที่เซฟ..แล้วเก็บไว้
แล้วจึงกด..ส่งให้..นางในฝัน
ช่างหยดย้อย..ถ้อยคำ..ที่จำนรรจ์
ก่อนเลิกออน..นอนฝัน..ถึงวันคืน
๐ ตอนสร่างเมา..เช้าใหม่..จดใจจ่อ
วันนี้หนอ..นงราม..แม่ทรามชื่น
สาสน์คงส่ง..ตรงถึง..ซึ่งขวัญยืน
คงระรื่น..กับคำ..ที่พร่ำไป
๐ ที่ทำงาน..ตอนเช้า..เดินเข้าห้อง
ใครต่างจ้อง..มองมา..น่าสงสัย
รีบสำรวจ..ตรวจตรา..ว่าเหตุใด
อ๋อเน็คไท.เรานั้น..คงสั้นเกิน
๐ มองผ่านห้อง..ประชุม..คนสุมหัว
มองไปทั่ว..อึดอัด..จนขัดเขิน
เทเลคอม..แจ้งมา..ว่านายเชิญ
จึงรีบเดิน..สาวเท้า..เข้าห้องนาย
๐ อนิจจา..ยาใจ..คิดไม่ถึง
อีเมล์ซึ้ง..ถึงน้อง..ที่ปองหมาย
มัวแต่ปลื้ม..ดื่มเบียร์..เสียเมามาย
ส่งกระจาย..ทั่วตลอด..ทั้งฮอทเมล
๐ ถ้าวัยรุ่น..กรุ่นหวาน..เรียกงานเข้า!!
ดั่งโดนเย้า..โยนหลุบ..ลงหุบเหว
ส่วนด้านล่าง..พร่างไป..ด้วยไฟเปลว
เจ้านายยืน..เท้าเอว..ร้องเย้วมา
๐ นี่น่ะหรือ..ผลงาน..ที่หว่านส่ง
เหล่าอนงค์..คงรู้..เรื่องมุสา
นี่น้ำใจ..ให้เธอ..พลาสเตอร์ยา
เอาไว้แปะ..ปะหน้า...เผื่อว่ามึน !!
11 เมษายน 2553 14:03 น.
victoriasecret
๐ คราหัวใจ..ไหวหวั่น..ในวันหนึ่ง
เมื่อความซึ้ง..ถึงจุด..จะหยุดขืน
อยากสานรัก..ถักฝัน..แห่งวันคืน
ให้ยั่งยืน..ชื่นทรวง..ห่มดวงมาน
๐ จากรู้จัก..ทักกัน..แบบฉันมิตร
จวบจนจิต..ใจจ่อ..เริ่มก่อสาน
ความซึมซาบ..อาบฝัน..แห่งวันวาร
ก็ผสาน..ฉัน-เธอ..เสมอ"เงา"
๐ "ฉัน"ยังเป็น..เช่น"ฉัน"..มั่นเสมอ
"เธอ"คือ"เธอ"..เสมอไป..สองใจเฝ้า
หนึ่ง.ชาย.หญิง..อิงแอบ..นิจแนบเนา
จนล่วงเข้า..เกิน"มิตร"..ใกล้ชิดใจ
๐ จึงร้อยพร่ำ..สำนวน..จากส่วนลึก
ความรู้สึก..กลั่นมา..ใช่สาไถย
คำว่า"เพื่อน"..เหมือนด้อย..ค่าน้อยไป
เมื่อทรวงใน..ใคร่ล้ำ..ความสัมพันธ์
๐ มิตรภาพ..ฉาบห้วง..ทั้งดวงจิต
จากคำ"มิตร"..คิดซึ้ง..อีกหนึ่งขั้น
รวม"ฉัน""เธอ"..เป็น"เรา"..เข้าด้วยกัน
พร้อมด้วยรัก..สลักมั่น..นิรันดร.
7 เมษายน 2553 15:19 น.
victoriasecret
๐ หากว่าเธอ..เผลอใจ..ไปเป็นอื่น
ก็อย่าฝืน..เหมือนเรา..ยังเฝ้าฝัน
อย่าเสแสร้ง..แกล้งทำ..เพ้อรำพัน
โปรดจงไป..จากฉัน..อย่าหันมา
๐ ปล่อยฉันตรม..จมหมอง..กับกองทุกข์
ดีกว่าสุข..กับฝัน..อันยากหา
เป็นเรือน้อย..ลอยคว้าง..กลางธารา
ยังดีกว่า..เรือใหญ่..ไร้ทะเล
๐ เรื่องวันเก่า..หนาวเหน็บ..เกินเก็บไว้
ยิ่งห่างไกล..ใจนั้น..ยิ่งหันเห
มหาสมุทร..สุดจะ..คาดคะเน
เมื่อลมจัด..พัดเท..ก็เหไป
๐ รักลางเลือน..เหมือนฝัน..ยากบรรจบ
เพียงพานพบ..ก็พราก..ช่างยากไข
ดุจดั่งเพชร..เม็ดงาม..วาบหวามนัยน์
แต่เมื่อไร้..คนมอง..ก็หมองมัว
๐ โลกกว้างใหญ่..ไร้ทาง..ให้ย่างเหยียบ
เย็นยะเยียบ..เงียบเหงา..คละเคล้าทั่ว
ทั้งวังเวง..เหว่ว้า..ช่างน่ากลัว
เหมือนมีตัว..ไร้ตน..ไร้หนทาง
๐ ปลดปล่อยใจ..ไหวตาม..ความวิเวก
ดั่งปุยเมฆ..ล้อลม..ที่พรมพร่าง
ข่มจิตหมอง..ล่องลอย..หมายปล่อยวาง
กลับอ้างว้าง..เกินรับ..ยากหลับตา
๐ สุดอนาถ..วาสนา..ช่างอาภัพ
จมอยู่กับ..บ่วงทราม..ตามยถา
เถอะ.สักวัน..ฝันตรึง..เมื่อถึงครา
จะแหวกฟ้า..คว้าดาว..มาก้าวเคียง
๐ ถึงเหมือนอยู่..ผู้เดียว..โดดเดี่ยวนัก
ถึงจมปลัก..วังวน..เกินพ้นเลี่ยง
ถึงชะตา..ฟ้าเบน..จนเอนเอียง
ขอยังเพียง..หายใจ..เป็นไม่กลัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟvictoriasecret
หน้าส่วนตัว
2114
