26 ตุลาคม 2553 03:50 น.
victoriasecret
๐ ครั้งยังเด็ก..เล็กนัก..ฉันมักนั่ง
เฝ้าคอยฟัง..วิทยุ..อยู่กับบ้าน
เมื่อบรรเลง..เพลงฉัน..นั้นโปรดปราน
จะขับขาน..ครวญคลอ..อย่างพอใจ
๐ อยู่ในห้วง..ช่วงกาล..อันซ่านสุข
ได้คลายทุกข์..ซุกข่ม..อารมณ์ไหว
เหมือนเพื่อนเก่า..เราพราก..จากกันไกล
อยู่ที่ใด ไหนกัน ฉันตราตรึง
๐ เสียงคำสร้อย..พลอยให้..หัวใจชื่น
เริงระรื่น..ชื่นฉ่ำ..ดื่มด่ำถึง
ทุกทุกคำ ย้ำให้ ใจคนึง
และซาบซึ้ง เมื่อเพลง บรรเลงนำ
๐ เมื่อถึงตอน..ย้อนกล่าว..เรื่องร้าวฉาน
เมื่อเขาราน..รักเธอ..จนเพ้อพร่ำ
ฉันร้องไห้..ไปตาม..ทุกยามฮัม
ใจระกำ..ช้ำฝัน..ของวันวาน
๐ ได้ดื่มด่ำ..คำนึง..ถึงความหลัง
มองไปยัง..ครั้งวัน..ที่ผันผ่าน
วันแสนดี..ที่ลับ..ไปกับกาล
จึงรานร้าว..เศร้าศัลย์..ในวันนี้
๐ บทเพลงรัก..ถักฝัน..ฉันขานขับ
ยังซึมซับ..กับกาล..ไม่ผ่านหนี
ท่วงทำนอง..ของมนต์..แห่งดนตรี
กี่วันปี..ที่ผ่าน..ยังซ่านทรวง.....
18 ตุลาคม 2553 00:16 น.
victoriasecret
๐ บนถนน หนทาง อันกว้างใหญ่
ฉันสาวเท้า ก้าวไป ด้วยใจหวั่น
ทั้งหนาวร้อน ย้อนคละ ปะทะกัน
ในใจนั้น มันปวด และรวดร้าว
๐ ยังก้มหน้า ฝ่าไป อย่างไม่ยั้ง
เรื่องความหลัง ฝังจิต มิคิดกล่าว
อยากจะกลบ ลบให้ ไร้เรื่องราว
ไม่อยากสาว ท้าวความ เรื่องยามร้าย
๐ อาทิตย์ดับ ลับดวง จากห้วงหาว
พลันแสงดาว พราวเพียง ร้อยเรียงร่าย
หมู่เมฆเทา เงาห้อม รายล้อมกาย
ยามแพ้พ่าย กายใจ ไหวสะท้าน
๐ ทุกก้าวบน หนทาง ที่ย่างเหยียบ
ช่างเย็นเฉียบ เยียบจน ยากพ้นผ่าน
กับฤดี ที่หนาว ด้วยร้าวราน
มันก็จม ล่มราญ ยากผ่านพ้น
๐ อยากหาใคร ไว้อิง พักพิงร่าง
สถิตย์กลาง หว่างฤดี ที่ปี้ป่น
มาแผ้วถาง ทางรก และวกวน
เพื่อช่วยคน พ้นเกี่ยว เรื่องเปลี่ยวร้าง.....
13 ตุลาคม 2553 22:21 น.
victoriasecret
๐ วางเค้าโครงโยงเรื่องเป็นเบื้องต้น
อย่ามากจนล้นหลากจะยากจบ
ตั้งแต่ต้นจนปลายบรรยายครบ
ต้องใคร่ครวญทวนทบก่อนตบท้าย
๐ แต่งถ้อยความตามไปจากใจจิต
เนรมิตคิดคำนำเรียงร่าย
หลักการใดไม่รู้อย่าดูดาย
ต้องขวนขวายหมายเพิ่มและเติมรู้
๐ ฉันทลักษณ์หลักบทกำหนดห้าม
จงหมั่นย้ำทำตามอย่าหยามหลู่
อย่าทำเป็นเช่นศิษย์ที่ผิดครู
จะอดสูผู้คนผองชนเย้ย
๐ ทุกบรรทัดขัดเกลาจนเข้าที่
ทุกวลีที่พร่ำตอกย้ำเอ่ย
คอยแก้ไขไปนะอย่าละเลย
ฝึกเอาไว้ให้เคยอย่าเฉยช้า
๐ ร่วมรักษ์งานกานท์กลอนบวรศิลป์
คู่แผ่นดินถิ่นไทยใช่เหลือบ่า
สืบตำนานงานกวีที่มีมา
อยู่คู่หล้าฟ้าวรรณบรรณภพ...
๐ สดับ..ลงได้ครบ................เสียงวรรณฯ
รับ..เอกวางต่อกัน................ว่าไว้
รอง..ให้เหมาะสามัญ............ยอดเยี่ยม
ส่ง..ต่อข้ามบทให้.................จบด้วยเสียงตรี.