15 มกราคม 2551 05:04 น.
victoriasecret
โอ้สุดที่รัก โปรดจงประจักษ์ ว่าใจพี่นั้น
เฝ้าคิดถึงเธอ เพ้อหาทุกวัน แม้อยู่ไกลกัน รักมั่นมิคลาย
ดวงใจดวงนี้ มอบแด่คนดี จวบชีวาวาย
จะขอปองรัก ใจภักดิ์มิหน่าย ตราบจนวันตาย ไม่คลายรักเธอ
พี่รักเธอยิ่ง เหนือทุกทุกสิ่ง รักเธอเสมอ
พี่พูดจากใจ มิใช่ละเมอ ถึงแม้ต้องเก้อ พร้อมเสมอคนดี
โปรดเก็บดวงใจ ของเธอนั้นไว้ นะยอดชีวี
พี่จะมานะ กระทำหน้าที่ ไม่เกินสี่ปี จะรีบกลับไป
จะยกขันหมาก ของชายคนยาก กลับจากแดนไกล
สินสอดพร้อมพรั่ง อีกทั้งผู้ใหญ่ สู่ขอดวงใจ เพื่อเข้าวิวาห์
จะจัดพิธี ให้สมศักดิ์ศรี ของเจ้าแก้วตา
แก้วแหวนเงินทอง เพชรนิลจินดา พี่จะจัดหา ให้เยาวมาลย์
ขอเธอคงมั่น ในตัวพี่นั้น ตราบนานเท่านาน
ที่จากเธอมา ก็เพื่อทำงาน แม้ทรมาน เราต้องทำใจ
ขอเธอรอพี่ เพียงแค่สี่ปี นะขวัญฤทัย
จะนั่งนับวัน ที่ผันเปลี่ยนไป เพื่อสองดวงใจ ได้เคียงคู่กัน................
12 มกราคม 2551 21:26 น.
victoriasecret
ฟังน้ำคำพร่ำอ้อนตอนลาจาก
แทบนึกอยากเปลี่ยนใจให้คืนหวน
ยอมสละละทิ้งสิ่งทั้งมวล
เพื่อปลอบนวลให้หายคลายหมองตรม
ด้วยเป็นชายหมายรักสมัครมั่น
แม้การพรากจากกันมันขื่นขม
แต่ต้องทำจำใจแท้แม้ระทม
หวังสุขสมภิรมย์ขวัญวันกลับไป
ขอให้เธอเชื่อใจในตัวพี่
จะกี่ปียังคงมั่นไม่หวั่นไหว
ฤทัยนี้มีเพียงน้องทุกห้องใจ
หญิงอื่นใดไม่เหลียวแลแม้หางตา
พี่จะทนทำทุกอย่างเพื่อสร้างฝัน
ใช้ความรักจากเธอนั้นช่วยฟันฝ่า
ความคิดถึงเป็นแรงใจใช้นำพา
เพื่อผ่านห้วงเวลาคราไกลกัน
จงอดทนนะคนดีรอพี่หน่อย
โปรดรอคอยถึงวันกลับไปรับขวัญ
ขอเธอจงอย่าท้อเพื่อรอวัน
สองเรานั้นเคียงคู่สู่........วิวาห์.
7 มกราคม 2551 14:49 น.
victoriasecret
บ้านฉันอยู่เมึองปทุมฯในลุ่มแม่-
น้ำมากแท้แผ่ไปที่ในท้อง-
นาข้าวเจ้าหลากพันธุ์นั้นน่าลอง-
ดูน่ามองสองฟากทางถึงบางบัว-
ทองและเงินที่เหลือใช้ฉันไ้ด้เก็บ-
ออมเผื่อเจ็บเก็บเอาไว้ให้ถ้วนทั่ว-
ไปเป็นม่ายหลายเพลาเพราะว่ามัว-
เมาไปทั่วหัวใจจึงไร้คน-
ครองตัวโสดโดดเดี่ยวเที่ยวในต่าง-
แดนอ้างว้างใกล้ไกลในแห่งหน-
ไหนจะเหงาเศร้าช้ำจำต้องทน-
สู้กว่าจนไม่อาจขืนจะคืนเมือง-
ไทยนามนี้ที่เฝ้าฝันนั้นคือบ้าน-
เกิดมานานงานหน้าที่มีแต่เนื่อง-
จากบ้านมาอาศัยอยู่ในเมือง-
นอกจากเรื่องเปลี่ยว-เหงายังเ๋ศร้าทรวง-
ในใจฉันนั้นเล่าเฝ้าแต่คิด-
ถึงดวงจิตจะย้ำว่าไม่น่าห่วง-
หาอะไรจะยากกว่าค้นหาดวง-
ใจไม่ลวงหลอกอำให้ช้ำใจ-
(เอย).
-พงษ์ศรีทัศน์- Putra Jaya, Malaysia.
5 มกราคม 2551 18:22 น.
victoriasecret
ปทุมธานี แผ่นดินแห่งนี้ ฉันกำเนิดมา
แต่บัดนี้นั้น ฉันจำจากลา สู่มาลายา เพื่อมาทำงาน
จำจากเมืองไทย มุ่งสู่แดนไกล ด้วยความอาจหาญ
นับจากวันนี้ คงอีกแสนนาน จึงได้กลับบ้าน ที่จำจากจร
หวานอมขมกลืน จำต้องทนฝืน หัวใจร้าวรอน
แม้แต่เรื่องรัก จำพักไว้ก่อน จวบจนถึงตอน ที่ฉันกลับไป
ณ ปัจจุบัน ขอสานสร้างฝัน ให้สมดังใจ
จะขอฝากนาม ของหนึ่งคนไทย ให้จารึกไว้ ในมาเลเซีย
-พงษ์ศรีทัศน์-
4 มกราคม 2551 13:44 น.
victoriasecret
สู้กล้ำกลืนฝืนทนจนฝนหาย
ความเดียวดายเมื่อปลายฝนสู้ทนฝืน
กลับมาเพิ่มเติมซ้ำเกินกล้ำกลืน
จะทนฝืนกลืนกล้ำไปทำไม
แต่ต้องจำกล้ำกลืนฝืนทนสู้
กล้ำกลืนอยู่แม้เหงาจนฝืนทนไหว
แม้ฝืนทนต้องทนฝืนฝืนทนไป
กล้ำกลืนไว้แม้ใจช้ำเกินกล้ำกลืน.
.พงษ์ศรีทัศน์. Petaling Jaya, Malaysia.