11 กรกฎาคม 2553 04:39 น.
victoriasecret
** โคลงคำผวน **
๐ จอบใช ลี่อย่างเน้น............ โผลงควน
แจก่น โจงเข้าลวน................. อแย่วลู้
เผนคำล่วน โกงยวน..............ยางว่าม
เลนแต่งล่อง แดวปู้................หน่วนแท้คำเผือย
๐ จามึง ชองหมู่พ้วน............... ลันกอง
เขนเลี่ยน สันสามวอง.............. ผ่าล้อน
จันมุ่งใม่ ปันฝอง......................เนินน่าน ล้าแนว
เริมอ่านพ่อ ตาหน้อน...............แค่นู้ลองดี.....
** โคลงผวนกลับ **
๐ ใจชอบ เล่นอย่างนี้.............. ผวนโคลง
จนแก่ จวนเข้าโลง.................. อยู่แล้ว
ผวนคำเล่น กวนโยง................ยามว่าง
ลองแต่งเล่น ดูแป้ว..................เหนื่อยแท้คำผวน
๐ จึงมา ชวนหมู่พ้อง................ ลองกัน
เขียนเล่น สองสามวัน............... ผ่อนล้า
ใจมุ่งมั่น ปองฝัน.......................นานเนิ่น แล้วนา
รออ่านเพิ่ม ตอนหน้า.................แค่นี้ลองดู.....
4 พฤษภาคม 2553 15:58 น.
victoriasecret
* บรรจงพับสไบใส่ย่ามพี่
แนบไปทัพคราวนี้ฤดีป่วน
ยามใดคิดถึงพักตร์และรักนวล
สไบชวนระลึกท่ามศึกไกล
* ให้หลงตรึงถึงน้องคลายหมองหมาง
ดั่งอยู่ข้างกายพี่มิไปไหน
ฝากแป้งร่ำเจิมฝังหลังสไบ
ชอนฤทัยหลงกลิ่นถวิลชม
* โอ้ยามดึกเดือนเร่หวังเห่กล่อม
ส่งรัญจวนกลิ่นหอมห้อมผสม
ให้พี่หลับนิทราสุขารมณ์
จนดาวล่มซ่อนฟ้าราตรีกาล
* ให้ห้วงฝันของพี่มีแต่โฉม
กล่อมเล้าโลมอย่างสวรรค์ท่องฝันหวาน
ดื่มกับทิพย์น้องป้อนกลอนสราญ
อิ่มด้วยธารแห่งรักคนภักดี
* ฝากสไบไปทัพกับขวัญแล้ว
หันหลังแคล้วจากกันวันรุ่งนี่
อย่าลืมนวลหัวใจใครเรือนนี้-
ร่ำคร่ำครวญรอพี่นี้กลับเรือน.
.................................ปัฐเรขา....................................
๐ ไปรบทัพ..จับศึก..ใจฮึกเหิม
สไบเติม..เสริมใจ..หาใดเหมือน
จะเฝ้าชู..ดูแล..มิแชเชือน
เป็นดั่งเพื่อน..เตือนจิต..นิจนิรันดร์
๐ สไบชื่น..ผืนนี้..ที่มอบให้
พี่เก็บไว้..เรียงก่อ..เป็นช่อฝัน
เสมือนดั่ง..พลังใจ..คราไกลกัน
ในคืนวัน..ว้าวุ่น..ให้อุ่นใจ
๐ ในยามเศร้า..เหงาจิต..เพียงคิดถึง
สไบซึ่ง..แนบผิว..ยังพริ้วไหว
ยังห่อหุ้ม..ชุ่มอยู่..คู่ฤทัย
สานสายใย..สัมพันธ์..อันมั่นคง
๐ สไบชื่น..ผืนนี้..พี่เก็บไว้
แนบดวงใจ...ให้ปลื้ม..มิลืมหลง
จะเก็บแอบ..แนบกมล..จนล้มลง
จนปลิดปลง..มิพราก..จากกมล
๐ ในสงคราม..ยามเหงา...เศร้าฤทัย
ผืนสไบ...น้องนี้...ช่างมีผล
เพียงลูบไล้...ไล่หมอง...ราวต้องมนตร์
ไล่ความหม่น...จนหาย...มลายเลือน.
2 พฤษภาคม 2553 17:40 น.
victoriasecret
๐ อันน้ำคำ..บุรุษ..แสนสุดหวาน
ใช้คำกานท์..หว่านล้อม..หมายกล่อมสาว
ประดิษฐ์ถ้อย..ร้อยแนว..จนแพรวพราว
เป็นเพลงยาว..กล่าวย้ำ..ขอสัมพันธ์
๐ เอ่ยคารม..ชมชื่น..ระรื่นนัก
ว่าใจภักดิ์..รักแน่..มิแปรผัน
กลอนทุกบท..หยดย้อย..คอยกำนัล
ถ้อยที่สรร..งามคำ..ล้วนอำไพ
๐ ทั้งงดงาม..ความนัย..ช่างไพเราะ
ฟังเสนาะ..เพราะล้วน..ชวนหลงใหล
ยิ่งท่อนจบ..อบอุ่น..ละมุนละไม
อยากนั่งใน..ใจเธอ..เสมอมา
๐ ทุกทุกวัน..กลั่นพจน์..มิหมดสิ้น
ร่ายลมลิ้น..ร้อยเล่ห์..สิเนหา
มธุรส..ชดช้อย..ถ้อยวาจา
พรรณนา..มาหว่าน..ให้ซ่านทรวง
๐ ชายเจ้าชู้..รู้ทาง..เข้าวางถ้อย
รู้รุก.ถอย..คอยหา..เหมือนว่าห่วง
เฝ้าประโลม..โหมถ้อย..มาร้อยรวง
หมายพุ่มพวง..ดวงพยอม..หลอมละลาย
๐ คือถ้อยบท..พจน์เคลื่อน..อันเลื่อนลอย
เพียงปลดปล่อย..แรงขับ..แล้วลับหาย
หากหลงปลื้ม..ดื่มด่ำ..น้ำคำชาย
อาจจะสาย..เกินการ..ร้าวรานรัว
๐ วาจาชาย..หลายหลาก..อาจยากหยั่ง
ควรยับยั้ง..ชั่งใจ..ให้ถ้วนทั่ว
หากถลำ..คำเขา..ด้วยเมามัว
จะเปลืองตัว..เปลืองใจ..ไม่เว้นวาย...
................................................................
๐ ใช่แต่งมา..ว่าใคร..อย่าใจน้อย
นำภาษา..มาร้อย..เป็นสร้อยสาย
เขียนไปตาม..ความจริง..มอบหญิงชาย
ใช่ท้าทาย..หมายลาก..ให้มากความ
๐ ฝากความรัก..ทักทาย..ด้วยลายกลอน
เป็นคําอ้อน..ย้อนไป..เพื่อไถ่ถาม
จงอยู่ดี..มีสุข..ในทุกยาม
บ้านกลอนไทย..ไหวหวาม..ด้วยงามคำ.....
30 เมษายน 2553 16:04 น.
victoriasecret
ภาพเบื้องหน้าปรากฏ...จำจดลึก
เต็มสำนึก...ทุกครั้ง...สิ้นกังขา
ความสงบ...ปกติ...ที่ร้างรา
ไม่มีแล้ว...แววตา...สามัคคี
จำได้ไหม...ใครร่วมก้อง...ร้องเพลงชาติ
ดังประกาศ...ยิ่งนัก.....ภูมิศักดิ์ศรี
ประเทศไทย รวมเลือดเนื้อ. ชาติเชื้อมี
ทุกนาที...หนักแน่น...แสนภูมิใจ
จำได้ไหม...ในวัน...เฉลิมราชย์
ของพระบาท...สมเด็จฯ..ฉัตรเพชรใหญ่
เราสวมเสื้อ...โบกธง...พระทรงชัย
พระองค์ได้...โบกหัตถ์...แก่ราษฎร
จำได้ไหม...ยืนร่วมกัน...ในวันแม่
ยังเคยแล...ย้ำเตือน...หลายเดือนก่อน
แสงเปลวเทียน...สว่าง...กลางนคร
ร่วมอวยชัย...ถวายพระพรฯ...สดุดี
จำได้ไหม...วันสงกรานต์...เนิ่นนานแล้ว
มีแต่แวว...ความสนุก....แสนสุขี
ทุกรอยยิ้ม...อิ่มเอม....ด้วยเปรมปรีดิ์
สาดน้ำที่...เย็นทั่วหล้า.. มหาสงกรานต์
จำได้ไหม...ความเบิกบาน...วันวันพระ
อาสาฬฯทั้ง...วิสาขะ...มาฆะผ่าน
เคยตักบาตร...กรวดน้ำ...ร่วมทำทาน
แสนเบิกบาน...อาจิณ...รับศีลพร
เพลงสรรเสริญ...พระบารมี...ที่ร่วมร้อง
ทรงพระเจริญ...กึกก้อง...ดังกระฉ่อน
ข้า...วรพุทธเจ้า... เหล่านิกร
ร้องทุกท่อน...ทุกคำ...ด้วยน้ำตา
ภาพเหล่านี้...ยังหวัง...อีกครั้งหนึ่ง
จะมาถึง...ทุกเรื่อง...อยู่เบื้องหน้า
ก้มกราบขอ...พรพระ...ปฏิมา
โปรดนำพา...สันติภาพ...ให้กลับคืน
แผ่นดินนี้...ร่วมเย็น...เป็นสุขได้
เรา.....พวกเรา คนไทย มิใช่อื่น
ธงชาติยัง...รอเรา...เคารพยืน
อยู่บนผืน...แผ่นเขต ประเทศไทย...
โดย ศรีอุดร
26 เมษายน 2553 23:42 น.
victoriasecret
๐ คืนเดือนแรม..แถมฟ้า..ยังมาปิด
จนมืดมิด..จิตหวั่น..ร่างสั่นทั่ว
แสงไฟฉาย..ถืออยู่..ก็ดูมัว
นั่งกินถั่ว..คั่วไว้..อยู่ในเรือน
๐ พ่อแม่ใช้..ให้เรา..อยู่เฝ้าบ้าน
ติดไปงาน..เคารพ..เผาศพเพื่อน
ทิ้งให้อยู่..ดูแล..อย่าแชเชือน
กำชับเตือน..เหมือนเรา..ไม่เข้าใจ
๐ อยู่คนเดียว..เหี่ยวหด..นอนขดร่าง
เสียงกร่างกร่าง..ดังมา..จากป่าไผ่
หยิบผ้าห่ม..คลุมร่าง..เป็นอย่างไว
เหลือโผล่ไว้..แค่หัว..แม่ตัวดี
๐ สิ้นเสียงดัง..วังเวง..ยิ่งเกรงหวาด
ความสามรถ..เฉพาะตัว..คือกลัวผี
เหลียวรอบกาย..ซ้าย.ขวา..ท่าไม่ดี
หลับตาปี๋..หนีหน้า..ใช้ผ้าคลุม
๐ นอนนอนไป..ไม่นาน..พานปวดจี่
แต่เรื่องผี..นี่ไง..ทำให้กลุ้ม
นอนบิดตัว..หัวสั่น..มือนั้นกุม
ร่างงองุ้ม..รุ่มร้อน..ยอมนอนซม
๐ อากาศเย็น..เป็นใจ..ให้อยากหลับ
จึงกระชับ..ร่างงอ..พอเหมาะสม
ถั่วออกฤทธิ์..บิดกาย..ระบายลม
ใต้ผ้าห่ม..ดมเอา..ของเราเอง..
หน้าส่วนตัว
2661
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟvictoriasecret
