28 ธันวาคม 2555 11:59 น.
victoriasecret
๏ เพราะมีใจ..ใฝ่รัก..ในอักษร
อยากเขียนกลอน..ฟ้อนคำ..ให้ฉ่ำหวาน
แม้นเขียนไม่..ได้ความ..ตามต้องการ
ยังซมซาน..สานถ้อย..เรียงร้อยไป
๏ เฝ้าตรองตรึก..ศึกษา..มองหาหลัก
แบบครูพัก..ลักจำ..พอคลำได้
เฝ้าเค้นบท..พจน์หลาก..ออกจากใจ
หวังฝากไว้..ในดง..แวดวงวรรณ
๏ กฏมากมาย..หลายหลาก..ช่างยากนัก
จะสลัก..ถักถ้อย..ก็พลอยหวั่น
ขืนลิขิต..ผิดแปลก..ถูกแดกดัน
จึงเลิกตาม..ความฝัน..ของวันวาน
๏ เลิกพากเพียร..เขียนกลอน..ด้วยอ่อนล้า
แต่ก็ยัง..ตั้งตา..ตามหาอ่าน
ด้วยยังคง..หลงรส..แห่งพจน์กานท์
หลากผลงาน..บ้านมิตร..เฝ้าติดตาม
๏ จึงถือฤกษ์..เบิกดิถี..ขึ้นปีใหม่
จะตั้งใจ..ไม่สน..แม้คนหยาม
จะสลัก..ถักถ้อย..เรียงร้อยความ
จะฝากนาม..ให้รู้.. กูรักกลอน๚ะ๛
27 พฤษภาคม 2555 06:04 น.
victoriasecret
๐ ภาพความหลัง..ครั้งหนึ่ง..ซึ่งยังมี
ท้องทุ่งหญ้า..เขียวขจี..ที่กว้างใหญ่
แสงอาทิตย์..สาดส่อง..เมื่อมองไป
แม่น้ำใส..ไหลกลาง..ระหว่างเนิน
๐ ครั้งเคยชื่น..ผืนฟ้า..เมฆาใส
ขาววิไล..ในนภา..เวหาเหิน
เป็นส่วนของ..สองเรา..ครั้งก้าวเดิน
อย่างเพลิดเพลิน..เจริญใจ..ในทุ่งทอง
๐ ทุ่งแห่งนั้น..วันนี้..ไม่มีแล้ว
ไร้สิ้นแวว..ตะวัน..เคยผันส่อง
จากหุบเขา..แห่งฝัน..ไม่หันมอง
รักเราสอง..ต้องสิ้น..จนภิณฑ์พัง
๐ เธอหายลับ..กับลม..ที่พรมพร่าง
ฉันอ้างว้าง..ทางใจ..อย่างไร้หวัง
ทุ่งขจี..สีสด..ถูกบดบัง
มิอาจรั้ง..ยั้งฝัน..แห่งวันวาร
๐ ไม่เข้าใจ..ไยจึง..เธอถึงหนี
แล้วจะมี..ที่ใด..ให้พร่ำขาน
เมื่อเมฆา..ฟ้าหม่น..อนธกาล
ใจฉันราน..ทานท้อ..ทรมา
๐ ฉันรู้แค่..แต่ว่า..เวลานี้
ฉันไม่มี..สิ่งใด..ให้มองหา
เพียงปล่อยใจ..ให้ผ่าน..กาลเวลา
คอยจนกว่า..เธอนั้น..พลันเข้าใจ
๐ ว่า..สุขใด..ในกมล..ที่ค้นหา
เพียงมุ่งหน้า..มาบ้าน..สานรักใหม่
ณ ท้องทุ่ง..รวงทอง..ผ่องอำไพ
สานสายใย..ใจรัก..อีกสักครา.....
13 พฤษภาคม 2555 07:49 น.
victoriasecret
๐ ยามรักร้าว..ดาวใจ..เคยไขว่คว้า
ก็ลับตา..ว้าเหว่..จนเหหัน
เคยระยิบ..พริบแข่ง..ท้าแสงจันทร์
ความเฉิดฉัน..พลันมลาย..จนหายวับ
๐ มองทองฟ้า..ราตรี..ยามนี้เหงา
มีเพียงเศร้า..เหงาเยือน..ที่เคลื่อนขับ
หนึ่งดาวใจ..ในสรวง..ก็ล่วงลับ
จึงซึมซับ..กับกลุ้ม..สุมอุรา
๐ นึกถึงครั้ง..ยังหวาน..มินานเนิ่น
ก่อนหมางเมิน..เดินหลบ..มิพบหน้า
โอ้รักเอย..เคยซึ้ง..และตรึงตรา
กลับต้องมา..ลาลับ..มิกลับคืน
๐ ทั้งที่รู้..อยู่ว่า..ค่าติดลบ
ยังไม่พร้อม..ยอมจบ..พบความขื่น
เฝ้าตะกาย..หมายหวัง..ที่พังครืน
เพียงได้ชื่น..คืนหนึ่ง..ก็ซึ้งใจ..ฯ
29 กุมภาพันธ์ 2555 01:22 น.
victoriasecret
สุรางคนางค์ฉันท์ ๒๘
๐ นภาสลัว.....ก็มืดก็มัว.....จะคลุ้มจะคลั่ง....มนัสสิกลุ้ม
ก็สุมประดัง.....ละล้าละลัง.....มิอาจประมาณ
๐ ฤดีตระหนก...จริตวิตก.....สะทกสะท้าน....ณ ยามทิวา
ลุ-ราติกาล.....มิอาจจะทาน...สิรานสิรอน
๐ สงัดและเงียบ...ยะเยือกยะเยียบ...สิบั่นสิทอน...ณ ยามระตี
ระวีละจร...ฤดีสมร...ระทวยระทม
๐ กระไรนะใจ...จะหวั่นจะไหว...เพราะชายมิชม...กระวนกระวาย
กะหมายภิรมย์...มิอาจจะสม...ก็ตรมก็ตรอม..ฯ
อีทิสังฉันท์ ๒๐
๏ ที่พิรี้พิไรเพราะใคร่ถนอม....................จะร้าวจะรวดจะปวดก็ยอม
ก็ด้วยรัก
๏ ทนเพราะหวังกระทั่งฤทัยตระหนัก...........ประสงค์จะหมายมิวายจะหัก
นิราศลา
๏ ร้าวฤทัยสุชล ณ นัยนา.......................ก็หลั่งก็รินถวิลจะหา
และอาวรณ์
๏ สุดจะห้ามหทัยและใจสมร....................ผิแม้นจะช้ำระกำมิคลอน
เสมอกาลฯ
"เอื้องผึ้ง" ๐ ไม้งามยามเมื่อได้.........เชยชม จิตชื่นระรื่นรมย์..................สุขซึ้ง รวงโปรยกลิ่นอวลฉม.........หอมกรุ่น สมค่านาม เอื้องผึ้ง........อร่ามล้ำผกาสวรรค์
"ม่อนไข่" ๐ ตะวันผันสู่ห้วง.............อัมพร ม่อนไข่บานสลอน..........รับฟ้า ยามโชยกลิ่นกำจร............สดชื่น แท้นา ประหนึ่งสร้อยระย้า...........น่าล้วนชวนถนอม.
"มาลัยแดง" ๐ พยอมหอมกรุ่นล้ำ..........มาลัยแดง ชูช่อบานรับแสง...................รุ่งเช้า ชมพูม่วงแซมแซง................ผุดผาด พิศเพ่งคลายรุ่มเร้า...............เมื่อเข้าคิมหันต์
"มัจฉานุ" ๐ พันธุ์เอื้องไทยแต่ครั้ง......เบาราณ ลือเลื่องมาเนิ่นนาน...............นักแล้ว มัจฉานุตระการ..................สง่า พิลาศงามเพริศแพร้ว...........หนึ่งเอื้องเมืองสยาม.
"กุหลาบเหลืองโคราช" ๐ กล้วยไม้งามชื่อพ้อง...........หนึ่งเมือง นามว่า กุหลาบเหลือง...........พิลาศล้ำ รวยรินกลิ่นประเทือง.......,,,,,,....ประทับ จิตเฮย ไม้ถิ่น โคราช ย้ำ..................ชื่อนั้นงามไฉน
"กุหลาบน่าน" ๐ อีกไม้งามชื่อตั้ง.............ตามสถาน งามดั่งสาวสคราญ..............แรกแย้ม กุหลาบน่าน นามขาน........นานเนิ่น บานเบ่งขับสีแต้ม.................โลกแพร้วสีสัน
"เอื้องเงินหลวง" ๐ อันดามันหนึ่งด้าว...........เรืองรอง นามว่าเมืองระนอง..............ถิ่นใต้ มีไม้คู่แดนทอง....................เคียงถิ่น ลือเลื่องทั้งไกล-ใกล้............ชื่อเอื้องเงินหลวง
"ช้างกระ" ๐ ดุจยวงทองสล้าง...............ภิรมย์ ช้างกระตระการสม..............แซ่ซ้อง ดอกขาวม่วงชวนชม...............โดดเด่น นามเรียกขานสอดคล้อง.........เช่นช้างสอางค์สม
"ช้างแดง" ๐ เพลินภิรมย์เมื่อจ้อง........ช้างแดง ไพรพฤกษ์ซุกตัวแฝง............ร่างเร้น หลอกล่อหมู่แมลง.................รายรอบ กลิ่นกรุ่นบ่ห่อนเว้น................ไป่ร้างจางหาย..
"ช้างเผือก" ๐ กำจายกลิ่นยั่วเย้า...........ภุมริน ช้างเผือก พิสุทธ์สิน...........เส่นห์ล้น ขาวนวลพร่างโสภิน.............มิสร่าง ใครเล่าจักเลี่ยงพ้น...............เสน่ห์เจ้าบุปผา...
"เอื้องคำ" ๐ ผกางามแห่งท้อง..........พฤกษ์ไพร แฝงกิ่งอิงอาศัย.................คบไม้ เอื้องคำผ่องอำไพ...........นวลเด่น ดรุณีนิยมใช้.......................เสียบไว้มวยผม
ไอยเรศ ๐ งามคมคายคลับคล้าย..........อิสตรี มีทั่วเขตวนาลี.............................ใหญ่น้อย กลิ่นหอมอ่อนพอดี.....................โชยชื่น ออกช่อเป็นพวงย้อย..................ม่วงแต้มแซมขาวฯ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟvictoriasecret
หน้าส่วนตัว
3411
