๏ เตี่ยมาจาก..มวงจิง..แผ่งลิงหญ่าย แต่อั๊วเกิก..มวงทาย..ซำบายแสง สายเลือกทาย..เตียมตัว..อั๊วกะแฟง ขายข้าวแกง..ก๋วยเตี๋ยว..จงเหลียวนี้ ๏ แฟงอั๊วขาย..เต้าฮวย..กะก๋วยจั๊บ น้องเมียรับ..แฟ้งชาย..ขายบะหมี่ ลูกคงโต..เป็งทะหาง..ต้างไพรี ลูกคงที่..สองน่ะ..พะยาบาง ๏ คงที่สาม..มังรุ่ง..อยู่กุงเทียบ มังคอยเกียบ..พาสี..ลีทุกอย่าง คงที่สี่..ชีช้ำ..อีสำอางค์ อยู่ว่างว่าง..เปี่ยงใจ..ไปเป็งเก ๏ คงที่ห้า..ตำหรวก..คอยตวกรก เลื่องต่อยชก..ยิงกัง..มังว่าเก๋ คงที่หก..เหล็กอ่อง..ยังนองเป ร้องโยเย..ทำที..จะมีเมีย ๏ คะรึหาก..หลังนั้ง..เกือกพังล้าง มีห้องว่าง..ให้เช่า..เอาหลกเบี้ย มีโรงสี..ยุ้งข้าว..โรงเหล้าเบียร์ คำของเตี่ย ..อั๊วยัง..จำฝังใจ ๏ ว่าจงรัก..แผ่งลิง..ถิ่งที่อยู่ อย่าลบหลู่..ข้าวแลง..แกงปาไหล เสียพาสี..เข้ารัก..พักทะนาไท อั๊วจึงไล่..สุกสัง..นิรังลอง ๏ กองอังนี่..อาเตี่ย..อีเขียงห้าย ม่ายถูกจาย..อาม้า..มาช่วยแก้ กั่วจะล่าย..หยั่งนี่..ตีกานแจ ปลาชุมอา..เฮียแจ้..มาแก้กอง ๏ อาหมวยจบ..อักสอง..ลองแก้ขาย สามผาดนอก..และนาย..เกินถ่ายถอง ซ้ออ่างปาย..ขามปาย..นายทามนอง อั๊วเลยลอง..ส่องผ่าง..ให้อ่างกัง...๚ะ
๏ เห็นเด็กอื่น..ชื่นใน..ในวันแม่ ฉันได้แต่..แค่ฝัน..กับวันเหงา แม่คนอื่น..ชื่นแท้..หากแม่เรา เพียงภาพเงา..เลือนลาง..อยู่กลางใจ ๏ เขียนเรียงความ..ตามเขา..เราขมขื่น ต้องสะอื้น..กลืนกล้ำ..น้ำตาไหล แม่ของฉัน..วันนี้..อยู่ที่ใด แม่รู้ไหม..ใครแล..คอยแม่มา ๏ ตั้งแต่น้อย..คอยกลับ..มารับขวัญ ทุกคืนวัน..ฝันถึง..คะนึงหา จะกี่ปี..ที่ผ่าน..กาลเวลา ยังตั้งตา..รอกลับ..นับคืนวัน ๏ แม่โอบอุ้ม..ฟูมฟัก..ด้วยรักแม่ คงความรัก..แน่แท้..มิแปรผัน พระคุณแม่..แต่ครั้ง..เริ่มตั้งครรภ์ ไร้ซึ่งคำ..รำพัน..มาบรรยาย ๏ ครบกำหนด..ทศมาศ..ปราศฯจิตหวั่น น้ำนมกลั่น..จนเลือด..แทบเหือดหาย แม่กับลูก..ผูกพัน..ตราบวันตาย ก่อเป็นสาย..สัมพันธ์..อันตราตรึง ๏ แม่ของหนู..อยู่ไหน..ในวันนี้ แม่ยังมี..ลูกน้อย..คอยฝันถึง ยังคอยรัก..คอยหวง..ห่วงคำนึง รักแม่ซึ้ง..ตรึงจิต..นิจนิรันดร์ ๏ มะลิร้อย..มาลัย..เตรียมให้แม่ คงได้แต่..มอบให้..เพียงในฝัน สองดวงแด..แม่-ลูก..ยังผูกพัน คงสักวัน..สมใจ..ที่ใฝ่รอ....ฯ
๐ เนินไพรกว้าง..พร่างพราย..สุดปลายฟ้า ดาริกา..มาเยือน..พร้อมเดือนฉาย เห็นหิ่งห้อย..ลอย-บิน..แถวดินทราย ส่องประกาย..ฉายแสง..หมายแข่งจันทร์ ๐ มองนภา..ฟ้างาม..ในยามนี้ ในราตรี..ที่เรา..ยังเศร้าศัลย์ งามเท่าใด..ไร้ค่า..เมื่อจาบัลย์ เพราะใจนั้น..มันเหี่ยว..เกินเหลียวมอง ๐ หัวใจเจ็บ..เหน็บหนาว..เมื่อคราวแพ้ ถึงไร้แผล..แต่คน..ก็หม่นหมอง ฟ้าเคยงาม..ยามหวัง..เคยรังรอง แต่ทั้งผอง..ต้องสลาย.กลายเป็นจุล ๐ มองม่านหมอก..หยอกเอิน..กับเนินผา สนธยา..ฟ้าไร้..ซึ่งไออุ่น รวยระริน..กลิ่นพยอม..หอมละมุน จันทร์ฉายแสง..แดงขุ่น..ที่คุ้นตา ๐ ยามสลัว..บัวตอง..ก็หมองหม่น เหมือนใจคน..หม่นเศร้า..ใต้เงาผา ไอน้ำค้าง..พร่างพรม..ที่ลมพา ราวกับว่า..มาซ้ำ..คนช้ำตรม..ฯ
๏ ยามราตรีพี่ช้ำ....อุรา ว้าเหว่คลอน้ำตา....พี่เศร้า ชีวีเปลี่ยวเอกา.......จำข่ม จันทร์แจ่มใจยิ่งเร้า..ยิ่งย้ำช้ำทรวง๚ ๏ ดวงฤดีพี่นั้น........เธอครอง แม้มิอาจสมปอง......ร่วมชู้ ภพหน้าพี่ขอจอง......เคียงคู่ ช้ำหนักใครจักรู้........พี่ช้ำเพียงไหน๚ ๏ สุขใจในค่ำนี้.........เคียงนาง ตวงตักสุขก่อนสาง....พรุ่งนี้ หมดคืนหมดหนทาง...เคียงคู่ จำจากจำจรลี้...........ใช่ร้างรักเธอ๛
๏ โปรดขานถ้อย..หน่อยเอย..คนเคยซึ้ง จะมาทำ..อ้ำอึ้ง..ไปถึงไหน จะให้หัก..รักวาง..หรืออย่างไร เหตุอันใด..ไหนกัน..ไม่หันมา ๏ โปรดขานถ้อย..หน่อยเอย..คนเคยรัก ไยหาญหัก..รักหลบ..ไม่พบหน้า ร้าวฤดี..ที่เห็น..เธอเย็นชา ราวกับว่า..ฆ่าฉัน..นั้นทั้งเป็น ๏ โปรดขานถ้อย..หน่อยเอย..คนเคยคบ จะจากจบ..ลบเลือน..เหมือนไม่เห็น เคยพะนอ..คลอเคล้า..ทั้งเช้าเย็น กลับต้องช้ำ..ลำเค็ญ..จนเข็ญใจ ๏ โปรดขานถ้อย..หน่อยเอย..คนเคยภักดิ์ จะไสผลัก..หักวาง..อย่างไรไหว เคยเคียงคู่..อยู่ข้าง..ลืมอย่างไร เพราะฤทัย..ไม่อาจ..ขาดสัมพันธ์ ๏ โปรดขานถ้อย..หน่อยเอย..คนเคยหวง ฉันระกำ..ช้ำทรวง..แม้ห้วงฝัน จะมาพราก..จากไป..อย่างไรกัน หัวใจฉัน..มันทัก..ว่ารักเธอ๚ะ๛
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟvictoriasecret
Lovings
victoriasecret เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟvictoriasecret
Lovings
victoriasecret เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟvictoriasecret
Lovings
victoriasecret เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
2346
