17 มกราคม 2554 17:59 น.

อดีตอันหวานชื่น..ปัจจุบันอันขมขื่น

"หนึ่งหนุ่มใหญ่วัยลุงลงพุงแล้ว
ยืนอมยิ้มตาแววแต่เปี่ยมหวาน
ริมหน้าต่าง..โต๊ะนั่น..คล้ายวันวาน
เขาหยิบอ่านจดหมายป้าสายบัว!..(จ้อง..เจรียงคำ)

๐ นั่งพินิจ..พิศสาสน์..จากกาลก่อน
คำนึงย้อน..ตอนครั้ง..ยังพึ่งคั่ว
จดหมายส่ง..ตรงให้..ใจระรัว
เพราะนึกกลัว..ตัวน้อง..ไม่มองมา

๐ สลักพจน์..จดหมาย..หลายฉบับ
เฝ้าอ่านกลับ..สับสน..ระคนหา
ก่อนจะส่ง..ตรงไป..ให้กานดา
หวังแก้วตา..ยาหยี..เจ้ามีใจ

๐ จากวันนั้น..ยันถึง..ซึ่งวันนี้
แม้นหลายปี..ที่ผ่าน..กาลสมัย
ยังตราตรึง..ถึงจิต..สนิทใน
ดวงหทัย..ไหวซ่าน..ยามอ่านดู
________________________

อดีต...อันหวานชื่น

๐ หันตามอง..จ้องดู..คู่ชีวิต
พรหมลิขิต..เราสอง..ให้ครองคู่
ความรักนั้น..ปั้นปลุก..ทุกอณู
เราจะอยู่..คู่กัน..ตราบวันตาย....

...ปัจจุบัน อันขมขื่น

๐ วางจดหมาย..ปรายตา..ผ่านหน้าต่าง
ถอนใจพลาง..ร่างขด..อย่างหดหู่
แม่โฉมงาม..ทรามเชย..เคยชื่นชู
หุ่นเธอกลาย..คล้ายหมู..หดหู่ใจ...(จ้ำ..เจรียงคอง)
_________________________