30 พฤศจิกายน 2551 22:38 น.

ชมจันทร์วันเหงา

****จันทร์เพ็ญเด่นพร่างพร้าว  ราตรี
เปรียบดั่งสุขที่มี                      ค่ำเช้า
จันทราส่องแสงสี                     สุขชื่น จันทร์เฮย
คืนที่ไร้จันทร์เจ้า                    พี่ร้าวตรอมตรม

   ชมจันทร์คืนที่ไร้                  เมฆา
นวลปลั่งชื่นอุรา                       ท่วมท้น
ทอแสงแข่งดารา                      งามแจ่ม
ใจพี่เป็นสุขล้น                        นั่งจ้องจันทร์ฉาย

   เหงากายยามที่ต้อง               จากนวล
ทุกค่ำพร่ำเพ้อครวญ                อกไห้
กระสันต์จิตรัญจวน                  ยากข่ม
ราวดั่งเพลิงเผาไหม้                 รุ่มร้อนทรวงใน

   ไฟรักยากจักให้                    มอดลง
ข่มจิตก็ยากปลง                        ดับได้
เพราะใจใฝ่พะวง                     ถึงแต่ นวลเอย
ใจฝากแนบชิดใกล้                  ผ่านฟ้าถึงนวล.