26 เมษายน 2553 23:29 น.
victoriasecret
๐ กินนรี...คลี่หาง...วางท่วงท่า
เริงธารา...พาหลง...สรงสนาน
ร่างชำแรก...แหวกยั่ว...ล้อบัวบาน
พราวสคราญ...โสภา...ไร้ราคี
๐ พิศนวลปราง...กลางสระ...อโนดาษ
ปทุมมาศ...สาดไสว...ประไพศรี
ยามกรีดกราย...ย้ายร่าง...อย่างเทวี
ช่างโสภี...ผุดผ่อง...เป็นยองใย
๐ คิ้วขนง...วงศ์พักตร์...น่ารักสม
เอวคอดกลม...คมขำ...ในน้ำใส
สายธารา...พาชื่น...ระรื่นใจ
โผร่างไป...ใกล้โกสุม...ปทุมทอง
๐ งามเฉิดโฉม...โนมพรรณ...ยากสรรหา
ปทุมา...คราประจัน...ต้องพลันหมอง
เทพธิดา...มาเห็น...ยังเป็นรอง
ไม่เป็นสอง...รองใคร...ในไตรภพ
๐ ร่างระหง...ทรงงาม...ยามกรีดกราย
หากแม้นชาย...ได้เห็น...เป็นสยบ
ถึงหน่อเนื้อ...เชื้อศักดิ์...ชาตินักรบ
หากประสบ...สยบสิ้น...ต่อกินนรี
24 เมษายน 2553 20:44 น.
victoriasecret
๐ อารมณ์กลอน..อ่อนไหว..ตามใจจิต
ร่ายลิขิต..ลงไว้..ตามใจตรึก
เขียนระบาย..ร่ายคำ..ตามสำนึก
แล้วผนึก..ร้อยความ..ตามสำนวน
๐ เมื่อรักร้าว..หนาวใจ..ก็ไห้โหย
เมื่อรักโรย..ราไป..ก็ไห้หวน
ลีลากานท์..หวานแท้..เริ่มแปรปรวน
ความรัญจวน..แต่เดิม..เริ่มแปรไป
๐ แต่ก็สุข..ทุกครา..เวลาเขียน
ยามหมดเพียร..เปลี่ยนมา..เวลาใหม่
มิหมายมาด..วาดฝัน..นิรันดร์ใด
เพียงหมายใจ..สุขสันต์..นิรันดร
๐ คอยตามอ่าน..กานท์ดี..วจีรส
หลงใหลพจน์..บทกวี..วจีหลอน
กาพย์กลอนกานท์..หวานละมุน..ด้วยสุนทร
แม้ยามนอน..อบอุ่น..ด้วยสุนทรี
๐ เป็นเสมือน..เพื่อนใจ..คราไกลถิ่น
ได้ยลยิน..ถวิลหา..คราไกลที่
คลายโศกเศร้า..เหงาใด..ทุกข์ใจมี
ปลอบฤดี..หวั่นไหว..ทุกข์ใจตน
๐ ร้อยเรียงคำ..ทำนอง..ลองฝึกหัด
มิเจนจัด.. ช่ำชอง..ลองฝึกฝน
เฝ้าศึกษา..มานะ..ลองประพนธ์
แลอดทน..ร้อยกรอง..ลองประพันธ์
๐ กลั่นจากห้วง..ดวงใจ..ที่ใฝ่รัก
จึงสลัก..ถักวลี..ที่ใฝ่ฝัน
แม้บทกลอน..อ่อนค่า..มิลาวัณย์
กลับอนันต์..คุณค่า..มิลาเลือน.
23 เมษายน 2553 05:08 น.
victoriasecret
๐ หากจะหมายร่ายพจน์เป็นบทถ้อย
เพื่อเรียงร้อยคำกลอน...อักษรศรี
ควรแต่งแต้ม..แซมเติม..เสริมวจี
ด้วยวลี..ที่ละมุน..ด้วยสุนทร
๐ จินตนา...หาคำ...นำมาเขียน
อย่าแปรเปลี่ยนเวียนวนจนคล้ายหลอน
เปรียบวลีที่จรดในบทตอน
คือเกสรภมรหมู่ได้ชูชม
๐ หากจะเน้น..เล่นคำ...ดื่มด่ำจิต
ควรลิขิต..ให้เพราะ..ดูเหมาะสม
ใช้ถ้อยพจน์..รจนา..หว่านคารม
ชนนิยมสมค่าวาจางาม
๐ ท่วงทำนองกรองกลั่นเป็นชั้นฉาก
ทั้งง่ายยากหลากล้วนชวนไหวหวาม
แทนสำเนียงเรียงร้อยถ้อยนิยาม
เป็นถ้อยความตามดั่งที่หวังจินต์
๐ เขียนออกไปให้สมอารมณ์หมาย
เพื่อผ่อนคลายกายจิตเป็นนิจสิน
ค่อยค่อยเข็ญเป็นสายออกร่ายริน
มิพักสิ้นรินหลั่งดังต้องการ
๐ ทุกทุกคำย้ำเน้นให้เด่นชัด
ความเจนจัดหัดไว้ให้แตกฉาน
อ่านตำราคว้าค้นจนเชี่ยวชาญ
เพื่อสืบสานงานกวีที่มีมา
17 เมษายน 2553 20:27 น.
victoriasecret
๐ ใจใครในโลกรู้ ลึกตาม
ใจสิทธัตถะยาม เจ็บบ้าง
ใจหญิงแม่งดงาม ยโสธ- ราเอย
ใจสิทธัตถะใช่ร้าง รักแล้วเลือนหาย
๐ สายใยมิใช่แล้ง โรยรา
สายรักคือเสน่หา เอ่อล้น
สายใจเปี่ยมเมตตา สนิทแนบ
สายบ่วงยังมิพ้น ผูกร้อยกายา
๐ น้ำตาสองเนตรน้อย รินไหล
น้ำเลือดเดือดคลั่งใน อกบ้า
น้ำคำแม่ปักใจ พี่เจ็บ
น้ำทั่วสามภพฟ้า เปรียบได้ฤๅไฉน
๐ เข้าใจพี่เถิดน้อง ยโสธรา
จำจากใช่จะลา ลับแล้ว
พร่ำกอดจูบเจ้ารา- หุลพ่อ
ฝากแม่ชายาแก้ว ชุบเลี้ยงเดียวดาย
๐ อย่าอายเลยนะเจ้า จอมใจ
ชนหมิ่นก็หมิ่นไป ชั่วครั้ง
นินทาอาจดุจไฟ ลามทุ่ง
เชื้อหมดเพลิงหยุดยั้ง ดับสิ้นคำคน
๐ ใจหนึ่งทนตัดแล้ว ความหลัง
ใจหนึ่งถูกฉุดดัง สะกดไว้
ใจหนึ่งคะนึงหวัง ดับทุกข์
ตาย เกิด แก่ เจ็บ ไข้ ไป่ข้ามสงสาร
๐ วิญญาณสามโลกร้อง ครวญคราง
สรรพสัตว์บ่เห็นทาง ทุกข์สิ้น
วัฏจักรดักหลุมพราง ชีวิต
ตกก็มิอาจดิ้น หลุดเวิ้งเวรกรรม
๐ จำใจจำจากน้อง แรมรอน
จำจากสู่ดงดอน ป่ากว้าง
จำพรากนิวาสนอน กลางเถื่อน
จำนิราศลาร้าง สลัดทิ้งโลกีย์
๐ โลกีย์ชีวิตล้วน ติดหลง
ฟากภพใครพลัดลง ว่ายพ้น
ฝั่งแห่งนฤพานคง รอพี่
สิทธัตถะดั้นด้น อาจค้นพบธรรม
๐ น้องช้ำพี่ก็ช้ำ ปานกัน
น้องทุกข์ พี่ทุกข์พัน ผูกร้อย
รอพี่เถิดสักวัน จักกลับ
ข่มหยาดน้ำตาย้อย อาบแก้มเกินฝืน
๐ คืนมาพร้อมสุขพร้อม ทิพย์ธรรม
พาสัตว์ข้ามฝั่งกรรม หลุดพ้น
ถึงตายพี่จักบำ- เพ็ญชอบ
พลีชีพเพื่อจักค้น อมตะแท้นิพพาน
16 เมษายน 2553 13:42 น.
victoriasecret
๐ ร่างจดหมาย..ไอ.ที..ถึงที่รัก
ด้วยใจภักดิ์..รักมาก..จึงอยากเผย
จากออนเอม..เต็มจิต..ใคร่ชิดเชย
รักจังเลย..จุ๊บจุ๊บ..ส่งจูบมา
๐ พิมพ์หน้าเวป..เซฟไว้..อยู่ในเวิร์ด
ใจเตลิด..ถึงนวล..คร่ำครวญหา
นั่งหน้าคอมฯ..พร้อมดื่ม..ลืมเวลา
ก่อนเปิดหน้า..ฮอทเมล..อย่างเร็วพลัน
๐ ส่งข้อความ..ที่เซฟ..แล้วเก็บไว้
แล้วจึงกด..ส่งให้..นางในฝัน
ช่างหยดย้อย..ถ้อยคำ..ที่จำนรรจ์
ก่อนเลิกออน..นอนฝัน..ถึงวันคืน
๐ ตอนสร่างเมา..เช้าใหม่..จดใจจ่อ
วันนี้หนอ..นงราม..แม่ทรามชื่น
สาสน์คงส่ง..ตรงถึง..ซึ่งขวัญยืน
คงระรื่น..กับคำ..ที่พร่ำไป
๐ ที่ทำงาน..ตอนเช้า..เดินเข้าห้อง
ใครต่างจ้อง..มองมา..น่าสงสัย
รีบสำรวจ..ตรวจตรา..ว่าเหตุใด
อ๋อเน็คไท.เรานั้น..คงสั้นเกิน
๐ มองผ่านห้อง..ประชุม..คนสุมหัว
มองไปทั่ว..อึดอัด..จนขัดเขิน
เทเลคอม..แจ้งมา..ว่านายเชิญ
จึงรีบเดิน..สาวเท้า..เข้าห้องนาย
๐ อนิจจา..ยาใจ..คิดไม่ถึง
อีเมล์ซึ้ง..ถึงน้อง..ที่ปองหมาย
มัวแต่ปลื้ม..ดื่มเบียร์..เสียเมามาย
ส่งกระจาย..ทั่วตลอด..ทั้งฮอทเมล
๐ ถ้าวัยรุ่น..กรุ่นหวาน..เรียกงานเข้า!!
ดั่งโดนเย้า..โยนหลุบ..ลงหุบเหว
ส่วนด้านล่าง..พร่างไป..ด้วยไฟเปลว
เจ้านายยืน..เท้าเอว..ร้องเย้วมา
๐ นี่น่ะหรือ..ผลงาน..ที่หว่านส่ง
เหล่าอนงค์..คงรู้..เรื่องมุสา
นี่น้ำใจ..ให้เธอ..พลาสเตอร์ยา
เอาไว้แปะ..ปะหน้า...เผื่อว่ามึน !!
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟvictoriasecret
หน้าส่วนตัว
1323
