ปทุมธานี แผ่นดินแห่งนี้ ฉันกำเนิดมา แต่บัดนี้นั้น ฉันจำจากลา สู่มาลายา เพื่อมาทำงาน จำจากเมืองไทย มุ่งสู่แดนไกล ด้วยความอาจหาญ นับจากวันนี้ คงอีกแสนนาน จึงได้กลับบ้าน ที่จำจากจร หวานอมขมกลืน จำต้องทนฝืน หัวใจร้าวรอน แม้แต่เรื่องรัก จำพักไว้ก่อน จวบจนถึงตอน ที่ฉันกลับไป ณ ปัจจุบัน ขอสานสร้างฝัน ให้สมดังใจ จะขอฝากนาม ของหนึ่งคนไทย ให้จารึกไว้ ในมาเลเซีย -พงษ์ศรีทัศน์-
สู้กล้ำกลืนฝืนทนจนฝนหาย ความเดียวดายเมื่อปลายฝนสู้ทนฝืน กลับมาเพิ่มเติมซ้ำเกินกล้ำกลืน จะทนฝืนกลืนกล้ำไปทำไม แต่ต้องจำกล้ำกลืนฝืนทนสู้ กล้ำกลืนอยู่แม้เหงาจนฝืนทนไหว แม้ฝืนทนต้องทนฝืนฝืนทนไป กล้ำกลืนไว้แม้ใจช้ำเกินกล้ำกลืน. .พงษ์ศรีทัศน์. Petaling Jaya, Malaysia.
จำใจจำจากเจ้า กัลยา จำนิราศแรมรา ห่างเจ้า จากไทยสู่มลายา แสนเปลี่ยว ใจเฮย ใจพี่นี้แสนเศร้า แต่ต้องจำทน จำใจพี่จำจาก จำพลัดพรากจากกานดา มุ่งสู่มลายา ก็เพราะว่ามาทำงาน จากเธอพี่แสนช้ำ ต้องทนทำแม้ร้าวราน หวังไว้คงไม่นาน ได้กลับบ้านสานรักเราเวลาแค่สี่ปี ยอดชีวีอย่าได้เศร้า กล้ำกลืนฝืนทนเอา จนสองเราได้พบเจอตัวพี่แม้อยู่ไกล แต่หัวใจอยู่ที่เธอ พี่นั้น มั่นเสมอ ขอให้เธอ จงเชื่อใจเวลาแม้แปรผัน แต่พี่นั้นไม่เปลี่ยนไป สี่ห้องดวงฤทัย พี่เก็บไว้ให้แก้วตาโปรดจงรอคอยพี่ เพียงสี่ปีนะกานดา จะเฝ้ารอเวลา กลับไปหายอดชีวีอยู่ไกลถึงมาเลย์ฯ ไม่หันเหจากคนดี กี่เดือนหรือกี่ปี ใจพี่นี้ยังมั่นคงขอฝากให้ทรามวัย จากดวงใจอันซื่อตรง มอบไว้ให้อนงค์ ขอเธอจงเฝ้ารอคอย.
วันที่หกมกราฯปีห้าเอ็ด ครบสิบเจ็ดปีแล้วแก้วตาพ่อ เคยอุ้มชูดูแลเจ้าเคยเคล้าคลอ โอ้ละหนอต้องแรมร้างมาห่างกัน ลูกอยู่ไกลในต่างแดนแวนคูเว่อร์ พ่อได้เจอลูกก็แต่แค่ในฝัน ห้าปีแล้วที่เราสองต้องจากกัน เพียงภาพถ่ายเจ้าเท่านั้นที่พ่อมี พ่อตั้งใจเอาไว้ว่าจะมาเยี่ยม ทั้งตระเตรียมแผนงานการถ้วนถี่ ร่วมฉลองครบวันเกิดสิบเจ็ดปี แต่พ่อนี้จำต้องพลาดไม่อาจไป จึงขอฝากประโยคหนึ่งมาถึงเจ้า ลูกจงเฝ้าจดจำคำพ่อไว้ แม้นสองร่างเราจะร้างห่างกันไกล สองดวงใจยังพันผูกนะลูกรัก. - พงษ์ศรีทัศน์ - Alor Star, Malaysia มอบให้ลูก แคทเลยา แอน พงษ์ศรีทัศน์ ในวันเกิด ครบ 17 ปี. 6 มกราคม 2551 สุขสันต์วันเกิด นะลูกแคท MALIGAYANG BATI, ANAK KO
ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจไม่เคยเล่น MSNเป็นยังไงไม่เคยเข้า แต่ต้องจำกล้ำกลืนฝืนทนเอา ทุกค่ำเช้าต้องONLINEไว้ประจำ เรื่องHOTMAILก็ไม่เคยเลยซักนิด ต้องหักจิตCONNECTไปในเช้าค่ำ ก็เพราะเธอพรรณีที่พี่จำ จึงต้องทำเป็นชอบปลอบใจตัว. - พงษ์ศรีทัศน์ - KL, Malaysia.