2 สิงหาคม 2547 06:46 น.
vi| Pen :.
หากคิดว่าฉันชอบเธอเพราะน่ารัก
คำนี้มักใช้ได้ทุกแห่งหน
แต่คงใช้ไม่ได้ กับบางคน
เพราะทนฟังคำนี้จนชินชา
สิ่งที่ทำให้ฉันนั้นชอบเธอ
จนละเมอเก็บไปคิดค้างติดใจ
พอได้คิดก็ถึงได้รู้ถึงความนัย
ชอบที่ใจและนิสัยที่เป็นเธอ
จากที่เคยได้คุยได้สนิท
ได้ใกล้ชิดกับเธอที่แสนหวาน
ทำให้ใจฉันได้เบิกบาน
สุขสราเพราะได้ใกล้ชิดเธอ
แต่ตอนนี้ เธอนั้นยังไม่พร้อม
เรา ก็ยอม รอเรื่อยๆเนืองๆนิด
รอจนเธอแผลใจปิดสนิท
ปิดมิดชิด จนหายออกไปนอกใจ
หากเธอยังไม่มีใคร มาแทนที่
ฉันคนนี้จะเป้นคนที่อาสา
รักษาหัวใจเธอด้วยเวลา
จะช่วยพา สุขแท้มอบแด่เธอ
2 สิงหาคม 2547 06:04 น.
vi| Pen :.
เปรียบความรักได้ดังปลากระป๋อง
แรกก็ปองจองรักเป็นหนักหนา
พอนานเข้าสนิมเริ่มก็มา
ดูไร้ค่าทิ้งไป ไร้ใยดี
เปรียบความชอบดั่งเช่นเม็ดถั่วเขียว
เม็ดนิดเดียว เติบโตได้ไม่ใหญ่หนา
พอนานเข้ามันก็โตตามเวลา
เธอคงเห็นคุณค่าของมัน
ความชอบเป็นเพียงความหวัง
พอได้ฟังคำนี้ ก็หน่ายหนี
แต่เธอรู้ไหมเล่าคนดี
คำๆนี้ เป็นที่ก่อสร้างใจ
เริ่มจากชอบแล้วไปรักสมานจิตร
ผูกความคิด 2 เราตรึงแน่นหนา
ดีกว่าโผล่มาแล้วรักเอือมระอา
พอเบื่อหน้า ก็หาใหม่ กระไรดี
แต่ความชอบ ยังอยู่มิรู้หาย
ฟังงมงาย ด้อยคุณ กระไรนี่
แต่คำนี้ลึกแค่ไหนใครรู้ ดี
มันอยู่ที่เธอนั้นอยากเข้าใจมัน
ถึงเพียงแค่ชอบแต่เขา ฝั่งเดียว
เธออาจเหลียวมามองก็เป็นได้
นานๆเข้าเธอคงจะเข้าใจ
ว่าทำไมเรานั้นถึงชอบเธอ
ความสุขมันจะมาหลังจากนี้
หลังจากที่ เข้าใจในภาษา
ว่ารัก และ ชอบ ต่างกันนา
ขออาสา ชอบเธออยู่ร่ำไป
กลอนบท นี้ มันเกี่ยว กับ ความรัก และ ความชอบ
บางคน อาจจะไม่เข้าใจ ในภาษาที่เขียนออกไป
ก็ขออธิบาย ถึงเนื้อหาย่อๆ ให้ฟังอีกซักที
ความรักเหมือน ปลากระป๋อง (แบบสะดวกและรวดเร็ว สังเกตุจากการเปิดฝา แล้วเอามากินได้ เลย อามั้ง เลยเอามาเปรียบเทียบ) มันดูรวดเร็ว เมื่อกินหมดแล้ว เหลือแต่ กระป๋อง ทิ้งไว้นานๆก็สนิม ขึ้น แล้วก็ต้องทิ้งไป ก็เปรียบ เหมือน ความรัก ในสมัยนี้ รวดเร็วปานสายฟ้า รักเร็ว เลิกเร็ว มันก็แปลกดี
ส่วนความชอบ เหมือนกับ เมล็ดถั่วเขียว(แต่ในกลอนขอเขียน ว่าเม็ด) ที่ต้องดูแลแต่ไม่ต้องเอาใจใส่ มันก็โตเองได้ แต่ถ้าเธอ มาเอาใจใส่ มันก็ จะงอกงามดี ก็เหมือน กับ เราแอบชอบ คนๆนึง โดยที่เขาไม่รู้ตัว ความชอบ ที่เรามีให้เขา ก็เติบโตเอง โดยเพียงแค่เรา เอาเมล็ดไปวาง ไว้ในที่ แฉะๆ แค่นี้ มันก็โตเองแล้ว แต่ถ้าหาก มีคน มาเอาใจใส่กับ มัน มันก็ จะ เติบโตและแข็งแรง
แต่ความชอบ มันเป็นแค่ความหวัง ถ้าให้เลือก ระหว่าง รัก กับ ชอบ จะเอาแบบ ไหน กัน หลายๆคนอาจจะเลือกรัก เพราะคิดว่า ชอบ ดูด้อยค่า กว่าคำว่ารัก แต่ ชอบที่แหละ ที่ ก่อกำเนิดรัก ลองชอบใคร ซักคนนานๆ แล้ว ค่อยไปบอกให้เขารู้ ว่าเราชอบเขา กับ เราเจอเขาแค่ 2 วัน แล้วเข้าไปบอกรักเขา เป็นคุณ จะเลือกใครความชอบ มักจะอยู่ติดตัว เรา จนกว่า เราจะเห็นคนใหม่ ที่ดีกว่าเขา แต่ก็คงจะยากแหละ ถึงแม้ว่าจะชอบเขาเพียงข้างเดียว แต่ซักวัน เขาก็อาจจะรู้ว่าเรา ชอบเขา และ หันมามอง เราก็ ป็นไปได้
แม้ว่า เขาจะไม่ชอบเรากลับ แต่เราก็ จะมีความสุข กับการที่ได้ชอบเขา ^^
อ่านอย่างนี้ แล้ว จะเลือก รัก(เร็วๆ) หรือ ชอบ(นานๆ) ดีอ่าเนี่ย ^^ คิดไม่ยากเลย
2 สิงหาคม 2547 06:00 น.
vi| Pen :.
ความหวังครั้งใหม่ก่อตัวขึ้น
เธอฉุดดึง ฉันขึ้นจากหน้าผา
ฉันเกือบเสียหัวใจและเวลา
ทิ้งให้มันไร้ค่า น่าไม่อาย
พอมาเจอเธอเข้ามีความหวัง
เธอผลักดันฉันขึ้นไปข้างหน้า
เธอช่วยฉัน ทุกสิ่งสรรพ ยาก พรรณา
เปรมปรีดา ที่ได้เธอมาช่วยดึง
จากตอนนั้น จนถึงตอนนี้
ตอนที่เรากำลัง มีปัญหา
เธอก็ได้ช่วยเราอยุ่เรื่อยมา
ขอบคุณ น้า จากใจคนติดดิน
ต่อจากนี้ ฉันจะยอมเธอทุกอย่าง
ช่วยเธอบ้าง ถ้าเธอนั้นต้องประสงค์
คอยเป็นกำลังใจให้เธอมั่นคง
เธออย่าจง ย่อท้อ ต่อสิ่งใด
หากเธอล้มจงคิดว่ายังมีฉัน
เรามีกันอยู่อย่างนี้ไม่มีหาย
เพราะเธอได้ช่วยฉันมามากมาย
สิ่งสุดท้าย ทีทำได้คือตอบแทน
อันนี้เข้าใจ ไม่ยาก ครับ ^^