4 พฤศจิกายน 2547 22:32 น.
venom_aki
เจ็บใจ...
เพราะรักเธอมากไป จึงต้องเจ็บใจอยู่อย่างนี้
ความรักปักหัวอก จนชอกช้ำใจที่มี
รักมากไปต้องเจ็บด้วยเหรอคนดี บอกฉันทีจะได้เข้าใจ...
ตีอกชกกำแพง
รักรุนแรงแต่ไม่เข้าถึงใจเธอได้
ทำไมนะ ทำไมรักคนไม่มีหัวใจ
คิดกับเราเล่นๆได้ ทั้งที่เราจริงใจน่าดู
อยากตาย...
รักเธอมากแค่ไหนเธอคงไม่รู้
ก็เล่นมาจากไปตั้งแต่หม้อไม่ทันเป็นรู
อย่างน้อยก็บอกก่อนสิจะได้รู้ว่าเธอคิดอย่างไร
แค่มีเธอ
ใจดวงนี้ก็ละเมอ...พร่ำเพ้อ...หวั่นไหว...
แต่วันนี้เธอมาเดินจากไป
เจ็บให้ตาย ก็ยังรักเธอคนดี
เธอบอก
ให้ช้ำชอกว่ารักของฉันเป็นดั่งสี
แค่สีเทา มันหมองหม่น ล้นทวี
ไม่เหมือนสีวิวิดนี้ สวยบาดตา
อกตรม
ความรักขมเป็นดั่งเหล้าบาดคอหนา
รักครั้งนี้ เทใจให้พร้อมศรัทธา
แต่เธอก็ มาร่ำลา ทอดทิ้งกัน
อยากบอกเธอ
รักเสมอ แม้ละเมอ เป็นดั่งฝัน
รักเธอนะ ตลอดกาลชั่วนิรันด์
ตกนรก ชั่วกัปกัลย์ฉันก็ยอม
4 พฤศจิกายน 2547 15:54 น.
venom_aki
กุหลาบแดงคือรักที่อับเฉา
กุหลาบขาวคือรักใกล้ถึงฝั่งฝัน
กุหลาบเหลืองคือรักทุกข์ระงมงัน
รักสุขสันต์กุหลาบแย้มแต้มชมพู...
1 พฤศจิกายน 2547 18:49 น.
venom_aki
กลีบดอกร่วงหล่นนั้น สีแดง
เสี้ยวจันทร์คืนข้างแรม เคลื่อนคล้อย
สัญญาแห่งโลกหลัง- ความตาย
สานเรื่องราวเรียงร้อย ความรัก นิรันดร์
กุหลาบแดงแฝงกลิ่น ยวนเย้า
คลุ้งคาวเลือดผสมเคล้า ดื่มด่ำ
สีกุหลาบสวยประหนึ่งสีเลือด แดงฉาน
ฉ่ำอยู่ในคืนค่ำ ดื่มด่ำ เลือดแดง
กลิ่นคาวแห่งนิรันดร์ คละคลุ้ง
กริชเงินวาวดั่งรุ้ง เปื้อนเลือด
เป็นเวลาแห่งการ ลาจาก
หลังใช้กริชหลั่งเลือด รักนี้ ตลอดกาล
วิญญาณที่ล่องลอย ไร้ถิ่น
หยาดเลือดที่หลั่งริน ลงกลีบ กุหลาบเฉา
ท้ายถ้อยคำได้ยิน จากปาก
เอ่ยถ้อยคำแสนเศร้า จำต้อง จากลา
ในค่ำคืนแห่งการพรัดพราก
ทอดกายลงกลางฉากสีขาว
บนท้องฟ้าประดับด้วยแสงดาว
ฝ่ามือที่ซีดขาวเอื้อมไป...ตราบนาน....
หน้าส่วนตัว
932
