4 พฤศจิกายน 2547 17:07 น.
venom_aki
ถึงแม้ในที่สุด จะโดนหักหลัง
อย่างที่เธอว่า
แต่เราก็ต้องแก้ปัญหานั่นด้วยตัวเองนี่
เล่นพูดอย่างนี้!
มันจะไปมีความหมายอะไร!
อย่ายุ่งเลยดีกว่า!
ถ้าเวลานั้นมาถึงจริงๆ ค่อยปลอบใจก็ได้
เพียงแต่ตอนนี้
ขอให้เราเติบโต
เป็นไป.. อย่างใจเราเองเถอะ...
ปล่อยเราไว้ก่อน
อย่าเพิ่งยุ่งเลย
เราก็อยากจะเรียนรู้ด้วยตัวเราเอง
" เหมือนพวกคุณ...!!! "
4 พฤศจิกายน 2547 17:00 น.
venom_aki
ปล่อยฉันไว้คนเดียวได้ไหม
ถึงแม้จะไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรจากใคร
แต่ขอได้ไหม
อย่าทิ้งรอยยิ้มที่เสแสร้งอย่างนี้ไว้กับฉันเลย
แม้ว่าฉันจะโสมม
สกปรก จนไม่มีสิทธิ์ได้รับความรัก ความอบอุ่นอ่อนโยน
จากคุณหรือใครๆ
แต่ขอเถอะ อย่าทำร้ายกันมากกว่านี้เลย
ทิ้งฉันไว้คนเดียวเถอะ
ทิ้งไว้แค่ความเหงา
ความเปล่าเปลี่ยว
ให้เกาะกินใจฉัน
จนตาย...
ก็พอ...
because it's the last thing I want from you...!
4 พฤศจิกายน 2547 16:52 น.
venom_aki
ความรัก เป็นสิ่งที่ตามองไม่เห็น
สัมผัสไม่ได้
แต่เราสามารถรับรู้ได้ว่า
เมื่อใดเรามีความรัก
เมื่อใดคนรอบข้างมีความรัก
ใช่... ความรักเป็นสิ่งที่สวยงาม
ใช่... ความรักทำให้มีความสุข
แต่! เมื่อใดที่ทุกอย่างแห่งความสวยงามดับวูบลง
เมื่อใดที่ความสุขเหลือไว้เพียงความทรงจำ
ความรัก ก็เป็นเพียง "ภาพลวงตา"
ที่ "จินตานาการ" ขึ้นมา
โดยคนๆหนึ่งเท่านั้นเอง...
4 พฤศจิกายน 2547 16:11 น.
venom_aki
ก่อนที่ผมจะกลับสู่แหล่งกำเนิด...ได้โปรด...
ผมชอบกุหลาบสีแดงที่เฉาใกล้ตาย
เพราะสีของมันเหมือนกับหยาดเลือดของผมและเธอ
กลิ่นหอมหวานเย้ายวนประหนึ่งกลิ่นเลือด
กุหลาบเฉา...ทำให้ผมรู้สึกถึงโลกแห่งการพรัดพราก
โลกที่แสนโดดเดี่ยว... โลกแห่งความตาย...
เป็นสิ่งมีชีวิตไร้ชีวิตที่ผมหลงไหล...
ผมอยากเป็นอย่างนั้น
เป็นดั่งกุหลาบแดงเฉา
สีและกลิ่นที่มีเอกลักษณ์อันเป็นนิรันดร์
ได้โปรด... ทำให้ร่างกายผม
มือคู่นี้... ดวงตาสองดวงนี้...
เต็มไปด้วยสีและกลิ่นประหนึ่งกุหลาบเฉา
สีแดงเลือดที่ผมหลงไหล
มันจะไม่จางไปตามกาลเวลา
ถ้าจะเป็นอย่างนั้น...
" ช่วยส่งกริชเล่มนั้น... แทงลงไปที่ดวงใจสกปรกดวงนี้ที"...
"...ด้วยความรักที่มีให้เธอมันมากมายเหลือเกิน
เกินกว่าใจดวงนี้จะทนไหว
อยากไปเหลือเกิน... ในโลกที่มีเธอ...
อา... ตอนนี้หัวใจของผมกำลังบินสินะ...
บินไปไกล...ไกล..ออกไป...
ไปหาเธอ... เธอ.. เธอที่ผมรัก...."
2 พฤศจิกายน 2547 13:07 น.
venom_aki
อย่าคิดว่าความอ่อนไหวจะจมอยู่กับคนแบบนี้
อย่าไปกระตุ้นความอ่อนไหวที่เขามี
เมื่อความอ่อนไหวถูกกระตุ้น
อาจชักนำไปสู่การฆาตกรรม
การกระทำที่เรียกว่า ฆาตกรรม คือ
สุดยอดความปราถนาของมนุษย์
หน้าส่วนตัว
671
