23 ธันวาคม 2546 08:59 น.
vaproud
ไม่เกี่ยวกับสายลมในฤดูหนาว
ที่พัดกราว มาห่ม ให้ตรมลึก
เหตุปวดร้าว ราวถูกกรีด ให้รู้สึก
คำนึงนึกถึงวันวานที่ผ่านไป
ไม่เกี่ยวกับฤดูกาลอันผันแปร
ร้อน ฝน หนาว ที่เที่ยงแท้ ยังแปรไหว
จึงไม่แปลกต่างไปจากใจ
บ้างทะเทือน สะท้อน ในอารมณ์
ไม่เกี่ยวกับสายลมในฤดูหนาว
เมื่อน้ำตาร่วงพราวเกินจะข่ม
ไม่เกี่ยวหากภายในจักจ่อมจม
ฟ้า ฝนจะพรูพรม สักกี่เส้นสาย
หากเกี่ยวเนื่องจากเสี้ยวหนึ่ง ที่พบพาน
คราบอดีต - กาลคงกรุ่น อยู่เดียวดาย
จิบดื่มความหม่นเศร้า ทีละความหมาย
ซึมซับกลิ่นอาย ที่ไม่เจือจาง
กี่ฤดูกาล คล้ายผ่าน มาเยี่ยมเยียน
บรรยากาศดูปรับเปลี่ยนและแตกต่าง
แท้จริงยังหายใจอยู่ท่ามกลาง
ความเวิ้งว้างที่เกิดขึ้นภายใน...
16 ธันวาคม 2546 09:22 น.
vaproud
ทุกสิ่งเคลื่อนไหวและแปรเปลี่ยน
เวลายังคงหมุนเวียนผ่านเราไปช้า ช้า
นาทีนี้คือปัจจุบัน วินาทีข้างหน้าคืออนาคต
ดวงอาทิตย์ยามเช้ายังคงให้ความอบอุ่นแก่ทุกสรรพสิ่ง
ดอกไม้คงแย้มบานให้เห็นถึงความอ่อนหวาน
ใบไม้ผลิใบโปรยปรายลงสู่พื้นดิน
หนึ่งใบคว้างไปกับสายลม
อีกหนึ่งเวียนวนอยู่กลางสายน้ำราวกับว่าเจ้าเป็นอิสระ
และอีกหมื่นพัน แหลกสลายตามกาลที่ย่ำเดิน
บนโลกที่คล้ายว่าจะเปล่าดาย
ยังมีลมหายใจเข้า - ออกของหลากหลายชีวิต
เสียงความวุ่นวายเซ็งแซ่
ยังกู่ร้องเรียกหาอยู่ทุกจังหวะ
วิถีที่ต่างดำเนินบนเส้นทางคดเคี้ยว
ไม่แปลกต่างกับการแขวนเกี่ยวอยู่บนเส้นดายที่เบาบาง
ชีวิต เราต้องการสิ่งใด?
ประตูความฝันคอยรอให้เราผลักเข้าไปสัมผัสถึงความหมาย
ความหมายที่ใช้เวลาเพื่อการค้นหา
ความหมายที่อาจจะต้องใช้เวลาทั้งหมดของชีวิต
เพื่อการค้นหา
ไม่เคยมีที่สิ้นสุด...