10 กันยายน 2546 11:54 น.
vaproud
บางวัน...
ณ ถนนสายเก่าแห่งนี้
อึงคะนึงไปด้วยเสียงความวุ่นวายของผู้สัญจร
ผ่านเข้ามาแล้วจากไป...
บ้างเป็นคนใกล้
บ้างเป็นคนไกล
บ้างเป็นคนแปลกหน้า
และบ้างเป็นคนคุ้นเคย
บางวัน...
ณ ถนนสายเก่าแห่งนี้
เงียบเหงา เปล่าดาย ไร้เสียงความวุ่นวายเช่นวันวาน
ฉันคือ ผู้สัญจรผ่านเข้ามาแล้วจากไป
บางครั้ง...
ฉันเป็นคนใกล้
และบางครั้งก็เป็นคนไกล
เป็นคนแปลกหน้า
ในขณะบางเวลาฉันกลับคุ้นเคย
ฉันเก็บดอกลั่นทม ขึ้นมาจากพื้นถนน
สีขาวที่ร่วงหล่นกราวตามสายลมพรั่งพรู
ผลิดอก ดอกใบ แล้วโรยราตามกระแสกาล
ดวงใจฉันไม่ต่างกับกาลเวลาที่ยังคงย่ำจร
บางครั้งสุข
บางคราวทุกข์ ปนเป
ผลิความงดงามแล้วร่วงโรย...
ฉันคือ ผู้สัญจรที่ผ่านเข้ามาแล้วก้าวผ่านออกไป
บางวัน...
บางครั้ง...
ฉันเก็บดอกลั่นทมสีขาวพราว ณ ที่เดิม
พร้อมกับบันทึกเรื่องราวบนสายถนนแห่งนี้อย่างเงียบเหงา
หน้าส่วนตัว
1455
