1 กุมภาพันธ์ 2551 19:27 น.

ฉัน - จันทร์เสี้ยว -

ค่ำคืนอันแสนเหน็บหนาว
ดาราพร่างพราวระยิบใส
จันทร์เสี้ยวช่างแสนห่างไกล
สว่างไหวเพียงหนึ่งไม่ครึ่งจันทร์

ฉันคงคล้ายด้านมืดของจันทรา
อยู่ในมุมที่ไร้ค่า ห่างจากฝัน
ไม่มีมุมอันสวยงามอย่างเสี้ยวจันทร์
คนเฝ้าฝันของฉันไม่เลี้ยวมอง

แสงแห่งจันทร์ช่างนวลชวนให้ฝัน
เธอเป็นหนึ่งในนั้นที่พร่ำเพ้อ
ฉันเป็นหนึ่งที่เฝ้าดูแต่เพียงเธอ
เก็บความรักอันล้นเอ่อไว้ผู้เดียว

เพียงได้คิดถึงเธอฉันเพ้อฝัน
พลันได้สบสายตานั้นกลับเปล่าเปลี่ยว
ไร้แววหวานในตาอันสวยเรียว
นี่คงเป็น รักข้างเดียว...
       ...กับคนที่ไม่เหลียวมอง