23 พฤษภาคม 2551 03:25 น.
vanda_blue
ตะวันแรกของวันนี้กำลังส่องแสงมาสู่ฉัน คนที่กำลังรอคอยสายลมใหม่ที่จะคอยผ่านพัดเข้ามาในเช้าแห่งวัน ..ฉันกำลังสร้างความหวัง...... ได้พบสายลมที่มีกลิ่นอายของความอบอุ่นที่เคยได้สัมผัสเมื่อครั้งหนึ่งก่อน ..ก่อนที่แสงสุดท้ายแห่งตะวันจะลับลง
..นั่นสินะ หรืออาจเป็นหวังลมๆแล้งๆเท่านั้นเอง
บางครั้งฉันเฝ้าตามหาสายลมที่จะคอยพัดเป่าให้เย็นสบาย แต่สิ่งใดกันที่ทำให้สายลมแปรเปลี่ยนทิศทางเสมอ ฉันไม่เคยวอนขอ แต่ฉันกำลังโหยหา คล้ายกับว่าเมื่อมีสิ่งนี้อยู่เคียงกายจะสามารถเพิ่มรอยยิ้มให้ฉันอีกเป็นร้อยพันเท่า.....
ฉันกำลังพบสายลมที่สามารถสัมผัส สามารถตอบรับ สายลมทำฉันยิ้ม หัวเราะ สดใส เป็นสายลมเย็น แม้เพียงหลับตา ฉันก็ยังได้ยินเสียงของสายลมนั้นได้ เพราะสายลมจะคอยโอบล้อมฉันไว้เสมอ เป็นสายลมเย็นที่แสนอบอุ่นที่สุด
ตอนนี้สายลมนิ่ง เงียบ ไม่ไหวติ่ง คล้ายดั่งว่า ครั้งหนึ่งมิเคยผ่านพัดสถานที่แห่งนี้ ...ที่แห่งใจ... สายลมผ่านพัดไปพร้อมกับรัตติกาลที่กำลังโผล่พ้นขึ้นมา เคลื่อนไหวท่ามกลางความมืดแห่งจันทรา
ฉันควรทำเช่นไรดี สายลมจะพัดกลับมาสู่ฉันอีกหรือไม่ ฉันควรรอคอยสายลมนี้ดีไหมนะ สายลมจะหวนกลับมาสู่ฉันอีกครั้งหรือเปล่า สับสนจัง.... เมื่อยามหลับใหลวนเวียนอยู่ในความคิดที่ไร้ทางออก จะมีเสียงกระซิบอยู่ในความรู้สึกเดิมๆของฉันเสมอ
.....คำตอบอยู่ในสายลม..... แล้วเมื่อไรสายลมจะตอบฉันเสียที ไม่เข้าใจจริงๆ....