สวัสดีความรัก(14)

Vampire

จบมัธยมปลายซะทีน่ะเรา...

	วันนี้ฉันต้องไปรับประกาศนียบัตรจบการศึกษามัธยมศึกษาปีที่6 แล้ววันนี้ก้อเป็นวันอำลา อาลัยที่โรงเรียนของฉันด้วย วันนี้เพื่อนๆพร้อมหน้ากันที่โรงเรียน ทุกคนมีความสุขที่ได้จบการศึกษากันซะที เพียงแต่ในระดับนี้น่ะที่เราจบแล้ว ยังมีอีกหลายระดับการศึกษาที่เราจะต้องพยายามมากขึ้นกว่าเดิม 

	ฉันเห็นเพื่อนบางคนร้องไห้ แล้วก้อกอดกัน เค้าคงผูกพันธ์กันมาก มากเกินกว่าที่จะพูด หลายๆปีที่เราได้อยู่ร่วมกันมา มีเรื่องราวมากมายยังบันทึกอยู่ในใจของพวกเรา เช่นเดียวกันกับกลุ่มของเพื่อนของฉัน แต่ฉันไม่ได้ร้องไห้น่ะ ฉันเข้าใจว่าเราทั้งหมดแยกกันไปเรียนต่อคนละที่ แค่ห่างกาย แต่ใจของพวกเรายังอยู่ด้วยกัน ไม่เคยเปลี่ยนแปลงเรายังรักยังคิดถึงกันอยู่เหมือนเดิม 

	เธอก้อเหมือนกันกับฉันต้องมารับใบประกาศนียบัตรวันนี้เหมือนกัน แต่ว่าเธอจบการศึกษามัธยมศึกษาปีที่3 ส่วนฉันจบมัธยมปลายแล้วน่ะ



	วันนี้ฉันต้องรีบมาแต่เช้าเพราะว่าต้องมาเตรียมความพร้อมเรื่องการซักซ้อมนิดหน่อย ต้องขึ้นรถมาฉันเห็นเธอนั่งอยู่หน้าบ้าน ยังไม่ได้แต่ตัวเลยนี่นา แล้วมานั่งรออารัยอยู่หน้าบ้านหล่ะเนี่ย  

	ฉันมาถึงโรงเรียนก้อหาที่นั่งที่ล็อคเลขที่ไว้แล้ว รอประมาณชั่วโมงกว่าๆ ก้อเริ่มพิธี ตอนเที่ยงที่โรงเรียนจัดอาหารกลางวันให้ แต่ว่ามีอีกใบนึง เป็นใบคุณลักษณะทางโรงเรียนยังทำไม่เสร็จ ก้อเลยนัดให้มารับวันหลัง ฉันไม่รู้ว่าเธอได้รับใบเกรดรึยัง ก้อเลยยังไม่ได้โทรไปหา แต่ที่ไหนได้เธอได้รับต้างนานแล้ว แล้วก้อไปเที่ยวกับเพื่อนซะงั้น รู้อย่างงี้ให้มานั่งทานอาหารกลางวันด้วยก้อดี เน่อะ 

	พอเพื่อนๆเริ่มจากลับบ้าน ฉันก้อเลยโทรไปหาเธอ ให้มารอฉันที่โต๊ะม้าหินอ่อนหน้าโรงเรียน รอนานมาช่ายปล่าว ก้อเพื่อนๆของฉันอ่ะ จาลากฉันไปเที่ยวต่อให้ได้ แล้วก้อถ่ายรูปกันต้างนาน ฉันรอจนเบื่อ แล้วก้อชิ่งออกมาหาเธอนี่แหล่ะ อิอิ... เพื่อนๆคงตามหากันใหญ่เลยมั้ง คงไม่เป็นไรหรอก ขาดฉันเพียงคนเดียว พวกนั้นก้อคงสนุกกันได้อยู่ดี

	แล้วฉันก้อเดินไปหาเธอที่โต๊ะหินอ่อน เธอคงเบื่อมากเลย ช่ายมั้ย ขอโทษจริงๆน่ะ ที่ต้องให้รอนาน เธอให้ของขวัญวันวาเลนไทน์ฉันด้วยแหล่ะ มันสวยมากเลยน่ะ ฉันชอบมันมากๆเลย เป็นโหลรูปหัวใจแล้วก้อลูกอมฮาทบีทห่อด้วยกระดาษฟอย แล้วมานจาเค็มมั้ยอ่ะ อิอิ...ล้อเล่นน่ะค่ะ พยายามดีจริงๆเลย เน่อะ แล้วก้อมีกระดาษแผ่นเล็กๆม้วนๆผูกโบว์ด้วยริบบิ้นสีเงินอันเล็ก ข้อความข้างในเธอเขียนว่า รัก...มาก และเขียนความรู้สึกที่ดีๆอีกนิดนึง มีอีกอย่างนึงเป็นกระดาษฟอยเขียนเพลงที่เธอแต่งให้ฉันลงไปด้วย รู้สึกดีชะมัดเลย ขอบคุณจริงๆน่ะ สำหรับหลายสิ่งหลายอย่างที่ทำให้กัน 

	แล้วจำของขวัญวาเลนไทน์ของฉันได้รึปล่าว ที่ฉันทำให้เธอ แต่ว่าไม่ได้ให้อ่ะ ฉันถ่ายรูปมานมาให้เธอดูด้วยแหล่ะ เธอบอกว่ามันสวยมาก แต่ฉันบอกกับเธอแล้วน่ะว่า จะไม่ให้สิ่งนี้กับเธอ หวังว่าเธอคงเข้าใจกันน่ะค่ะ 

	เรานั่งคุยกันประมาณชั่วโมงนึงได้มั้ง จนคนที่อยู่ในโรงเรียนหายไปกันหมดเลย ที่จริงฉันอยากจะกลับบ้านแล้วน่ะ แต่เธออยากไปเดินเล่นห้างเดียวกับที่พวกเพื่อนๆของฉัน ซะงั้น ฉันไม่ค่อยอยากไปเลยอ่ะ ก้อเพื่อนๆคงอยู่ที่นั่นเต็มไปหมด ก้อพวกนั้นจาลากฉันไปเที่ยวที่นั่นนี่นา

	 ถ้าเกิดว่าเจอกับเพื่อนที่นั่น ต้องโดนว่า ว่าทีเพื่อนชวนไม่ยอมไป ไปกะแฟนซะงั้น แหงๆเลยอ่ะ สรุปเราก้อไปที่นั่นกันจนได้ เธอยังไม่ได้ทานข้าวกลางวันเลยนี่นา ส่วนฉันอิ่มสุดๆเลย แล้วก้อไปสั่งข้าว เธอสั่งข้าวขาหมู แต่อย่างเธอกินยังงัยก้อคงไม่อ้วนหรอก เน่อะ 

 	แล้วก้อเจอเพื่อนของเธอ เรียกได้ว่าคนนี้เปงแฟนคลับของเธอเลยแหล่ะ เธอคนนั้นดูจะท้วมๆนิดนึง แล้วก้อมองมาที่เธอ แล้วก้อยกนิ้วโป้งให้เธอ คงไม่ได้หมายความว่าเยี่ยมหรอกน่ะ คงจางอนหล่ะมั้ง ที่เห็นเธอมากับผู้หญิงคนอื่น แล้วก้อจ้องเธอตลอดเลย ดูน่ากลัวยังไงไม่รุ แต่ก้อน่ารักดีสำหรับเด็กๆ เธอคนนั้นคงจะชอบเธออยู่เหมือนกัน ตอนที่เราอยู่ในห้องคาราโอเกะ เพื่อนของเธอคนนี้ก้อโทรมาหา เธอบอกกับฉันว่า ผู้หญิงคนนั้นบอกให้เธอกลับบ้าน ซะอย่างงั้น อิอิ...

	ฉันเจอเพื่อนที่ห้องคาราโอเกะ แล้วเพื่อนก้อชวนฉันเข้าไปนั่งข้างในด้วย แต่ว่าเธอนั่งรออยู่ข้างนอก แต่นั่งรออยู่ข้างนอกจาไปสนุกอะไรจริงมั้ย เพื่อนๆให้ฉันไปตามเธอมานั่งด้วย กว่าจาลากเธอเข้าไปได้ ทำฉันต้องเหนื่อยเลยทีเดียว 

	พอฉันเปิดประตูเข้าไป เพื่อนๆจับจ้องมาที่เธอกันทุกคนเลย ในห้องมีประมาณ10คนได้อ่ะ แล้วเธอทำตัวอย่างงัยน่ะ เกร็งนิดหน่อยช่ายป่ะ อิอิ... ไม่ช่ายดินั่งเงียบตลอดเลยไม่ใช่หรอ น่ารักชะมัดเลย อิอิ... 

	นั่งได้พักเดียว ก้อหมดชั่วโมงต่างคนต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน เธอบอกกับฉันว่าไงน่ะ บอกให้ฉันร้องเพลงให้เธอฟังซักเพลงหรอ เสียดายอ่ะซี้ ก้อเวลามานหมดก่อนอ่ะน่ะ ก้อเลยไม่ได้ฟังฉันร้องเลย เสียดายน่ะเนี่ย อิอิ... 

	ฉันได้อ่านเฟรนด์ชิพของเธอด้วยแหล่ะ รู้สึกว่าทั้งห้องจารู้กันแล้วช่ายป่ะ ว่าฉันกับเธอเนี่ยเปงแฟนกัน จากที่ได้อ่านอ่ะน่ะ เพื่อนเธอบางคนยังเขียนพาดพิงถึงฉันบ้างก้อมี แล้วฉันไปเกี่ยวอารัยด้วยหล่ะเนี่ย อ้าว...ที่จริงต้องเกี่ยวด้วยหรอกหรอ

 	แล้วเราก้อไปกิงไอติมอุนจิ เอ้ย...ไม่ช่าย ไอ้ติมของเค เอฟ ซี อ่ะ ก้อเธอเรียกอย่างนั้นอ่ะ เรียกซะเสียเลย แล้วเราก้อไปซื้อสายกีตาร์ไฟฟ้าให้พี่ชายของเธอ แล้วก้อกลับบ้าน รู้สึกว่ารถที่เรานั่งกลับบ้านกันวันนี้จะขับเร็วมากๆเลยน่ะ ไม่รุว่าจารีบไปไหน เหมือนเวลาแห่งความสุขของเราค่อยๆจาหมดเวลาลงไป ซะอย่างงั้น ปิดเทอมนี้เธอต้องไปเรียนพิเศษที่ทางโรงเรียนจัดสอน เรียนฟิสิกส์ให้เข้าใจให้ได้น่ะ ฉันจะเป็นกำลังใจให้เธอเสมอน่ะค่ะ 

	สัญญาแล้วน่ะ ว่าจะรักกันตลอดไป...