4 มกราคม 2550 20:53 น.
Vampire
มองเห็นแค่หางตา แต่ใจก็คิดถึง...
ไม่รู้ว่าเธอจะคิดถึงฉันบ้างรึปล่าว เวลาที่เราสองคนต้องห่างไกลกันมันช่างเป็นเวลาที่ยาวนานเหลือเกิน ฉันรู้ว่าเธอคิดถึงฉันมากแค่ไหน ฉันก็คิดถึงเธอไม่น้อยกว่าเธอเลย
เมื่อวานก่อนฉันนั่งรถผ่านหน้าบ้านของเธอ แล้วฉันก็เห็นเธอกำลังเดินออกมาหน้าบ้าน ฉันไม่รู้ว่าเธอเห็นฉันรึปล่าว ฉันรู้สึกตกใจ และดีใจที่ได้เห็นเธออีกครั้ง แต่ก็ไม่กล้าที่จะมองอย่างจริงจัง
เธอรู้สึกแปลกมั๊ยๆ เวลาที่เห็นฉัน เราเหมือนคนที่รู้จักกันดี แต่ก็สื่อสารกันไม่ได้ เราได้แต่เฝ้ามอง และได้อ่านเพียงตัวหนังสือที่บอกให้กันและกันรู้ว่า เธอคิดอย่างงัยกับฉัน และฉันคิดอย่างงัยกับเธอในตอนนี้
ปิดเทอมนี้เราส่งเมล์หากันเกือบทุกวัน เหมือนฉันได้อยู่ใกล้ๆกับเธอ แต่นั่นเป็นเพียงสิ่งที่ฉันคิด เธอหล่ะ คิดเหมือนกับฉันรึปล่าว เธอร้องไห้เหมือนแต่ก่อนรึปล่าว เวลาที่เธอคิดถึงเรื่องเก่าๆของเรา เวลาที่เราได้อยู่ใกล้ๆกัน ได้คุยกัน และโทรหากันเกือบทุกวัน ขนาดตอนที่เราอยู่ใกล้กัน เธอยังชอบร้องไห้ แล้วตอนนี้หล่ะ เราห่างไกลกันเหลือเกิน ใช่มั๊ย...
ฉันรู้ตัวดีว่าฉันทำผิดมาก ฉันอยากโทรหาเธอมาก แต่ก็ยังทำไม่ได้ เธอคงเข้าใจในสิ่งที่ฉันทำนะ ฉันไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง แต่ฉันต้องทำอย่างนี้เพื่อเรา เราทั้งสองคน เธอเข้าใจใช่มั๊ย...ที่รั๊ก...
ฉันรู้ว่าคงมีคนสนใจในตัวเองมาก เพราะเธอเป็นคนเก่ง ฉันหวง แล้วก็เป็นห่วง ก็เหมือนกับฉันที่มีคนมาใส่ใจเป็นพิเศษบ้าง แต่ฉันไม่สนใจคนอื่น ฉันพยายามวางตัวให้เหมาะสม และนั่นจะทำให้เราเข้าใจกัน...
สัญญาแล้วน่ะ ว่าจะรักกันตลอดไป...
2 ธันวาคม 2549 22:39 น.
Vampire
ปิดเทอม...กะเค๊าซะที...
กว่าจะปิดเทอมได้ ไม่รุเค๊าไปไหนต่อไหนกันแล้วบ้าง สอบเสร็จปิดเทอมแล้วสบายใจจริงๆเลย... แต่รุ่นพี่ปี 2 เค๊ายังไม่ปิดกันเลยนี่นา... เราถือว่าหมดทุกข์กะเทอมนี้ซะที เมื่อวานฉันเล่นเน็ตถึง 4 ทุ่มกว่าๆ กะว่าจะส่งเมล์ให้เธออีกซักฉบับ แต่ทำไมน๊า...มานกระเด้งตลอดเลย เหมือนมีใครซักคนเอามาพร้อมกับฉัน...คงเป็นเธอใช่มั๊ย ฉันรู้หรอกน่า...
ไม่รุว่าเธอจะมาวางระเบิดบ้านของฉันรึงัย ก็เธออ่ะ ส่งภาพถ่ายดาวอังคาร เอ๊ย...ภาพถ่ายดาวเทียมมาให้ฉัน แล้วนั่นก็เป็นบ้านที่ฉันอยู่ด้วย...เทคโนโลยีสมัยนี้สุดยอดกระเทียมทอด...ชะมัด...คิดได้งัยเนี่ย แต่เธอคงไม่มาทิ้งระเบิดบ้านฉันหรอกใช่มั๊ย...คิ๊คิ๊... ปิดเทอมรู้นะว่าเค๊าให้พักผ่อน แต่ถ้าว่างก็อ่านหนังสือด้วย จาดีซะยิ่งกว่าอะไร...
แล้วเจ้าหมาน้อย 2 ตัวนั่น ก็อย่าไปเล่นกับมันมาก ต้องให้มานนอนหลับเยอะๆ แล้วก็ให้มานกินนมด้วย จาได้โต...ไว ไว แต่เอ...ฉันว่านะ มา ม่าก็อร่อยน๊า...อ้าวคนละเรื่องกันหรอ...
ตอนเด็กๆฉันเป็นคนนึงที่หลงใหลในลูกเจี๊ยบย้อมสีเอามากๆเลย ที่ตลาดนัดหน้าบ้านวันพุธตอนเช้า ก็จะมีเสียงลูกเจี๊ยบร้องให้ระงม มันเป็นเสียงที่ไพเราะ และฉันก็อยากได้มันให้อยู่ในกำมือของฉัน คิ๊คิ๊... ฉันอยากได้มันมาก มากจนแอบไปซื้อมันมา ซึ่งแม่ก็บอกนักบอกหนาว่า สงสารมัน เด๋วมันจะตายนะ ถ้าเอาไปเลี้ยงแล้วไม่ดูแล แต่ฉันก็ยังอยากได้...
แล้วฉันก็ได้มันมาหลายตัว มีสีฟ้า สีเขียว สีชมพู สีเหลือง ถ้าคิดถึงตอนนี้สีผสมอาหารมีสีอะไรก็พวกนั้นแหล่ะน่ะ พี่ข้างบ้านไปซื้อมาเลี้ยง แล้วฉันก็มีความสุขมาก ที่ได้จับมัน ลูบหัวมัน เห็นมันกินข้าว เสียงร้องจิ๊บ...จิ๊บของมันช่างน่ารักอะไรเช่นนี้ ฉันจับตัวนั้น ตัวนี้ไปไม่หยุด เพราะมันสนุกมากจริงๆ
เช้าวันรุ่งขึ้น...ในกล่องที่เราขังมันเอาไว้ มีมดขึ้นเต็มไปหมด สรุปว่า มันตาย...ฉันเสียใจมาก และพี่ที่ซื้อมันมาบอกกับฉันว่า ฉันเป็นคนทำมันตาย เพราะไปจับมันบ่อย มันก็เลยเหี่ยวตาย...หรือเค้าเรียกกันว่า เฉาตายนั่นแหล่ะ แต่มันก็โชคดีแล้ว ได้ไปเกิดใหม่ ไม่ต้องเป็นทุกข์อีกไงหล่ะ
ฉันคิดถึงเธอนะ คิดถึงมากๆด้วย เราแก้สัญญาของเรานิดหน่อยไม่ได้หรอ ก็แค่ไปดูหนังด้วยกัน โทรศัพท์คุยกัน เล่น m กันบ้าง ดูหนังกันเสร็จก็กินข้าวด้วยกัน ได้คุยกันทุกวัน ถ้าวันไหนคิดถึงมากก็ใช้โทรศัพท์บ้านคุยกันจนหลับไปเลย ส่งข้อความให้ทุกๆวัน ถ้าวันไหนไม่ได้ส่งก็รู้สึกว่าแปลกนะวันเนี๊ย... เธอร้องเพลงที่เธอแต่งให้ฉันฟัง ถ้าเธอทำใจได้แล้ว บอกฉันว่า เธอรักฉัน และฉันจะบอกเธอว่า ฉันก็รักเธอเหมือนกัน บางครั้งเธอก็ร้องไห้ให้ฉันฟังบ้าง เรางอนกันบ้าง เป็นเพราะว่าเรารักกัน โอ๊ะ...โอ...ถ้าขอแก้สัญญากันแค่นี้หล่ะก็ เราเจอกันไม่ดีกว่าหรอ...ถึงเป็นอย่างนั้นไม่ได้ ฉันก็จะเชื่อใจเธอ...ฉันจะเธอใจเธอ เหมือนกับที่เธอเชื่อใจฉัน
สัญญาแล้วน่ะ ว่าจะรักกันตลอดไป...
26 ตุลาคม 2549 22:22 น.
Vampire
สอบ Final เทอม 1 ปี 1 เร็วม่ะหล่ะ...
เธอ...เธอรู้รึปล่าว เมื่อวันพุธที่ผ่านมาฉันเห็นเธอด้วยนะ น่าเบื่อที่สุดเลยที่ต้องมาเจอ แล้วฉันก็ต้องกลับไปคิดมาก...มากจริงๆด้วย ฉันได้อ่านข้อความในอีเมล์ที่เธอส่งมา เธอบอกเรื่องราวที่โรงเรียนของเธอให้ฉันฟัง ถ้าเกิดว่าเราได้เจอกันหรือว่าได้คุยกันทางโทรศัพท์ ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันต้องว่าเธอแน่นอน เพราะว่าเกิดเรื่องที่โรงเรียน แต่เธอไม่ได้เป็นคนทำผิด แล้วคุณครูทำไมต้องทำโทษเธอด้วยหล่ะ แย่มากเลย ต้องโดนทำโทษแล้วก็ต้องจ่ายเงินชดใช้ค่าเสียหาย ทั้ง...ทั้งที่ความผิดเนี๊ยะเธอไม่ได้ทำมันซักหน่อย แต่ฉันคิดถึงสถานการณ์ในตอนนั้น ถ้าเป็นแบบนั้น ฉันคงทำอย่างที่เธอทำนั่นแหล่ะ...
เฮ้ย...เรื่องสุนัขใหม่ของเธอ 2 ตัวนั้นอ่ะ ทำเธอนอนดึกมากเลยนะ ฉันเริ่มเป็นห่วงเธอขึ้นมามากแล้วสิเนี่ย ก็หมาน้อยทั้งดื้อแล้วก็ซนขนาดนั้น ก็ต้องดูแลเป็นพิเศษหน่อยใช่รึปล่าว แล้วอย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะค๊ะ...
ตอนนี้รู้สึกเบื่อมากเลยที่ฝนชอบตกตอนเช้า ฉันไม่อยากให้ฝนตกเลย ขึ้นรถมาโรงเรียนตอนเช้าเธอก็เปียกอ่ะดิ พอฉันตื่นขึ้นมาตอนเช้าหล่ะ เซ็งทุกที แล้วเธอจาทำตามที่ฉันบอกรึปล่าวน๊า ก็ฉันอยากให้เธอติดร่มไปโรงเรียนด้วย แต่เธอก็ไม่ยอมเชื่อ ก็เพราะว่าเธอเป็นเด็กดื้อ เด๋วก็เป็นหวัดไม่รุด้วยน๊า...
เมื่อไหร่น๊า...ที่ฉันจะได้เห็นเธอใส่ชุด นศท. ซะที อยากเห็นจังว่า แมน ซะขนาดไหน คงได้เห็นซักวันนึงแหล่ะ วันที่ฟ้าเป็นใจ...
เธอรู้มั้ย...สมุดไดอารี่ของเรา 2 คน หน้าที่ฉันเขียนเรื่องของเรา หน้านี้เป็นหน้าสุดท้ายแล้วนะค๊ะ... อาทิตย์ หน้ากะว่าจะซื้อเล่มใหม่มาเขียนเรื่องราวของเรา 2 คนต่อดีกว่า
เธอจำเพื่อนสนิทของฉันได้มั้ย...คนที่ชื่อ ยอดอนงค์ งัยค๊ะ... พอตอนเช้าฉันไปม. ฉันก็รีบเล่าเรื่องที่ฉันเจอเธอเมื่อวันพุธ ให้เพื่อนของฉันฟังทันที แล้วเพื่อนของฉันก็บอกฉันว่า ใครคิดสัญญาบ้าบอนี้เนี่ย แล้วคุยโทรศัพท์กันก็ไม่ได้รึยังฟ่ะ แย่ชะมัดเลยใช่มั้ยที่เธอต้องมาคบกับคนแบบฉัน ทำไมชอบทำร้ายคนที่เรารักด้วยการทำสัญญาบ้าๆแบบนี้ด้วย แถมยังต้องทรมานตัวเองอีกด้วย โตขนาดเรียนอยู่มหาลัยแล้วแต่ยังคิดอะไรที่ไม่เป็นเรื่องอีก
แต่ข้อดีของการที่เราเป็นแบบนี้ก็มีไม่ใช่หรอค๊ะ... เรามีสมาธิตั้งใจเรียนกันมาก ไม่ต้องเปลืองเงินค่าโทรศัพท์เหมือนเมื่อก่อน เราไม่ค่อยทะเลาะกัน หรือแทบไม่ทะเลาะกันเลย เพราะว่าเราคุยกันทางข้อความ เธอจะได้ไม่ต้องร้องไห้บ่อยๆ หรืออาจจะร้องไห้มากกว่าเดิมก็ไม่รุ
เธอต้องอดทนให้มากๆนะ จนกว่าที่เราจะได้พบกันอีกครั้ง เมื่อถึงวันนั้เราทั้ง 2 คนคงรักกันได้เหมือนวันเก่าๆ แต่ถ้าเธอมีคนอื่น ฉันต้องทำไงดีหล่ะ หรือจะต้องทำใจให้ลืมเธอ...
แค่เกิดมาครั้งนึงเดินมาเจอกัน มองตาแล้วรู้ใจว่าเขาคิดอะไร เมื่ออยู่ใกล้ๆแล้วมีความสุขไม่อยากห่างไปไหน รู้สึกผูกพัน เมื่อไม่เจอก็คิดถึง อยากรู้ว่าเมื่อไหร่จะได้เจอกันอีกครั้ง ได้รู้ว่าการรอคอยไม่ได้เลวร้ายเสมอไป มันเป็นสิ่งพิสูจน์ระหว่างคนสองคน ความห่วงใย และเข้าใจกัน การเสียสละบางอย่าง และทำให้รู้จักกับน้ำตา น้ำตาของความดีใจ และเศร้าใจ ความเป็นห่วง คำพูดที่แสดงถึงความรู้สึกที่อยู่ภายในจิตใจ ได้รู้ถึงการพบเจอ และต้องห่างกัน
สิ่งต่างๆ หลายสิ่งหลายอย่างแสดงออกมา เพื่อให้ใครบางคนได้รู้เหมือนๆกันว่า นี่คือรักแท้ของเราจริงๆใช่หรือเปล่า คำตอบ คือ ใช่ ฉันคนนี้รักเธอไม่เคยเปลี่ยนแปลงเลยนะ...คนดี
สัญญาแล้วน่ะ ว่าจะรักกันตลอดไป...
5 ตุลาคม 2549 14:55 น.
Vampire
ฮัดเช๊ย...ฮัดเช่ย...บอกเธอว่า คิดถึง
วันนี้ฉันจะเป็นหวัดรึปล่าวน๊า... ก็อาการจามซะหลายรอบเนี่ยแหล่ะ รึว่าเป็นเพราะเมื่อคืนนี้ฉันเล่นเน็ตดึกไปหน่อย ก็คุณแม่อนุญาติให้เล่นได้แค่วันศุกร์กะวันเสาร์ ฉันแค่อยากส่งเมล์ให้เธออ่านเยอะๆ ว่าแต่ละวันฉันเป็นยังไงบ้าง ที่มหาลัยเป็นอย่างไง รึว่าจะมีคนบ่นถึงหรือว่าคิดถึงกันน๊า...
ในเมล์ที่เธอตอบมา บอกว่า เธอใกล้สอบแล้วสิน่ะ อ่านหนังสือเยอะๆน่ะค๊ะ จะได้ทำข้อสอบได้ทู๊กข้อเลย มีกำลังใจให้เต็มร้อย แต่ก็ต้องมีความรู้ด้วย ใช่ม๊า...
ฉันไปเช็คเมล์ใน Hotmail ของเธอ มีคนส่งเมล์มาหาด้วย ตอนแรกมี 4 ฉบับ มีอยู่ฉบับนึง อยู่ในรายชื่อที่ติดต่อ ฉันนั่งอ่านจนจบเป็นเมล์ลูกโซ่ เหอะๆ เหมือนจดหมายลูกโซ่เลย ฉันก็ดูซิว่า ใครน๊า...ส่งมาให้ เป็นผู้หญิงรุ่นน้องที่ฉันก็รู้จัก เธอก็รู้จัก เพราะว่าเราต้องขึ้นรถไปโรงเรียนพร้อมกัน แล้วคนนี้ก็น่ารักซะด้วย ในสายตาของฉัน ถึงเป็นจดหมายลูกโซ่ก็เหอะ แล้วทำไมต้องส่งมาให้เธอด้วยหล่ะ นี่เรียกว่า หึง รึปล่าวน๊า... อาจจะใช่ ฉันเชื่อใจเธอ แต่ฉันไม่เคยไว้ใจคนอื่น อยากให้เธอเข้าใจแค่นี้ก็พอและ
วันข้างหน้าจะเป็นเช่นไร ใครจะรู้ ขอตอนนี้ฉันมีเธออยู่ข้างๆก็คงพอ เธอจะว่ามั้ย ที่ฉันเล่น MsN คงไม่โกรธน่ะ อาจจะเคืองนิดๆ ช่ายป่ะ ฉันแค่คุยกับเพื่อนเก่า ไม่ได้คุยกะหนุ่มๆที่ไหนนี่นา ก็ฉันไม่ให้เธอเล่น แล้วฉันกลับมาเล่นซะเอง นิสัยไม่ดีเลย ก็แค่คุยกับเพื่อนแป็บเดียว ไม่ได้ตั้งหน้าตั้งตาเล่นซะหน่อย อย่าโกรธเลยน่ะค๊ะ
อืม...พอเธออยู่ปี 1 ฉันจะรีบโทรไปหาทันทีเลยน่ะ ก็คิดว่า เธอน่าจะได้รางวัลที่เธอเอ็นท์ติด เธอจะได้ไม่รู้สึกว่า ฉันใจร้ายที่สุดในโลกงัย คุยโทรศัพท์กัน 2 ปี แล้วเราค่อยเจอกัน อีก 5 ปีเราก็ได้ไปดูหนังด้วยกัน ได้ไปไหนมาไหนด้วยกันซะที รอน่ะ รออีกหน่อย เพื่ออนาคตที่ดีกว่า
อืม...สัปดาห์ที่ผ่านมาฉันฝันถึงเธอด้วยแหล่ะ สงสัยว่าจะ คิดถึงมากมากมากมากๆๆ
สัญญาแล้วน่ะ ว่าจะรักกันตลอดไป...
30 สิงหาคม 2549 21:29 น.
Vampire
ถึงต้องห่าง...แต่หัวใจไม่เคยไกล
วันนี้ 3 เดือนเต็มแล้ว ที่เราห่างกันถึงไม่ไกล แต่หัวใจของฉันก็ยังคิดถึงเธอ ความรู้สึกของฉัน 3 เดือนที่เราไม่ได้เจอกัน เหมือนจะเร็วน่ะ เหมือนวันนี้ฉันเพิ่งจากเธอมา ความรู้สึกเหงา และเศร้ามันเกิดขึ้นอีกแล้ว
วันนี้ฉันบังเอิญได้เห็นเธอ บนรถประจำทางที่เราเคยไป-กลับโรงเรียนด้วยกัน เธอนั่งอยู่ข้างนอก แต่ว่าคนก็ไม่เยอะนี่นา ทำไมไม่นั่งข้างในน๊า... แต่ก็ดีเหมือนกัน ฉันจะได้เห็นเธอชัดๆหน่อย คิ๊คิ๊... ฉันยืนอยู่ที่ร้านขายกับข้าว แล้วรถ 5 โมงก็ผ่านมาพอดี ฉันยืนนิ่งอยู่พักนึง ก็รอดูว่าเธอจะนั่งอยู่ตรงไหนน๊า... ดีน่ะที่เธอไม่เห็นฉัน เพราะว่าเธอหันหน้าไปอีกฝั่งนึง ถ้าเธอเห็นฉันต้องกลับไปร้องไห้เป็นเด็กขี้แยอีกแน่เลย
เธอรู้มั้ย ตอนที่ฉันเห็นเธอบนรถ หัวใจของฉันเต้นเร็วมากๆ ก็อาจจะตื่นเต้นแล้วก็ตกใจที่เห็นเธอ ฉันบอกว่า เธอไปไกลแล้วน่ะ หัวใจของฉันก็ยังเต้นเร็วเหมือนเดิม มันบอกว่า ไม่อยากให้เธอห่างออกไปเลย
อืม...วันนี้มีกิจกรรมที่โรงเรียนด้วยหรอ ทำไมเธอไม่เอากระเป๋านักเรียนไปหล่ะ แถมเอาเป้สีดำที่เธอชอบเอาไปตอนที่เราไปเที่ยวกันไปด้วย ตอนนั้นฉันเคยถามเธอว่า ซักบ้างรึปล่าวเนี่ย แล้วเธอก็บอกว่า ซักทำไม เค้าเรียกว่า เป็นเด็กแนว แนวไหนหล่ะเนี่ย
วันนี้มีความสุขขึ้นมาหน่อยที่ได้เห็นเธอ ถึงได้เห็นแค่แว็บเดียวก็เหอะ เธอยังไม่เปลี่ยนเลยน่ะ ยังคงน่ารักสำหรับฉันเหมือนเดิม ไม่รุว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร ไม่รุว่าเธอจะทิ้งฉันไปกับคนที่เธอคิดว่าดีกว่ารึปล่าว แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ฉันคงต้องปล่อยเธอไป ก็เพราะว่าฉันรักเธอ เกิดมาแค่เพียงได้รักกัน สุดท้ายไม่เป็นอย่างฝัน ฉันยอมทำใจ เพลงนี้เป็นเพลงที่เธอชอบไง ฉันก็ชอบเหมือนกัน
อืม...วันพรุ่งนี้ฉันจะเอารูปเธอไปให้เพื่อนดูน่ะ แล้วถ้ารูปถ่ายเขินได้ คงตลกดีน่ะ คิ๊คิ๊... ไม่ต้องเขินหรอกน่ะ เดี๋ยวฉันเขินแทนล่ะกัน เพื่อนสนิทก็มีแค่ 4-5 คนเอง คิ๊คิ๊
สัญญาแล้วน่ะ ว่าจะรักกันตลอดไป...
หน้าส่วนตัว
747
