23 ธันวาคม 2546 20:35 น.
us
ชีวิตเกิดมาพา เราไปไหน
ทำไม ไม่มี ความดีสักหน
ได้รับส่วนที่ใครก่อมากล้น
จน คนเขา เมิน ไม่เห็นความดี
เหนื่อย เหนื่อยใจ กับกาลเวลา
ที่พาเรามา ทั้งที่เคย สุขี
หากเขา จักนั่งมาคิด ใยดี
ให้เราสักที ได้เกิด เปิดทาง
ภาระมากล้น หากพ้น สักพัก
สุดจัก หักใจให้คิดสะสาง
มองไปให้ใคร มาช่วยดลทาง
ให้เราช่วย บิดร มารดา
ที่ผ่านมานั้น พลันคิด เรื่องงาน
ใครพาล แกล้งเรื่อย เปื่อยขัดขา
เรา หาเงินได้ บ้าง อยากให้มารดา
ให้เขาพื่งพา เราบ้างยังดี
พ่อแม่หลายคนเลี้ยงลูกไปรอด
หากถอดใจได้ ทำไม ลูกถอยหนี
พลักใสไล่ส่งแบบไม่ไยดี
คงมีเรานี้อยู่ช่วยคนเดียว......
เหนื่อย เหนื่อย หยาดน้ำตาไหล
ไม่มีใครๆ มาเห็น ให้เฉลียว
สงสารพ่อแม่แก่เท่าจริงเชียว
พี่น้องไม่เหลียว เอี้ยวหันมามอง....................