25 กรกฎาคม 2548 18:45 น.
unicorn
ฟ้าหมองหม่นเมฆฝนทั่วผืนฟ้า
สุริยันจันทรานั้นเศร้าหมอง
ฝนโปรยปรายสู้พื้นอันเนืองนอง
ไร้แสงส่องสู้พื้นปฐพี
หากวันใดไร้หวังแห่งชีวิต
เหมือนโลกนี้ไร้แสงส่องทั่วโลกหล้า
พาชีวิตอับเฉาทุกหยาดตรา
ไร้สุขีชีวีนี้นิจนิรันดร์
เธอจงรู้ว่ามีฉันนั้นเคียงข้าง
อยู่ไม่ห่างก้าวเดินอยู่เสมอ
คอยเคียงข้างให้ความหวังเธอทุกครา
สู่ข้างหน้าหนทางอีกยาวไกล
แม้ฟ้ามืดยังมีแสงแห่งดาวฉาย
นำทางไกลแห่งราตรีมิหนีถอย
ช่วยนำทางแห่งหวังนั้นที่ยังคอย
สู่จุดหมายที่ยังไกลให้ก้าวเดิน
3 กรกฎาคม 2548 12:26 น.
unicorn
หากคืนนี้ไร้ดาวที่พราวแสง
เหมือนหนึ่งแรงสิ้นใจให้เศร้าหมอง
ดังหนึ่งเทียนไร้แสงแห่งนำทาง
แม้จะไร้แสงดาวในคืนนี้
แม้จะมีความเศร้าสักเพียงไหน
แม้หนทางจะมืดมิดสักเพียงใด
แม้หัวใจจะหมองเศร้าให้ก้าวเดิน
ขอให้เธอพักเหนื่อยยามเมื่อยล้า
ขอให้เธอสร้างพลังขึ้นมาใหม่
ขอให้เธอมองไปข้างหน้าที่กว้างไกล
ขอให้เธอมีหัวใจที่งดงาม
เพราะยังมีความงามอีกหลากหลาย
เพราะยังมีใจหนึ่งดวงยังรออยู่
เพราะยังมีฉันคนนี้ยังเฝ้าดู
เพราะยังมีข้างหน้าให้ก้าวเดิน
3 กรกฎาคม 2548 12:06 น.
unicorn
หากคืนนี้ไร้ดาวที่พราวแสง
เหมือนสิ้นแรงสิ้นใจให้เศร้าหมอง
ขาดคนเดินเคียงข้างให้เฝ้ามอง
เหมือนหนึ่งใจขาดดิ้นชีวาวาย
แม้จะไร้ดาวส่องฟ้าระยับจิต
แม้จะหมดแรงสิ้นหวังสักเพียงไร
แม้จะเดินคนเดียวนานเท่าใด
หนึ่งหัวใจก็ยังรอคนเติมเต็ม
เพราะยังมีแสงเทียงแห่งความหวัง
เพราะยังมีความหวังให้ก้าวต่อ
เพราะยังมีสิ่งดีดีที่ยังรอ
เพราะยังมีคนที่เรารอห่วงใย
ขอให้เธอเข้มแข็งและก้าวต่อ
ขอให้เธออย่าอ่อนแรงแม้เหนื่อยล้า
ขอให้เธอเดินไปบนเส้นทาง
ขอให้เธอย่างก้าวอย่างมั่นใจ