5 มีนาคม 2548 21:51 น.

หวัง

unicorn

วันนี้มืด...ใช่มืดสนิท
ไฟดวงนิดยังมีแสง
ขอเพียงลมพัดมาแรง
เถ้ามอดแดงก็จะลาม

ทุ่งนี้รก...ใช้รกหมด
นั่นข้าวสดขึ้นแทรกหนาม
ขอเพียงฝนจากฟ้าคราม
ข้าวจะงามท่วมหญ้าคา

ถึงเธอสิ้น...ใช่สิ้นหวัง
ฉันจะยังแสวงหา
ขอเพียงช่วงกาลเวลา
มวลประชาจะรวมพลัง

ผมขอนำผลงานชิ้นเอกของ คุณ เสกสรร ประเสริฐกุล มาเป็นกำลังใจให้กับทุกคน ให้มีกำลังใจให้ก้าวต่อไปนะครับ

1293

love

comment

5 มีนาคม 2548 21:47 น.

ด้วยรักจึงฝากฝัง

unicorn

เพราะเชื่อว่าวันนี้ยังมีอยู่ จึงเชื่อว่านักต่อสู่ไม่สูญหาย
เพราะเคยเห็นคลื่อนซัดที่หาดทราย ไม่เคยสิ้นขาดสายสักครั้งครา
เมื่อลูกเก่าลูกก่อนย้อนเข้าฝั่ง จึงเกิดคลื่นลูกหลังที่แรงกว่า
ลูกแล้วลูกเล่าไม่ร้างรา เก่าไปใหม่มาอยู่อย่างนั้น
ในใจเธอคิดอะไรฉันไม่รู้ แต่แววตาที่เห็นอยู่มีไฟฝัน
เธอจะร้องเพลงบทไหนไม่สำคัญ แต่เป็นเพลงเดียวกันที่ฉันร้อง
เพราะไม่เคยเห็นใครอยู่โดดเดี่ยว และขังตัวแต่ผู้เดียวอยู่ในห้อง
หากวันไหนบนถนนมีคนนอง ฉันอยากเห้นเธอเปิดห้องก้าวออกมา
เมื่อประเทศยังไม่มีเสรีให้ หมู่มารังผยองใหญ่ทุกหย่อมหย้าล
หรือเธอจะนอนหลับได้เต็มตา ขณะโหงเหวห่ายังครองเมือง
นั่นเศษเสี้ยวผีเสื้อเปียกน้ำค้าง และซากศพนั่นคือร่างนกสีเหลือง
เธอจะเดินผ่านไปไม่ชำเลือง โดยไม่คิดแค้นเคืองแต่อย่างไร
ในใจเธอคอดอะไรฉันไม่รู้ แต่แววตาที่เห็นอยู่เธออ่อนไหว
ฉันไม่อยากตั้งคำถามกับผู้ใด แต่ยังแอบเผื่อใจจะได้ชม
เมื่อเธอก่อกองไฟในคืนหนาว เราจักได้อิ่งอ้าวอ้างไฟห่ม
ถ้าค่อนดึกฟืนไร้และไฟชม หวังเพียงเธอเร่งระดมช่วยเติมฟืนฯ
หวังเพียงเธอช่วยตื่นมาเติมไฟ

ผลงานนี้เป็นของ ไพรฑูรย์ ธัญญา หรือ อาจารย์ ธัญญา ซึ่งขอนำผลงานของท่านาเป็นกำลังใจให้กับทุกๆคนะครับ

946

love

comment

5 มีนาคม 2548 21:09 น.

น้ำตาพ่อ-แม่

unicorn

พ่อแบกไถไปนายามฟ้าสาง ลูกคิดสร้างทำชั่วให้มัวหมอง
แม่รดผักตกน้ำในลำคลอง ลูกไปจองตั๋วหนังแต่ยังวัน
พ่อถากฟันดินนาจนฟ้าสาย ลูกสบายอัดบุหรี่มีความฝัน
แม่กินข้าวกับเกลือเมื่อเที่ยงวัน ลูกสุขสันต์ข้าวมันไก่ใจใหญ่พอ
พ่อมือแตกบอบช้ำปล้ำถางป่า ลูกเที่ยวบาร์เต้นรำช้ำใจหนอ
แม่นุ่งผ้าผืนหนึ่งเสื้อมอซอ ลูกสุดหล่อนุ่งมอร์สยอดไปเลย.
พ่อตัวดำหลังคู้อยู่กลางทุ่ง ลูกมัวยุ่งเรื่องผู้หญิงไม่นิ่งฉย
แม่รับจ้างตามลำเค็ญไม่เว้นเคย ลูกไม่เคยตั้งใจในการเรียน
พ่อร้องไห้เมื่อทราบข่าวเงินตราหมด ลูกคิดคดทำให้พ่อก่อปวดเศียร
แม่ถางำรไภนาแทบอาเจียน ลูกหมั่นเพียรรีดไถใช้เงินตรา
พ่อผ่าฟืนขนของไปตลาด ลูกองอาจเล่นพนันทางตัณหา
แม่ขาดเลือดเหลืองผอมตรอมอุรา แต่ลูกยาใจดำแม่ช้ำใจ
ลูกอัปรีย์พ่อแม่มีแต่ลำบาก ความทุกข์ยากเหลือล้นพ้นวิสัย
ว่าไม่นอนสอนไม่ฟังกรรมปานใด พ่อทุกข์ใจแม่มีมารรำคาญครัญ
ทุกนาทีพ่อนี้มีแต่เศร้า ทุกค่ำเช้าไม่มีสุขทุกขืมหันต์
เห็นกงจักรเป้นดอกบัวพาตัวตัน ลูกกลับหันสร้างทางชั่วมั่งทางพาล

3266

love

comment

4 มีนาคม 2548 13:02 น.