9 สิงหาคม 2549 03:23 น.
¨°o.O เพ้อ O.o°¨
เสียงฟ้าสั่ง ฟังสิฟัง สั่งฝนร่าย
สายฝนปราย โรยรายเม็ด ชุ่มทั่วผืน
แผ่นดินฉ่ำ น้ำจากฟ้า หยาดทั้งคืน
แต่ฉันกลืน หยาดหยดน้ำ ที่ล้นตา
เสียงสะอื้น ขมขื่นใจ ในความเหงา
ไร้แม้เงา คนเคยปลอบ เสน่หา.......
จากรอยยิ้ม ที่ปริ่มแก้ม แย้มผ่านมา
น้ำในตา คนอ่อนล้า คาเอ่อนอง
เหนื่อยเหลือเกิน ความเหงานี้ ที่รุมเร้า
เหว่ว้าเศร้า เฝ้าแสวง แสงสนอง
มืดมัวดิน สิ้นรวี ลำสีทอง
ฟ้าทั่วหมอง ห้องแห่งใจ ไยคล้ายกัน
เปียกแก้มนวล เรรวนจิต คิดไคว่ขว้า
จะดึงมา ซึ้งดังดาว พราวสีสัน
เจ็บเจียนตาย เมื่อหมายมั่น สุดไกลกัน
ยากเกินกลั้น น้ำในตา อย่าไหลริน