16 พฤษภาคม 2547 00:30 น.
ultra-rider
อดใจไม่ไหวอยากคิดถึงเธอ
แต่คงไม่ได้พบเจอกันอีกแล้วไช่ไหม
และก็โทรศัพท์ไปหาคุยกันก็คุยไม่ได้
ไม่มีเสียงตอบรับจะให้ทำไงดี
มาตอนนี้คนดีฉันได้แต่คิดถึง
เรื่องราวที่ตรึงใจจากวันนั้นจนถึงวันนี้
คิดถึงแทบทุกวินาทีคิดถึงแต่ภาพคนดี
ฉันคนนี้แม้จะห่างหายแต่ใจ
หักห้ามกัน
ไม่ได้
13 พฤษภาคม 2547 23:41 น.
ultra-rider
ชีวิตคนเราเกิดมามีสุขและทุกข์
ในวันหนึ่งวันทุกเวลามีอยู่ปะปนไป
เหงาเศร้าดีใจเสียใจมีอยู่เรื่อยไป
กล้ารับไว้นี้คือชีวิตที่เรียนรู้จนตาย
13 พฤษภาคม 2547 11:20 น.
ultra-rider
ก็ได้แอบรักเธอเพียงเท่านั้น
ตั้งแต่วันแรกที่ได้ส่งสายตาหากันฉันและเธอ
พบเจอกันนัดเดทกันบ้างโทรศัพท์คุยกันเสมอ
ดีใจที่ได้บอกคิดถึงเธอแม้จะอยู่ไกลกันก็ตาม
มาตอนนี้ก็ได้ยินจากใจเธอ
เพราะเธอมีคนของหัวใจแต่ไม่บอกชื่อและนาม
และเธอก็เดินจากไปโทรหากันก็ไม่มีคำถาม
จะพยายามแค่ไหนก็ไม่มีเสียงตอบรับหรือว่า
ฉันหมดความหมาย
13 พฤษภาคม 2547 11:06 น.
ultra-rider
ได้นั่งอ่านหนังสือมองหน้าเธอคนนั้น
ใจฉันก็สั่นหวั่นไหวคนอะไรน่ารักจัง
มองหน้าเธอสบสายตากันบ้างบางครั้ง
เห็นรอยยิ้มบ้างบางครั้งใจฉันอยู่ไม่สุข
จะไปหาที่นั้นอีกครั้งจะเจอกันอีกไหม
ถึงระยะทางจะไกลกันก็ไม่หวั่นไม่เป็นทุกข์
ขอแค่ได้เห็นหน้าเธอคนดีกับรอยยิ้มก็มีสุข
ไม่ได้เจอทุกวันไม่เป็นไรเก็บเอาไปฝันก็
พอใจแล้ว
หน้าส่วนตัว
511
