24 พฤษภาคม 2547 05:14 น.
ultra-rider
ลมพัดพาดอกหญ้าไหวเอน
น้ำทะเลสาดกระเซ็นก้อนหินน้อยใหญ่
ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนเป็นสีเทาลอยไป
หมู่นกผกผินบินไปท้าทายกับสายลม
24 พฤษภาคม 2547 05:03 น.
ultra-rider
นึกถึงทุกเรื่องราวในวันวาน
ฟังเพลงที่แสนหวานหวลคิดถึงความหลัง
คิดถึงภาพเก่าครั้งนั้นที่ยังเป็นความหลัง
ฉันยังไม่เคยลืมภาพในวันวานวันนั้น
ทุกเรื่องราววันนั้นฉันมีเธอ
คิดถึงเธอรู้ไหมนึกถึงการกระทำในวันนั้น
แม้จะเคียงใกล้กันสนิทสนมสานสัมพันธ์
จากวัยเยาว์ฉันท์เพื่อนอยู่อย่างนี้เรื่อยไป
จากวันนั้นจนถึงวันนี้ตอนนี้
เธอคนดีอยู่ที่ไหนคิดถึงนะคนของหัวใจ
ได้แต่พร่ำเพ้ออยู่อย่างนี้เพราะว่าเหงาใจ
อยู่ตั้งไกลคนละฟากฟ้าจะห่วงใยบ้างรึปล่าว
24 พฤษภาคม 2547 04:42 น.
ultra-rider
ไม่เคยคิดถึงใครเท่าที่มีเธอ
แม้ว่าเธอจะจากไปไกลแสนไกลเพียงใด
จะพร่ำเพ้ออยู่อย่างนี้เรื่อยไป
ถึงเธอจะมีเจ้าของหัวใจที่ไม่ใช่ฉันก็ไม่ว่า
แต่จะหักห้ามมิให้คิดถึงไม่ได้
คิดถึงจริง-จริงคิดถึงสุดหัวใจที่จะปรารถณา
จะคิดถึงอย่างนี้เรื่อยไปข้ามฟ้า
คนดีฉันว่าฉันคิดถึงเธอเพียงลำพังเหงาเหลือเกิน
24 พฤษภาคม 2547 04:27 น.
ultra-rider
ถึงเธอคนดีที่ฉันแอบมีใจให้
ถึงจะอยู่ไกลกันคนละฟากฟ้าผืนนี้
จะรับรู้ถึงกันหรือไม่ก็ไม่ทราบคนดี
แต่ที่รู้ฉันคนนี้นึกถึงเธอไม่ให้ห่าง
ถึงเธอคนดีจะมีใครรึไม่ก็ตาม
ตอนนี้ฉันเองหมดความหมายเพียงเพราะเธอห่าง
เธอจากไปใจฉันก็แสนอ้างว้าง
ความเป็นเพื่อนก็เลือนลางกับการจากลาไม่มีเยื่อใย
21 พฤษภาคม 2547 22:01 น.
ultra-rider
ผิดถูกอยู่ที่ใจและการกระทำ
ประสบการณ์จะคอยย้ำและเตือนอยู่ที่ใจ
สิ่งที่ดีมีมากมายหลากหลายควรหามาใส่ใจ
ผิดชั่วอย่าไปใส่ใจเข้ามาได้ลบให้เร็วแล้วจะดีเอง