30 พฤษภาคม 2547 12:02 น.
tx
ยังจดจำ..... ถ้อยคำ.....เธอนั้นบอก
ไม่ลวงหลอก.....นอกใจ.....ให้เจ็บช้ำ
หลงไว้ใจ.....ในเมื่อ.....เชื่อน้ำคำ
สุดระกำ.....คำลวง.....เธอตอบแทน ฯ
มาบัดนี้.....ความฝัน.....นั้นสลาย
เธอกลับกลาย.....หายไป.....ไม่หวงแหน
รักยังคง.....พะวง.....มิคลอนแคลน
อยู่ไกลแสน.....แดนใจ.....ใคร่พบเจอ ฯ
หากลืมได้.....ไม่ขอลืม.....ขอเหลือรัก
ขอพบพักตร์.....รักมั่น.....กันเสมอ
สูงสุดฟ้า.....ต่ำหล้า.....หาเพียงเธอ
คงมิเก้อ.....กอดไว้.....ได้รักกัน ฯ
23 พฤษภาคม 2547 13:21 น.
tx
ความรู้สึก.....ในใจ.....ใครคนหนึ่ง
ฝากบอกถึง.....คนคนหนึ่ง.....เคยซึ้งใจ
ว่าคิดถึง.....รำพึง.....และห่วงใย
เพราะในใจ.....เก็บเธอไว้.....เพียงคนเดียว ฯ
วานลมลอย.....ถ้อยคำ.....นำไปฝาก
ว่ารักมาก.....จากใจ.....ใคร่แลเหลียว
เอ๋ยคำรัก.....บอกเธอ.....ว่าใจเดียว
ไม่ลอดเลี้ยว.....ขอจอด.....พรอดคำหวาน ฯ
คิดถึงนะ.....คนดี.....ที่คิดถึง
รักสุดซึ้ง.....พึงให้.....แม่งามขำ
หนึ่งนางน้อง.....เฝ้าจ้อง.....จดใจจำ
ฝากลำนำ.....คำว่ารัก.....สู่ใจเธอ ฯ
14 พฤษภาคม 2547 12:29 น.
tx
คนตัวเปล่า.....อย่างเรา.....เศร้าใจนัก
อยากจะรัก.....ใครสักคน.....ก็หม่นหมอง
เฝ้ายืนดู.....เพียงได้.....แค่แอบมอง
คิดหมายปอง.....แต่ก็กลัว.....นองน้ำตา ฯ
เมื่อคิดมา.....คราใด.....ใจหดหู่
ทั้งที่รู้.....ไม่ควรคู่.....สู้ใครเขา
ยิ่งชิดใกล้.....ยิ่งเจ็บปวด.....ในใจเรา
รักต้องเศร้า.....เหงาหัวใจ.....ไปวันวัน ฯ
แต่หัวใจ.....ที่ให้ไป.....นั้นเกินร้อย
ไม่ท้อถอย.....เฝ้าเพียรคอย.....ปลูกรักษา
ได้แต่หวัง.....สักวันหนึ่ง.....คงได้มา
นี้ละหนา.....โชคชะตา.....คนตัวเปล่า ฯ
ป.ล. ความจริงใจที่ไห้ไปนั้น อาจจะดูไม่มากมาย อาจจะดูไม่เลิศเลอ แต่ฉันก็ให้เธอหมด......ทั้งหัวใจ
3 พฤษภาคม 2547 13:30 น.
tx
อยากจะลืม......ความหลัง......ฝังในจิต
แต่เมื่อคิด.....ขึ้นมา.....น้ำตาไหล
เธอคนนั้น.....ที่ฉัน......เฝ้าห่วงใย
จะรู้ไหม....ใครคนหนึ่ง......ลืมไม่ลง ฯ
เมื่อคิดถึง.....วันเก่าเก่า.....ที่เราสอง
ช่วยประคอง.....ช่วยฟันฝ่า......หาจุดหมาย
เธอเท่านั้น.....ที่ฉันมี......อยู่เคียงกาย
แต่สุดท้าย.....วันเวลา......พร่าจากกัน ฯ
อยากตัดใจ......จากเธอ.....เพ้อคุ่นคิด
เพราะในจิต......ผูกพันธ์.....นั้นฝั่งแน่น
ความหวังดี.....ที่เธอมี......ขอตอบแทน
ห่วงสุดแสน.....สุดอาลัย.....ในตัวเธอ ฯ