22 มีนาคม 2546 04:12 น.
TuktaSatu
คืนนี้ฉันคงหลับฝันดี
เพราะว่ามีสิ่งดลใจให้ฝันหวาน
หัวใจไหวสั่น และรนราน
เพียงแค่คำหนึ่งคำ ฟังซึ้งใจ
เธออาจแค่เอ่ยจากปาก
แต่คนฟังเห็นมันค่ามีมากเธอรู้ไหม
คำๆหนึ่งฟังแล้วอึ้ง ซึ้งกินใจ
รักเธอ นั่นไง ที่เธอเผยความในใจ ให้ได้ยิน
10 มีนาคม 2546 04:03 น.
TuktaSatu
ฉันก็เหมือนก้อนกรวด
ไม่สามารถโอ้อวดว่าตัวมีค่า
ไม่เหมือนดวงดาวที่อยู่บทฟากฟ้า
ตัวเราไม่มีราคาพอที่จะนำมาเทียบกัน
เพราะฉันเป็นแค่ก้อนดิน
จึงหมดสิ้นดิ้นรนเพื่อความฝัน
ที่หวังว่าให้ เธอ-ฉัน มาผูกพัน
แต่เธอเป็นดาวดวงนั้น...
ฉันจึงไม่มีวัน ได้เอื้อมไป