22 มีนาคม 2546 04:12 น.
TuktaSatu
คืนนี้ฉันคงหลับฝันดี
เพราะว่ามีสิ่งดลใจให้ฝันหวาน
หัวใจไหวสั่น และรนราน
เพียงแค่คำหนึ่งคำ ฟังซึ้งใจ
เธออาจแค่เอ่ยจากปาก
แต่คนฟังเห็นมันค่ามีมากเธอรู้ไหม
คำๆหนึ่งฟังแล้วอึ้ง ซึ้งกินใจ
รักเธอ นั่นไง ที่เธอเผยความในใจ ให้ได้ยิน
10 มีนาคม 2546 04:03 น.
TuktaSatu
ฉันก็เหมือนก้อนกรวด
ไม่สามารถโอ้อวดว่าตัวมีค่า
ไม่เหมือนดวงดาวที่อยู่บทฟากฟ้า
ตัวเราไม่มีราคาพอที่จะนำมาเทียบกัน
เพราะฉันเป็นแค่ก้อนดิน
จึงหมดสิ้นดิ้นรนเพื่อความฝัน
ที่หวังว่าให้ เธอ-ฉัน มาผูกพัน
แต่เธอเป็นดาวดวงนั้น...
ฉันจึงไม่มีวัน ได้เอื้อมไป
30 สิงหาคม 2545 19:20 น.
TuktaSatu
พวกหลายใจล่ะเกลียดนัก
ต่อหน้าก็บอกว่ารักอย่างงั้นอย่างงี้
เผลอแป๊บเดียวควงคนนู้นทีคนนี้ที
คงถูกสอนมาดี ว่าให้รักเผื่อเลือกหรือไง
- - - - - - -
บอกว่าชอบคนนี้แต่คบกับคนนู้น
เบื่อคนนั้นทีก็ทิ้ง ไปมีใหม่
เบื่อเสียจริงพวกที่หน้าตาดีแต่ไร้ความจริงใจ
บอกไว้เลย..อย่าเข้ามาใกล้ ในเมื่อใจไม่เคยรักจริง
25 สิงหาคม 2545 00:20 น.
TuktaSatu
มองไปที่กลุ่มดาวพราวเด่น
ส่องแสงให้เห็นดูซ่อนเร้นน่าค้นหา
เหมือนกับเธอเก็บความอ่อนไหวไว้ในดวงตา
ไม่เคยรับรู้ได้เลยว่าเธอคิดยังไง
แต่แสงดาวยังวาวระยิบระยับ
แม้เมฆเลื่อนทับยังสว่างในยามหลับไหล
แต่แววตาเธอยังคงลึกลับไร้ความรู้สึกใดใด
โปรดบอกฉันได้ไหม เธอคิดยังไงช่วยบอกที
9 มีนาคม 2545 14:24 น.
TuktaSatu
เ ธ อ ไ ป แ ล้ ว เ ธ อ จ า ก ไ ป
ไม่เหลือเยื่อใยให้คนๆนี้
คนที่รักเธอหมดใจที่มี
แต่เธอจากไปโดยไม่มีท่าทีสงสารกัน
แ ล้ ว เ จ้ า น้ำ ต า ก็ แ ส ด ง
เกิดอาการเปลี่ยนแปลงไหลออกมาอย่างนั้น
เมื่อนึกถึงการจากไป น้ำตาก็ไหลออกมาทันควัน
ความรักที่เคยมีให้กัน ไม่เหลือเลย
หน้าส่วนตัว
900
