ดึกด่ำโดยลำพัง นัยน์ขังน้ำตาเต็มตื้น ไม่รู้สืบวันคืน นิ่ง...กล้ำกลืนฝืนร่ำไร ดอกไม้กับแมลง งามแข่งตะวันฝันใฝ่ ภูผาทะเลไพร หัวใจใครไหวอุ่นไอ คือ......นิยามความรัก คงแน่นหนักแม้นไศล หัวใจ..คือ หัวใจ ร้องไห้กระไร..ใครเมิน บอกตัวเองเร่งเร้า ลำเนาใดไยขัดเขิน ชีวิตผิด...ดำเนิน เผชิญเดินหน้า..ท้าทาย ไม่เห็น- เร้น...ไม่หัน ผูกพัน..ทุกวัน..มั่นหมาย รักฤาลับกลับกลาย ไม่เสียดายปีนป่ายตะวัน ดอกรักบานหนักแน่น ไม่โศกแค้นแม้นใครพรั่น จิตพิสุทธิ์...ฉะนั้น สงบ...ฝัน..พรรณราย ๑๑๑๑๑