19 มกราคม 2547 11:06 น.
toneliu
ดึกนะ...ท่าพระจันทร์เงียบเหงา
นึกถึงวันเก่าไกลแล้วใจหาย
คลื่นแม่น้ำร่ำไรมิผ่อนคลาย
กระจายครืนสะอื้นไห้หัวใจล้า
หยุดหัวใจไว้ที่นี่นานนัก
อยากพักให้สนิทเสน่หา
ลมแม่น้ำฉ่ำเย็นเป็นบุญตา
หอมกลิ่นราตรีหวนป่วนคำนึง
ดึกคืนนี้ฟ้ามีดาวพราวมืดสวย
วานลมช่วยห่วงตามความคิดถึง
เจ้าพระยาท่าพระจันทร์ผูกพันซึ้ง
ใจคนหนึ่งรึงรัดยังชัดเจน
มองหมู่ดาวพราวลับไปกับฟ้า
ผ่านเวลาน่าใจหายใช่เล่น
คนเคยมีความหมายกลายหลบเร้น
ท่าพระจันทร์วันที่เห็น....ยังเป็นจริง
อาจหยุดพักหัวใจไหวอ่อนช้ำ
ลมแม่น้ำอย่าซ้ำซัดพัดนิ่งนิ่ง
ราตรีหายมิคลายหอมกล่อมพักพิง
ลืมทุกสิ่งความเศร้ากับเจ้าพระยา
วันใดเหนื่อยเมื่อยหนักขอพักก่อน
หยุดเป็นเช่นนกจรร่อนเสน่หา
ท่าพระจันทร์วันนี้มีเวลา
คนเหว่ว้าน้ำตาคลอรอใครคืน...
๑๑๑๑๑
18 มกราคม 2547 06:29 น.
toneliu
...........คำถามเพื่อนเก่า
....................ถาม เ ง า ฤาไฉน
..............................มิเลือนร้าง ไ ก ล
..........................................ยั ง....ใจใกล้กัน
...................................รำ พึ ง
.........................ต ร า ต รึ ง ซึ้ ง ฝั น
..................ภ า ร ะ.......ผูกพัน
........ว่ า ง....จำ น ร ร พ ลั น.......คื น
..................
............ดอกไม้ไมตรี
ขจีคลี่ไหว
ผลิดอกออกใบ
ให้เพื่อนเหมือนเคย
.......แผ่ลามความรัก
ประจักษ์หนักเผย
คารมคมเชย--
ชื่นเอ่ยเคยย้ำ
.........คนดีมีมาก
คนยากหลากกล้ำ
เทียนดีชี้นำ
มุ่งทำค้ำชู
.........งามมิตรภาพ
อิ่มอาบซาบอยู่
งามใจใครรู้
คนอยู่ในใจ
......ขอบคุณอุ่นมิตร
ขอบจิตชิดใกล้
ปลอดพันธะใด
ปลูกไมตรีบาน..
...........
16 มกราคม 2547 19:57 น.
toneliu
.......ม า ร หรือไม่ ใ จ เราเป็น เ จ้ า ข อ ง
ไม่เรียกร้องปองหมายร้ายใครอื่น
เข้มงวด..ตัวตน..ชัด..มั่นหยัดยืน
ไม่ต้องฝืนตีหน้าท่านักเลง...
.............
.........ชีวิตหนึ่งพึงกำเนิดเพริดกำหนัด
มารเห็นชัดไม่จัดเจนจะเล่นต่อ
สนุกนักรักชั่วแล่น....กลัว....พอ
ก้อนเลือดทรมานใคร....หัวใจมาร
..........
.................เกิดลูกมาฆ่าได้..ใครโหดร้าย
มโนธรรม..ความหมายกลายเหตุผล
คนคือเหตุเภทภัยในจิตตน
สังคมคนสับสน...ทาง..คนสร้างทราม
............
16 มกราคม 2547 10:11 น.
toneliu
........เงาฝัน เงาใฝ่ ไกลเหลือเกิน
ห่างเหิน เกินห้าม ใจถามหา
อ่อนไหว ไขว้เขว ทุกเวลา
อยากกล้า..มากอด..ถอดใจ.จำ.....
....
................พ้อใคร ใฝ่เงา เฝ้าฝัน
รอวัน พลันไกล ใจโถม
คว้าสุด หลุดล่ม ลมโลม
หักโหม โฉมห่าง ร้างคืน...
15 มกราคม 2547 16:35 น.
toneliu
๑ อย่าทำอย่างนี้ให้เกินใจนัก
เหมือนไม่เคยรู้จัก...หักใจห่าง
คิดอะไร..ไยเมิน. .ห่างเหิน..ร้าง
ขอรู้บ้าง....ช่างร้ายได้ลงคอ.
๑ .มิใช่คนวิเศษ..มีเหตุผล
อย่าต่างคนล้นอารมณ์ร้ายขมต่อ
ไม่อยากเป็นอย่างนี้เจ็บ...เก็บเกินพอ
อยากจบ...ทรมาน...อย่านานจำ
.
๑ .ความ..ไม่ดี..ที่..สื่อใจใครจำ..เปลี่ยน
เป็นบทเรียนเลวบทเดิมซ้ำเติมย่ำ
คน...คนนี้มีหัวใจไม่เคยคำ
มิรู้ทำไมคิด..ผิดอะไร
๑ บอกใจให้รู้บ้าง..คนคว้างเคว้ง
กลัวบทเพลงเร่งทำนองร่ำไห้
เจ็บอีกครั้งยังไม่มีที่จะไป
ขอน้ำใจใคร...หน้าไม่กล้ามอง
๑๑๑๑๑
หน้าส่วนตัว
600
