13 เมษายน 2547 04:02 น.
toneliu
ไกลต้นธารผ่านขอดตลอดสาย
หม่นพฤกษาภูผาพ่ายประกายสูรย์
ทะเลแดดแผดนัยน์พร่าทวีคูณ
กิเลสพูนกองกูณฑ์ไหม้ใจรุ่มร้อน
13 เมษายน 2547 03:51 น.
toneliu
เจ็บ..ลมแล้งแห่งเมษาใจระแหง
คอยน้ำแรงแทงต้นกล้าข้าวหน้าฝน
กี่ทุกข์เข็ญเห็นอยู่ผู้อับจน
ยากจะด้นทนจะฝ่าซ้ำอาดูร
13 เมษายน 2547 03:44 น.
toneliu
โอม..มหาธรรมชาติ ..ข้าวาดไหว้
บอกความดีที่ยิ่งใหญ่...ให้ขับขาน
ข่มความชั่วไม่กลัว..ย้ำเป็นตำนาน
ให้สะท้านสะเทือนไหวหัวใจคน
10 เมษายน 2547 02:01 น.
toneliu
ไม่นานแสงทองจักส่องฉาย
สุขหล่นรายประกายหวังยังข้างหน้า
ชีพวันนี้มีกรรมธรรมดา
เวียนว่ายวัฏสังขารา.....จะฝ่าพ้น
อยู่ที่ใจจะไปถึงหรือดึงฉุด
จะก้าวรุด..สะดุด.ทำ..มิพร่ำบ่น
แพ้..ชนะ..ไยคะนึงถึงตัวตน
ใช่อับจนหนทาง....คว้างกระไร
เดินคนเดียว..อาจเปลี่ยวเหงา..ไยเศร้าโศก
สู้กับโชคชะตาอย่าร้องไห้
หัวเราะหวังทั้งน้ำตากลัวอะไร
วันนี้ไม่มีหวัง..ทางยังมี
คือ..ผู้กำชะตาฟ้าลิขิต
คือ..ชีวิตอิสระท้าหรือหนี
คือ..ทั้งมวลล้วนไหวโลกใบนี้
คือ...คนดีที่กล้าจะฝ่ากรรม
บอกความจริง..นิ่งคาใจสะทก
ยากจะยกจากอกคนตกต่ำ
ปัญหายอกย้อนชอกฉะนี้กระทำ
เพียงเพรงกรรม..ย้ำ..เย้า..ก็เท่านี้
อิ่ม ประกายสายธรรมงามนำจิต
ภาพ นิมิตชีวิตหนักแน่นศักดิ์ศรี
อาบ ละมุนคุณธรรม..ผลกรรมดี
บุญ ทำกรรมแต่งชี้..คนดีเลว
๑๑๑๑๑๑
6 เมษายน 2547 04:03 น.
toneliu
ถวิลหา.......ท่าทีเยือกเย็น
เร้นซ่อนอาวรณ์ร้อนเร่า
ระหว่างความรู้สึก..เงา
สุข..เศร้า..เนาแนบแอบใด
ด่ำดิ่งนิ่งนานปานนี้
คนดีหนีรัก..ผลักไส
คนหวัง..ขังคาอาลัย
สายใยสะบั้น..คั้นลึก
ซ้อนซับสับสนหนห่าง
อำพราง..ร้าง..อยู่..รู้สึก
แปลบจิต..ผิดใด..นัยนึก
รายลึกผนึกรอ..ทรมาน
กลิ่นธูปควันจาง..นางจาก
เจ็บ..คำซ้ำซากฝากหวาน
สัญญา..สายัณห์วันวาน
ต้องการอ่านใจไยอุบาย.
คำรัก...นับครั้งชั่งแล้ว
ลุแนวล่วงกาลผ่านผาย
วันคืนยืนมั่นวันตาย
เสียดาย..กลายสิ้น..ยินกระไร
แก้วเอยเผยรัก....อีกสักครั้ง
คืนยังฝั่งฟ้าทะเลใฝ่
คนหวงห่วงหามาไกล
ฝากใจ...ถวิลหา..อาวรณ์
๑๑๑๑๑