15 มกราคม 2547 16:35 น.
toneliu
๑ อย่าทำอย่างนี้ให้เกินใจนัก
เหมือนไม่เคยรู้จัก...หักใจห่าง
คิดอะไร..ไยเมิน. .ห่างเหิน..ร้าง
ขอรู้บ้าง....ช่างร้ายได้ลงคอ.
๑ .มิใช่คนวิเศษ..มีเหตุผล
อย่าต่างคนล้นอารมณ์ร้ายขมต่อ
ไม่อยากเป็นอย่างนี้เจ็บ...เก็บเกินพอ
อยากจบ...ทรมาน...อย่านานจำ
.
๑ .ความ..ไม่ดี..ที่..สื่อใจใครจำ..เปลี่ยน
เป็นบทเรียนเลวบทเดิมซ้ำเติมย่ำ
คน...คนนี้มีหัวใจไม่เคยคำ
มิรู้ทำไมคิด..ผิดอะไร
๑ บอกใจให้รู้บ้าง..คนคว้างเคว้ง
กลัวบทเพลงเร่งทำนองร่ำไห้
เจ็บอีกครั้งยังไม่มีที่จะไป
ขอน้ำใจใคร...หน้าไม่กล้ามอง
๑๑๑๑๑
15 มกราคม 2547 02:51 น.
toneliu
........พราวนภาทะเลพรมพริ้วลมคลื่น
ทอดตารื่นชื่นไกลใสกระจ่าง
ปล่อยความคิดผิดปลิวริ้วเมฆบาง
จุมพิตนางพรางตาพร่า......งดงาม
.......ปีใหม่แล้วแก้วไกลใจอยากรู้
ผูกพันอยู่กับใครไม่เคยถาม
ถึงวันนี้ไม่มีสิทธิ์จะติดตาม
ทุกโมงยามคือความหมาย.....ความรัก
......คลื่นครวญฟ้าวิปโยคกรรโชกฝัน
ความผูกพัน....ขวัญหายไม่ประจักษ์
ใจดวงน้อยลอยไกลไม่มาทัก
คนรู้จักผลักไส......ใจร้ายเลือน
.........
15 มกราคม 2547 00:06 น.
toneliu
.......เปลี่ยวดายใต้แสงจันทร์
คนคุ้นกันพลันเงียบเหงา
กระบี่ที่ขัดเกลา
ประกายเงาเฉาสิ้นคม...
.....เปลี่ยว เศร้า ใต้เงาจันทร์
คนผูกพันเลือน..ฝันล่ม
รอยจำย้ำรอยตรม
กระบี่จม...ข่มน้ำตา
.............เดียวดายใต้เงาไม้
กระบี่ไร้รังสี..พร่า
ใจคน...หม่นท่วมฟ้า
ประกายกล้าล้ากำลัง...
..........ใจหายประกายเศร้า
แลลอดเงาหม่น......คนหวัง
กระบี่นี้...จีรัง
มืดมนยังพลังเร้า....
.....ก ร ะ บี่ อยู่ที่ ใ จ
ฟ้าดินไหวไฉนเศร้า
รั ก ใ ค ร ไยดูเบา
วั น คื น เ ก่ า ...เ ร า ..มั่นคง
......
14 มกราคม 2547 06:12 น.
toneliu
๑ เพลงไผ่ผิวหวิวหวามยามลมดึก
หนาวระทึกพฤกษ์เปลี่ยวแลเหลียวหา
ริมแม่น้ำยามนี้มีน้ำตา
คนไร้คอนซ่อนหน้า.ไกล.ใครร้างเลือน
๑ บอกหัวใจ..ดั่งใบหลิวปลิวโรยร่อน
ไร้คนมาอาวรณ์แต่ก่อนเหมือน
มืดหนทางคว้างที่ไปไหวกระเทือน
กระแสกรากถากเถื่อนโยนเลื่อนลอย
๑ ไม่รู้ทิศสงบนิ่งกลบฝั่ง
หลิวเซซัง..คนยังซวนหวนละห้อย
ปลายแม่น้ำหวังพบที่หลบคอย
ก่อนปลดปล่อยลอยตามครามทะเล.
๑ กลางกระแสแลเชี่ยวกรากเลี้ยวลด
ใบสวยสดล่องคดตามสายน้ำเห
ไฉนคนหม่นชีวิตคิดรวนเร
ไยกลัวเล่ห์เสน่หามิกล้าลอง
๑ เพลงไผ่ผิวหวิวหวามริมน้ำไหว
เจ้าพระยา..ลาไกล...คนใจหมอง
เคยความหลังยังเจ็บจำน้ำตานอง
วันนี้ก้องทำนองรักหวน....หนักคืน ?
๑ เพลงใบไม้ไหวตามความห่วงหา
จรดขอบฟ้าทะเลไกลไม่เป็นอื่น
มืดเดือนดาวหนาวลมล่มวันคืน
กรรโชก..สะอื้นคลื่นซ้อนซอนหาใจ.
๑ ต้นหลิวพริ้วลมห่มน้ำ
รื่นลำนำไหวใบไผ่
บึงรามงามร่มลมไล้
วูบไผ่ใบหลิวปลิวราย
......
14 มกราคม 2547 05:02 น.
toneliu
.......ความเอยความหลัง
................เพียงยังคำหยาดใครให้คำนึง
๑ หนาวลมห่มรักหนักแน่น
ทดแทนแสนจิตคิดถึง
เงาใจใครมัดรัดรึง
ตราตรึง...พึงข่ม......ลมลวง.
๑ คำเอ่ยเคยวาดมาตรฝัน
ผูกพันวันชื่นคืนล่วง
รู้ใจใครดีมิทวง
สิ้นหวงห่วงมี...มิชัง
๑ สายลมผ่าน...พรมใจใครอบอุ่น
หอมละมุนกรุ่นไมตรี....มิกล้าหวัง
สุขเพียงนี้มีดาวเดือน...เพื่อนจีรัง
หัวใจยังชังตนนัก...พรางรักใคร
หน้าส่วนตัว
927
