15 มกราคม 2547 02:51 น.
toneliu
........พราวนภาทะเลพรมพริ้วลมคลื่น
ทอดตารื่นชื่นไกลใสกระจ่าง
ปล่อยความคิดผิดปลิวริ้วเมฆบาง
จุมพิตนางพรางตาพร่า......งดงาม
.......ปีใหม่แล้วแก้วไกลใจอยากรู้
ผูกพันอยู่กับใครไม่เคยถาม
ถึงวันนี้ไม่มีสิทธิ์จะติดตาม
ทุกโมงยามคือความหมาย.....ความรัก
......คลื่นครวญฟ้าวิปโยคกรรโชกฝัน
ความผูกพัน....ขวัญหายไม่ประจักษ์
ใจดวงน้อยลอยไกลไม่มาทัก
คนรู้จักผลักไส......ใจร้ายเลือน
.........
15 มกราคม 2547 00:06 น.
toneliu
.......เปลี่ยวดายใต้แสงจันทร์
คนคุ้นกันพลันเงียบเหงา
กระบี่ที่ขัดเกลา
ประกายเงาเฉาสิ้นคม...
.....เปลี่ยว เศร้า ใต้เงาจันทร์
คนผูกพันเลือน..ฝันล่ม
รอยจำย้ำรอยตรม
กระบี่จม...ข่มน้ำตา
.............เดียวดายใต้เงาไม้
กระบี่ไร้รังสี..พร่า
ใจคน...หม่นท่วมฟ้า
ประกายกล้าล้ากำลัง...
..........ใจหายประกายเศร้า
แลลอดเงาหม่น......คนหวัง
กระบี่นี้...จีรัง
มืดมนยังพลังเร้า....
.....ก ร ะ บี่ อยู่ที่ ใ จ
ฟ้าดินไหวไฉนเศร้า
รั ก ใ ค ร ไยดูเบา
วั น คื น เ ก่ า ...เ ร า ..มั่นคง
......
14 มกราคม 2547 06:12 น.
toneliu
๑ เพลงไผ่ผิวหวิวหวามยามลมดึก
หนาวระทึกพฤกษ์เปลี่ยวแลเหลียวหา
ริมแม่น้ำยามนี้มีน้ำตา
คนไร้คอนซ่อนหน้า.ไกล.ใครร้างเลือน
๑ บอกหัวใจ..ดั่งใบหลิวปลิวโรยร่อน
ไร้คนมาอาวรณ์แต่ก่อนเหมือน
มืดหนทางคว้างที่ไปไหวกระเทือน
กระแสกรากถากเถื่อนโยนเลื่อนลอย
๑ ไม่รู้ทิศสงบนิ่งกลบฝั่ง
หลิวเซซัง..คนยังซวนหวนละห้อย
ปลายแม่น้ำหวังพบที่หลบคอย
ก่อนปลดปล่อยลอยตามครามทะเล.
๑ กลางกระแสแลเชี่ยวกรากเลี้ยวลด
ใบสวยสดล่องคดตามสายน้ำเห
ไฉนคนหม่นชีวิตคิดรวนเร
ไยกลัวเล่ห์เสน่หามิกล้าลอง
๑ เพลงไผ่ผิวหวิวหวามริมน้ำไหว
เจ้าพระยา..ลาไกล...คนใจหมอง
เคยความหลังยังเจ็บจำน้ำตานอง
วันนี้ก้องทำนองรักหวน....หนักคืน ?
๑ เพลงใบไม้ไหวตามความห่วงหา
จรดขอบฟ้าทะเลไกลไม่เป็นอื่น
มืดเดือนดาวหนาวลมล่มวันคืน
กรรโชก..สะอื้นคลื่นซ้อนซอนหาใจ.
๑ ต้นหลิวพริ้วลมห่มน้ำ
รื่นลำนำไหวใบไผ่
บึงรามงามร่มลมไล้
วูบไผ่ใบหลิวปลิวราย
......
14 มกราคม 2547 05:02 น.
toneliu
.......ความเอยความหลัง
................เพียงยังคำหยาดใครให้คำนึง
๑ หนาวลมห่มรักหนักแน่น
ทดแทนแสนจิตคิดถึง
เงาใจใครมัดรัดรึง
ตราตรึง...พึงข่ม......ลมลวง.
๑ คำเอ่ยเคยวาดมาตรฝัน
ผูกพันวันชื่นคืนล่วง
รู้ใจใครดีมิทวง
สิ้นหวงห่วงมี...มิชัง
๑ สายลมผ่าน...พรมใจใครอบอุ่น
หอมละมุนกรุ่นไมตรี....มิกล้าหวัง
สุขเพียงนี้มีดาวเดือน...เพื่อนจีรัง
หัวใจยังชังตนนัก...พรางรักใคร
14 มกราคม 2547 04:17 น.
toneliu
......พายุไหว ใจมิหวาม.....
......ฤดีดาลเคยหวานวาดสวาทหวัง
ทุกยามคลั่ง...กลับวังเวงกับเพลงเหงา
ไกลเกินฝันวันที่เรามี....เรา
หัวใจเจ้ากรรมสะอื้น.....ไยฝืนคิด.
......สวยสายหมอกหอมดอกไม้ใกล้มือคว้า
ปรารถนารื่นละไมได้มีสิทธิ์
หนาวสายลม...ขมดอกไม้...ไร้ชีวิต
เจ็บ...เพราะจิดผิด...คิดหวังลำพัง....ไกล
......ฟ้าแกล้งช้ำซ้ำคนหม่นตลอด
ทะเลทอดยาวยอดคลื่นครืนครวญไห้
พายุพ้นคนมิผ่านหวานละไม
เพียงลอบใกล้ใจเก็บจำ...เจ็บยอม.
.................
หน้าส่วนตัว
684
