7 ธันวาคม 2550 21:48 น.
ToKkY
วันที่เคย ทำเธอโกรธ ยังจำได้
วันที่เธอ ร้องไห้ น้ำตาไหล
วันที่เธอ ตบหน้าฉัน ยังจำไว้
วันต่อไป ตบเธอคืน สนุกดี! 55+
แต่งกลอนซึ้ง กลอนห่วย มาก็เยอะ
ขอเลอะเทอะ ซักวัน ก็แล้วกัน
เอาเป็นว่า แต่งกลอน ผูกสัมพันธ์
นับจากวัน นี้ไป เริ่มแต่งกลอน..( กวนโอ๊ย!! )
ในห้องเรียน นั่งมอง เธอตลอด
อยากจะกอด ซักที จะได้ไหม?
เธอบอกว่า "มาๆ ไม่เป้นไร"
"กอดเข้าไป โดนทีนตู แค่นั้นเอง!!"
อยากเข้าฝัน ของเธอ ทุกค่ำเช้า
ยามเธอหนาว อยากให้ ความอบอุ่น
อยากจับแก้ม ของเธอ ขาวละมุน
แต่ไม่ได้ เพราะคุณ มีผัวแล้ว!! ( ป๊าดดด!!!! )
7 ธันวาคม 2550 21:38 น.
ToKkY
เลือกจะรัก ก็ต้องรับ กันให้ได้
คือไม่ใช่ เปลี่ยนตัวเอง เพื่อคนรัก
ถ้ายังงั้น ก็ไม่ ต้องรู้จัก
คงดีกว่า ได้รัก แล้วเสียใจ
เบื่อทุกที เมื่อได้ มาเห็นหน้า
กลายเป็นคน ไร้ค่า เมื่อมาพบ
เหมือนกับเส้น ขนาน ไม่บรรจบ
ไม่น่าคบ กันแต่เเรก เลยจริงๆ
ก็ขอเรียก ว่าเป็น พรหมลิขิต
ที่ชีวิต ทั้งสอง ได้ครองคู่
แต่ความรัก ในวันนี้ ไม่มีอยู่
ฉันก็รู้ ว่ามีเเต่ ความเกลียดชัง
หลับในห้อง คุยเฮฮา ใช่..ไม่ดี
แต่เมื่อมี งานมา ก็ทำหมด
แล้วทำไม ถึงทำ เหมือนกระชด
อย่างน้อยก็ ไม่พูดปด กับเธอเลย
5 ธันวาคม 2550 20:23 น.
ToKkY
มองดวงจันทร์ ค่ำคืน อันเงียบเหงา
มองดูเงา สายน้ำ ที่เวียนไหล
มองดูเธอ ทั้งหัวเราะ และร้องไห้
มองลงไป จิตใจ ยังมั่นคง
เฝ้าขอพร จากดาว ดวงน้อยนิด
ให้ชีวิต พบเจอ คนซื่อตรง
ที่จะมี เพียงเรา ไม่ทุกข์ทน
ทั้งสองคน จะฝ่าฟัน ถึงฝันเรา..
-----------------------------------------------
มีหลายคน ที่มิได้ เป็นดังหวัง
อย่าท้อถอย มีพลัง เดินหน้าต่อ
แม้ลุยโคลน บุกทราย ไม่เคยพอ
เพราะในใจ มันก็ สู้ขาใจ!!
------------------------------------------------
5 ธันวาคม 2550 19:55 น.
ToKkY
เธอเคยมี รักครั้งแรก บ้างรึเปล่า?
อาจจะเหงา อาจจะเศร้า อาจร้องไห้
แต่ในเมื่อ เป็นครั้งเเรก กลัวอะไร?
ล้มพลาดไป มีคนปลอบ ชอกช้ำใจ
เจอพักแรก ไม่รู้สึก เลยว่ารัก
พอนานไป ใจก็ชัก จะหวั่นไหว
เพราะเธอนั้น แสนดี เกินห้ามใจ
ก็ไม่รู้ ทำไม คิดถึงกัน..
เป็นแค่เพื่อน สนิท อยู่เคียงข้าง
แต่เกินห้าม ใจไหว ไม่ให้รัก
ยิ่งนานวัน ยิ่งรู้ตัว กลัวอกหัก
น้ำทะลัก ออกจากตา แทบทุกคืน
และวันหนึ่ง ตัดสินใจ อย่างแน่วแน่
ว่ารักแท้ เราคือ เธอคนนั้น
เดินเข้าไป หาเธอ อย่างฉับพลัน
ตะโกนทัน ใดนั้น " ฉันรักเธอ!! "
5 ธันวาคม 2550 19:35 น.
ToKkY
พระคุณพ่อ..สูงใหญ่เท่าเทียมฟ้า
พสุธาหายิ่งเปรียบคำไหน
พระคุณพ่อ..แท้จริงกว่าสิ่งใด
ลูกพร้อมใจสรรเสริญเทิดทูญเอย
ครั้งยังเล็กพ่ออุ้มชูไม่รู้หน่าย
ทั้งเช้าสายดูแลไม่แขไข
เพียงเพื่อหวังให้เจ้านั้นมีวันใหม่
ที่สดใสข้างหน้าพ่อภูมิใจ..
หน้าส่วนตัว
1844
