19 ตุลาคม 2546 02:27 น.
tir
เพื่อนรักของฉัน
แม้จะเนิ่นนานเกินนับนิ้ว กับกาลเวลาที่หลนหายไป นานแล้วที่ไม่ได้พบเห็นหน้า ไม่ได้พูดจาประสาเพื่อนรักกันเหมือนเคยแต่เต่างก็รู้ดีว่า สายใยแห่มิตรภาพที่เราร่วมถักสาน นับตั้งแต่วันแรกที่สะกดคำว่า เพื่อน ด้วยกันมานั้น ยังคงระโยงระยางเป็นเส้นใยเหนียวแน่นอยู่ในห้องของความทรงจำ
แมงมุมเพื่อนรัก แม้จะเป็นแค่หนังสือสำหับยาวชนชุดก่อนนิทรา แต่มันเป็นหนังสือเล่มแก ที่ทำให้เรามองเห็นเส้นใยแห่งมิตรภาพแท้จริงได้อย่างชัดเจน ชีวิตไม่อาจเลือกเกิดได้ มันอยู่เหนือความสามารถของพระเจ้าที่มนุษย์เกิดมามีโชคเท่ากันทุกคน แต่พระเจ้าก็มักจะเข้าข้างมนุษย์ที่บอบบาง อ่อนแอให้มีโชคที่วิเศษยิ่งกว่าโชคใดๆ คือการได้มี เพื่อนแท้ เป็นเรื่องที่น่าคิดไม่น้อยว่าทำไมคนยากจน มักจะมีเพื่อนรักที่ยอมตายแทนกันได้มากกว่าเศรษฐีมีเงิน ทำไมประธานาธิบดี จึงมีเพื่อนี่จริงใจไม่ได้เท่าที่กรรมกมี
เหมือนที่ วิลเบอร์ ลูกหมูใน แมงมุมเพื่อนัก ซึ่งเกิดมาอ่อนแอ ตัวเล็กบอบบางจนเหมือนหนูมากกว่าหมู เจ้าของจึงจะฆ่ามันทิ้งเพราะไม่อยากเป็นภาระเลี้ยงดู โชคดีที เฟิร์น หนูน้อยวัย 8ขวบ หยุดมือที่ถือขวานของพ่อไว้ด้วยค้ำองขอต่อชีวิตวิลเบอร์ว่า ช่วยไม่ได้เลยที่มันบังเอิญเกิดมาตัวเล็ก ถ้าหนูเกิดมาตัวเล็กอย่างมันล่ะ พ่อจะฆ่าหนูไหมนะ หนูน้อยเลือกหมูน้อยตัวเล็กและขี้โรคเป็นเพื่อน และความเป็นเพื่อนนั่นเองที่ฉุดมันให้อดจากความตายเป็นครั้งแรก สังคมแห่งกาแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นเช่นทุกวันนี้พยายามสอนให้มนุษย์เชื่อและยึดในคำพูดที่ว่า โลกนี้ไม่มี่ว่างเหลือให้คนอ่อนแอ แต่ไม่มีใครเคยสอนว่า สงครามมักจะเริ่มต้นจากคนที่เข้มแข็ง ซึ่งทำให้โลกมีที่ว่างเหลือมากเกินไป บางที่ในอนาคตอันใกล้ โลกอาจเหลือเพียงโลกเปล่าๆไม่มีผู้คนและไม่มีมิตรภาพใดๆเหลืออยู่ ถ้าปราศจากคนอ่อนแอที่ต้องการเพื่อน และเข้มแข็งที่ต้องการเป็นเพื่อนกับคนอ่อนแอ
เพื่อนรัก เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กผอมบาง บางสวนของชีวิตเธอหายไป นับตั้งแต่วันกี่เธอถูกทำให้เกิดมาในโลกนี้อย่างโดดเดี่ยว ไม่มีแม่ เมื่อโตขึ้นบ้านก็ค่อยๆหายไปฉันจึงดีใจที่เธอบอกกับฉันเสมอว่า เพื่อน ช่วยทำให้ชีวิตบอบบางของเธอแข็งแรงขึ้น
อย่าหายใจแรง เดี๋ยวชีวิตจะปลิวหาย เพื่อนๆพูดหยอกล้อเธอเสมอ เมื่อเห็นผู้หญิงร่างบางเล็กอย่างเธอเผลอถอนหายใจแรง เธอจะมองหน้าเพื่อนแล้วถามกลับ พวกแกกำลังสอนอะไรฉันอีก เรื่องชีวิตนั้น ฉันรู้ดีว่าฉันสอนไม่ได้หลอก เพราะขณะที่ฉันเรียนรู้ชีวิตจากความคิด แต่เธอเรียนรู้ชีวิตและด้วยชีวิตของตัวเอง จะมีก็แต่มิตรภาพเท่านั้น ที่เราจะใช้หัวใจเรียนรู้เพื่อนไปพร้อมๆกัน
เมื่อวิลเบอร์โตขึ้น กลายเป็นลูกหมี่อ้วนท้วนสมบูรณ์จากความรักเอาใจใส่ดูแลที่หนูน้อยมีให้มันเสมือนเพื่อนคนหนึ่งวิลเบอร์จึงจะถูกขายต่อพ่อค้า พ่อของหนูน้อยบอกกับเธอว่า ลูกเลี้ยงมันมา สนุกกับมันมากพอสมควรแล้ว เดี๋ยวนี้มันโตพอที่ควรจะขายเสียที ฉันรู้สึกเศร้าใจ เมื่อได้ยินผู้ใหญ่บังคับให้ลูกของตัวเองเลิกคบกับเพื่อนบางคน ด้วยมองเห็นแค่มุมที่ลูกและเพื่อนชวนกันออกไปเที่ยวเตร่สนุกสนาน โดยไม่ยอมมองมุมที่ลูกกับเพื่อนกอดคอกันร่วมทุกข์ การจะมอง เพื่อนของใคร ที่ไม่ใช่เพื่อนเ จึงต้องใช้หัวใจที่ละเอียดมองแทนดวงตา ซึ่งเคยชินกับการมองเห็นวัตถุเพียงไม่กี่ด้าน แต่ไม่สามารถมองลึกเข้าไปข้างในได้แท้จิงแล้วฉันเชื่อว่ามี่ใครที่จะมีเพื่อนไว้แค่เล่นสนุกสนานเมื่อหมดสนุกก็ผลักเพื่อนออกจากชีวิต แต่เพื่อนคือส่วนหนึ่งของชีวิต มิใช่ครื่องเล่นในสวนสนุกแต่อย่างใด
โชคดีอีกครั้งของเจ้าหมูน้อยที่เฟิร์นไม่ได้คิดว่าเธอเป็นแค่หมู แต่คิดว่ามันคือเพื่อน หนูน้อยจึงขอให้พ่อเธอขายมันให้กับลุงของเธอเพื่อี่เธอจะได้ไปเยี่ยมเพื่อนคนนี้ดุ้กเวลาที่ต้องการ และในโรงนาบ้านใหม่แห่งนั้นเอง วิลเบอร์ได้พบเพื่อนใหม่มากมาย ไม่ว่าจะเป็นห่านี่พูดติดอ่าง รังเกียจจะเป็นเพื่อนกับหมู เจ้าหนู เมเปิลตัน ซึ่งจะช่วยเพื่อนก็ต่อเมื่อมีสิ่งแลกเปลี่ยน และเพื่อนใหม่ที่ชื่อ ชาร์ลอตต์ หมูน้อยไม่คิดว่ายามี่มันแสนเหงาอยู่ในเวลานี้และต้องการเพื่อนมากที่สุด มันจะได้เพื่อนเป็นแมงมุมวึ่งแฝงตัวจ้องมองวิลเบอร์อยู่บนเพดานโรงนา และเฝ้าอคอยี่จะได้เป็นเพื่อนกับมันมาตั้งแต่วันแรกสำหรับคนสองคนที่ได้กลายเป็นเพื่อนรักของกันและกัน ฉันเชื่อว่าเขาและเพื่อนจะต้องเคยคุยกันว่า อะไรให้เมารู้จักและกลายเป็นพื่อนรักของกันและกันได้?
ถ้าเธอจำได้ ครั้งหนึ่งเธอเคยพูดถึงความเป็นเพื่อนี่เกิดขึ้นของเราว่า แกอาจคิดว่าแกพลัดหลงเข้ามาในชีวิตฉันก็ได้แต่สำหรับฉันนั้น ฉันตั้งใจที่จะเดินเข้ามาเป็นเพื่อนกับแก ฉันรู้ดีว่าเธอพูดด้วยความน้อยใจในชีวิตที่ขาดหายไม่สมบรูณ์ของตัวเอง แต่ขอให้เชื่อเถอะว่า สำหรับความเป็นเพื่อน ไม่มีใครที่จะเดินพลัดหลงเข้ามาในชีวิตของใครได้เพราะทุกคนมีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธใครให้มาเป็นเพื่อน และเลือกใครให้เป็นเพื่อนด้วยตัวเอง เหมือนที่ชาร์ลอตต์ตั้งใจเดินเข้ามาเป็นเพื่อนของวิลเบอร์ และวิลเบอร์ที่เคยหวาดระแวงในมิตรภาพของเพื่อนใหมี่มีแดขา มีขนตามตัวดูน่าขยะแขยง แต่มันได้ให้โอกาสตัวเองี่จะเรียนรู้เพื่อนใหม่ จนสุด้ายมันพบว่า แมงมุมอย่างชาร์ลอตต์นั้นเป็นเพื่อนี่มีน้ำใจงดงามเพียงใด
การเปิดใจให้ใครบางคนข้ามาเป็นเพื่อน และเรียนรู้นิสัยของเขา ก่อนที่จะตัดสินใจแค่ตี่เห็น ฉันจึงถือว่ามันคือการ ให้โอกาสตัวเอง มากกว่าจะเป็นกา ให้โอกาสคนอื่น เพราะเมื่อเพบว่าเขาคือเพื่อนแท้ มันจะเป็นางวัลยิ่งใหญ่ของชีวิตี่ได้มาฟรีๆ โดยไม่ต้องลงทุนอะไรเลย
วิลเบอร์เต็มไปด้วยความเศร้าโศก เมื่อรู้ข่าว้ายที่มันจะถูกฆ่าเพื่อเอาเนื้อไปขาย ชาร์ลอตต์ไต่เข้ามาอยู่ใกล้ๆ มันปลอบโยนว่ามันจะช่วยไม่ให้วิลเบอร์ตาย ทั้งที่มันยังนึกไม่ออกเลยว่าจะช่วยเพื่อนอย่างไร
เธอเคยเป็นไหม ที่เห็นเพื่อนรักร้องไห้จมอยู่กับปัญหาที่หนักอึ้ง แม้รู้ดีว่ามือของไม่อาจแม้แต่จำให้ภูเขาที่เพื่อนแบกไว้ทั้งลูก ขยับไหวได้แค่เพียงเล็กน้อย แต่เราก็ยังพูดปลอบโยนเพื่อนด้วยความห่วงใย
แม้ว่าไม่อาจช่วยเพื่อนแก้ปัญหาบางปัญหาได้ ก็อย่าลังเลที่จะไปอยู่เป็นเพื่อนเขา เพราะบางทีแค่การได้รู้ว่ายังมีเพื่อนยืนเคียงข้าง ในยามที่ชีวิตต้องกาใครสักคน นั้นก็เพียงพอที่จะลายภูเขาด้วยตัวเขาเอง
สำหรับชาร์ลอตต์ หลังจากี่มันรับปากว่าจะทำทุกอย่างเพื่อช่วยไมให้เพื่อนของมันต้องถูกฆ่า มันได้แต่ครุ่นคิดหาหนทางที่จะช่วยเพื่อนให้ได้
คืนหนึ่งขณะที่ทุกชีวิตหลับใหลอย่างมีความสุข ชาร์ลอตต์ ได้ทำสิ่งที่ตัวเองเคยคิดไม่ออก และไม่คิดว่ามันจำได้ มันใช้เวลาทั้งคืน ไม่ยอมหลับหรือหยุดพักแม้แต่วินาทีเดียว เพื่อถักเส้นใยให้เกิดตัวหนังสือว่า หมูวิเศษ อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยและงดงามที่กลางใยแมงมุมใหญ่
มันทำให้เพื่อนของมันซึ่งเป็นหมูธรรมดาๆๆ ตัวหนึ่ง กลายเป็น หมูวิเศษ ในสายตาของคนทั่วไ จนวิลเบอ์รอดพ้นจากการถูกฆ่า ชาร์ลอตต์รู้ว่าไม่มีหมูตัวใดจะโชคดีเท่าตนที่ได้มีเพื่อนแท้ มันจึงรู้ถึงคุรค่าของมิตรภาพว่าเป็นสิ่งที่มันปารถนากว่าสิ่งใดในโลก
เพื่อนรัก ความรักที่มีอยู่มากมายหลายประเภทในโลกนี้มีเพียงไม่กี่อย่างหลอกที่เจะเยกมันต็มปากว่าเป็น ของจริง นิทานเองแมงมุม ใกล้จบลงแล้ว ในสองบทสุดท้ายของเรื่องที่แสนสะเทือนใจ และประทับใจจนทำให้เราร้องไห้อีกแล้วต่างจากี่แคยเสียน้ำตาให้กับมันเมื่ออ่านครั้งแรกๆ
ครั้งนั้นเราร้องไห้กับชาร์ลอตต์ ที่ตามไปช่วยถักใยให้วิลเบอร์ชนะเลิศในการปะกวดหมูประจำปี ซึ่งจะทำให้วิลเบอร์มีชีวิตี่ยาวนานขึ้น โดยมันไม่ยอมปริปากบอกเพื่อนของันเลยว่ามันกำลัง้องแก่และอ่อนแงเต็มที แม้มันจะรู้ว่าหากใช้พละกำลังที่เหลืออยู่น้อย ถักสายใยให้เพื่อนแล้วมันจะต้องตายลง แต่มันก็ได้เลือกที่จำเพื่อเพื่อนของมัน โดยไม่กลัวที่จะต้องแลกด้วยชีวิต เส้นยี่มันมีโอกาสถักสานเป็นตัวหนังสือมอบให้เพื่อนของมันเนครั้งสุดท้ายคือคำว่า อ่อนโยน
ตั้งแต่นั้นชาร์ลอตต์ก้ขยับเขยื้อนไม่ได้อีกเลย วันรุ่งขึ้นร้านรวงถูกรื้อถอนขนกลับไป ชิงช้าสวรค์ ม้าแข่ง สิ่งของต่างๆๆฯลฯ จนบริเวณงานโล่งกลายเป็นที่ว่างเปล่า ชาร์ลอตต์ตายในวันนั้น ทุกสิ่งเงียบสงัด เหลือไว้แต่ขวดเปล่าและกองขยะกลาดเกลื่อน ไม่มีใครสักคนจะรู้ว่าชาร์ลอตต์ผู้มีบทบาทสำคัญอย่างยิ่งในงานนี้ ต้องนอนตายอยู่เดียวดายในบริเวณงานนั่นเอง
เธอเคยสงสัยไหมว่า ทำไมคนบางคนพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อเพื่อนโดยไม่คำนึงถึงว่าตัวองจะเดือดร้อนแค่ไหน หรือว่าขำเพราะอยากให้เพื่อนักเขาทำเพาะว่ารักเพื่อน เหมือนที่วิลเบอ์ถามชาร์ลอตต์ด้วยความตื้นตันว่า
ทำไมเธอช่างดีต่อฉันเสียเหลือเกิน
ดีจนไม่มีทางตอบแทนเธอได้เลย
เธอเป็นเพื่อนฉัน ชาร์ลอตต์ตอบ
นั่นเป็นกาเพียงพอแล้ว เราทำเพื่อเธอก็เพราะเรารักเธอมาก อีกอย่างหนึ่งชีวิตมายถึงอะไร เราเกิดมาในไม่ช้าเราก็ตาย แมงมุมไม่เคยทำประโยชน์ให้ใครนอกจากชักใยให้รกโลก การที่เราช่วยชีวิตเธอไว้ อาจทำให้ชีวิตของฉันมีค่าขึ้นบ้างกระมัง
มีอะไรซ่อนอยู่ในคำพูดของชารลอต์มากมาย เพียงแต่ใครจะใช้หัวใจของความเป็นเพื่อนค้นพบ
ก่อนที่ชาร์ลอตจะตายไปจากโลกนี้อย่างเดียวดายวิลเบอร์ตอบแทนความเป็นเพื่อนให้มันเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายด้วยการอบรังไข่ของชาร์ลอตต์ไว้ที่ปลายลิ้น ขณะที่มันถูกต้อนเข้ากรงวิลเบอร์แหงนขึ้นไปหลิ่วตาให้ชาร์ลอตต์ ซึ่งชาร์ลอตต์ก็รู้ว่าวิลเบอร์ต้องการกล่าวคำอำลา แต่ทำไม่ได้ ชาร์ลอตต์รู้และมั่นใจด้วยอีกว่าลูกๆ ของตนจะปลอดภัย
ตลอดฤดูหนาว วิลเบอร์เฝ้าระมัดระวังถุงไข่ของชาร์ลอตต์ราวกับลูกแมงมุมี่จะออกมั้งหมดนั้นเป็นลูกของตัวเองวิลเบอร์จะนอนอยู่ใกล้ๆเพื่อให้ลมหายใจของมันช่วยให้อบอุ่นขึ้นและเมื่อลูกๆของชาร์ลอตต์ออกมาเป็นตัว แม้ลูกแมงมุมเหล่านั้นจะย้ายไปจากโงนาที่วิลเบอร์อยู่ แต่จะมีแมงมุมเหลือสองสามตัวที่อยู่เป็นเพื่อนกับวิลเบอร์และมันจะเล่าถึงตำนานความเป็นเพื่อนที่ชาร์ลอตต์มีต่อมันให้ลูกๆของชาร์ลอตต์ฟัง
ความเป็นเพื่อนของเรากับเธอ ก็ไม่ต่างจาก แมงมุมเพื่อนรัก มันจะเป็นตำนานที่เราจะเล่าให้ลูกหลานฟังในวันข้างหน้าอย่างไม่มีบทอวสานของความเป็นเพื่อน เป็นสายใยมหัศจรรย์ที่จะถูกโยงไว้ด้วยกันตลอดกาล