4 มกราคม 2548 12:04 น.
tinnie
อย่าไปไหนนะคนดี
แม้เธอจะเป็นคนเดินทาง
มีลมหายใจแห่งการพเนจร
อย่าไปไหนนะคนดี
แม้เธอจะเป็นคนแสวงหา
ทุกความรู้สึกคือการไขว่คว้า
อย่าไปไหนนะคนดี
แม้เธอจะเป็นคนช่างฝัน
ผูกพันอยู่กับจินตนาการอันกว้างไกล
อย่าไปไหนนะคนดี
แม้เธอจะเป็นคนอิสระ
ดำเนินชีวิตเสรีดั่งใจปรารถนา
อย่าไปไหนนะคนดี
เพราะที่นี่...มีความรัก
28 ธันวาคม 2547 09:28 น.
tinnie
ความรักครั้งแรก
แม้ผ่านพ้นคืนวันมาแสนนาน
ก็ยังอยากจะบอกเล่า
เป็นเรื่องเก่า--ที่พูดถึงแล้วสุขใจ.
28 ธันวาคม 2547 09:27 น.
tinnie
เมื่อเราสองคน
ต่างจุดยืน ต่างจุดหมาย
ไม่นาน
ฉันจะกลายเป็นส่วนเกินของเธอ
และเธอก็จะกลายเป็นส่วนเกินของฉัน
เกินทั้งที่ค้นหา
ได้มาทั้งที่มีอยู่.
24 ธันวาคม 2547 16:42 น.
tinnie
แม้เธอจะเป็นคนแรมทาง
เธอจะไม่เงียบเหงาแม้ต่างถิ่น
ไม่เป็นคนแปลกหน้าแม้ต่างดินแดน
เพราะเธอเป็นคนรักของฉัน
แม้เธอจะเป็นคนแสวงหา
เธอจะไม่บอบช้ำแม้วันเวลายาวนาน
ไม่รู้สึกเหนื่อยอ่อนแม้ระยะทางยาวไกล
เพราะเธอเป็นคนรักของฉัน
แม้เธอจะเป็นคนเหงา
เธอจะไม่อ้างว้างแม้คืนนี้ไม่มีดาว
ไม่ถูกลืมเลือนแม้คืนนี้ไม่มีใคร
เพราะเธอเป็นคนรักของฉัน
เพราะไม่มีที่ไหนหรอก
ซึ่งความรัก...จักเดินทางไปไม่ถึง.
24 ธันวาคม 2547 16:40 น.
tinnie
เมื่อปลายฤดูฝน
พบเธอที่นี่กับความเปียกปอน
ไม่ใช่แค่ร่มสีขาว
ในฤดูหนาวก็พร้อมจะเป็นผ้าห่มผืนหนาที่อ่อนนุ่มและอบอุ่น
ในฤดูร้อนก็พร้อมจะเป็นสายลมแห่งความจริงใจและปรารถนาดี
ไม่ใช่แค่ร่มสีขาว
เพราะอยากเป็นเส้นทางแสงดาวอันยาวไกล
เพียงเพื่อเธอก้าวย่างอย่างมั่นใจ
ด้วยรักและห่วงใยจากคนไกล...คนนั้น.