26 เมษายน 2547 10:44 น.

๓๐ ใดใดในโลกล้วนเท่ารักแม่

๏ ..ฤามารแลส่งแสร้ง..........แปลงใจ

จำหลักจักอาลัย......................หลอกข้า

ดูราวนุ่มเย็นไฉน....................นวลผ่อง...เรียบฤา

ลึกดั่งใครจักกล้า.................หยั่งรู้ใจนาง.๚  


๏ ..คำสองสวาทสิ้น..............ยินหู

ใจนี่เจ็บเจียวกู.......................เก็บกล้า

สองมึงชื่อเรืองชู้....................วอนดาบ...กูฤา

กูจักลงดาบคว้า......................บั่นชู้เคียงกัน.๚  


๏ .สองใจอกสะท้าน..............ครวญเมียง

สองสั่นสองยินเสียง........................แผดท้า

สองแอบร่างริมเคียง.......................กรก่าย....กรเฮย

สองเจ็บราวกรรมกล้า......................ก่อไว้ตามทวง.๚  





๏ ..อนิจจาเจ้ายาใจ
เจ้าหลงใหลคำใครวอน
เจ้าเอ่ยเจ้าละอ่อน
ใครเขาอ้อนเจ้าก็หลง.๚  



โฉมแม่ต้องปวดร้าว
ร้อนผ่าวใจพะวง
ลูกข้าฯช่างปลดปลง
แม่ฯจะรวดปวดร้าวใจ


นวลนางเจ้าวางชีพ
ปลดกลีบสุมาลย์ให้
วางวายด้วยรักใด
ให้แม่ช้ำน้ำตาริน


นั่นแม่สิรักเจ้า
อย่างว่าจะกลืนกิน
ได้แต่แลยุพิน
รักหลงปลงกับใคร...?


                           ทิกิ_tiki
                           ๐๐:๕๑
                        คืนพระอาทิตย์ ๒๕ เมษายน พ.ศ.๒๕๔๗

 ๏ ...มารรักมารร้าว...๚  


             
คิดให้ดีก่อนมีรักนะดวงใจ
ทิกิ_tiki
๙:๔๕
เช้า พระจันทร์ ๒๖ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๗

1551

love

comment

24 เมษายน 2547 11:51 น.

๒๙ ๏ เย็นให้มันชาไป ๚

tiki

๏  เย็นให้มันชาไป ๚     

 ยังนึกถึงวันทีเซไม่หาย  ๚    

          .ใครเล่าอยากจะเซ...ใครเล่าอยากจะพลาด 
ใครเล่าอยากจะพลั้งตกไปใน
ห้วงลึกแห่งใจที่ยากจะลุกขึ้นมาสู้
ฉันผลักตัวเองให้เข้าไปอยู่ในถ้ำ
ถ้ำอันเยือกเย็นลึกล้ำ..ยากทีใครจะตามเข้าไปทัน
ยอมรับว่ามันยังเซใจไม่หาย

              ใครเล่าอยากจะพลาด
กับคนเหี่ยมเหี่ยมเห็นอะไรก็ชาชืดจืดสนิทนี้ยังพลาดได้
รักเอ๋ยมันน่าชากระไร
หัวใจมันก็ทรมาณ...อย่ามาถามว่าใจมันไปไหน


ฉันเพียงเก็บใจไว้ในธารน้ำแข็งอันเย็นสุดขั้วหัวใจ
แช่มันไว้ให้มันหยุดทุกอย่าง
อยู่ในถ้ำใจ....ให้มันเย็น...ให้มันเย็น
ให้มันเย็นจนชาไปจะดีกว่าใดใดทั้งมวล


ทิกิ_tiki
จารไว้ ๑๑:๑๑
เช้าพระเสาร์ ๒๔ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๗

: ที่มาของภาพ  Source of Picture with compliment : http://d21c.com/leprofesseur/reflect/Iceburg.jpg

913

love

comment

23 เมษายน 2547 08:01 น.

๒๘ ๑..มนุษย์ถ้า..๑

tiki

๑..มนุษย์ถ้า..๑ 




ภาพที่ฝังตาติดหูติดตาเสมอ คือตัวฉันเอง
ในชุดขาวเฉวียงบ่า  ยืนอยู่หน้าถ้าแห่งหนึ่ง ในมือมีไม้กวาดลานด้ามยาว
กำลังกวาดใบไม้ใบหญ้า ท่าที่ทำงานประดุจ นางพราหมณี ดั่งนั้น
ข้างตัวมีเด็กชายน้อยผู้หนึ่งในชุดกางเกงแค่เข่าตัวเดียว...วิ่งเล่นไปมา ดูเป็นสุขใจนัก
           คอยวิ่งรอบตัวฉันด้วยท่าที่ร่าเริง....เป็นที่ยิ่ง

            แล้วพลันก็ยินเสียงตนเองนั้น ก้องเข้าไปในถ้า เสียงก้องนั้นสะท้อนสะท้านไปทั่วเวิ้งถ้ำ ก้องจนน่าประหลาดใจ...
                 คำนั้นเปล่งมาจากลำคอของฉันเองในราตรีนั้น

          ***พิฆเณศวร์...*****

                  เป็นเสียงที่ดัง เข้าไปในถ้า  แล้วก้องสะท้อนออกมาด้านนอก...
สะท้อนแล้วสะท้อนอีก...ดังจนสะดุ้งตื่นจากภาพนั้นมาทันที 

และเป็นคำตอบแก่ใจ ใยจึงมีนิสัยอันเป็นผู้มุ่งหาความสงบส่วนตนมากกว่าจะไปยุ่งวุ่นวายกับผู้ใด อีกนิสัยอันรักเด็กน้อยทั้งหลายเหล่านั้น ก็เนื่องจากวิสัยอันเอื้อเอ็นดูต่อบุตรน้อยผู้วิ่งเล่นซุกซนอยู่รอบตัวหน้าถ้านั้นเอง..

986

love

comment

20 เมษายน 2547 16:47 น.

* ๒๗ * ๏หนักแน่นในที่มา.ของลูกยอ๚

tiki

๏  ลูกยอ...แด่ใจน้อยน้อย  ๚ 

                ๏   ก้าวเข้ามา....แต่ละคน...ดูหม่นนัก
หอบความรัก...หอบกันมา....อัธยาศรัย
มาที่นี่.....เขียนทุกที....ที่กลอนไทย
จะแบบไหน....ขอต้อนรับ...ประคับประคอง๚ 
 
                 ๏   สองมือนี้....ที่พลีให้....ในหน้านี้
คือมือที่....คอยดูแล...จะปกป้อง
จะคอยให้.....หัวใจน้อย....ค่อยปรองดอง
รักเพื่อนผอง.....ทุกงานกลอน....ไม่คลอนแคลน ๚ 

             ๏   จะกลอนบ้าน...กลอนร้านถิ่น....ชีวินไหน
จะกลอนหก เจ็ดอะไร...แปดสุดแสน
จะกลอนเก้า...จะกลอนสิบ...หยิบรำแพน
จะสิบเอ็ด...สิบสองแม้น....ยาวกว่านั้น ๚ 

               ๏   ทุกรูปแบบ....ทุกลีลา...มาที่นี่
คนคนนี้....คอยยืนข้าง....อย่าประหวั่น
คอยส่งให้....กำลังใจ...เป็นสำคัญ
อย่าผลุนผลัน...อย่าผลีผลาม...ต้องตามคืน ๚ 

              ๏   คือลูกยอ....ที่ทอให้....ใจเป็นสุข
คือไร้ทุกข์.....คอยห่มให้...ใจอย่าฝืน
คือสนุก....ซึ่งได้เห็น...เป็นบทยืน
แต่ละคืน....แต่ละวัน....สรรค์ลูกยอ๚ 
 
                   ๏  ใจน้อยน้อย....ของคุณนั้น....ฉันถนอม
ยุงอย่าไต่.....ไรอย่าตอม.....ขอค้อมศอ
เข้ารองรับ....ดาบที่ฟัน....มาบั่นคอ
ใครเคยท้อ.....รับลูกยอ.....นี้ไปที๚ 
 
                   ๏   ที่สรรค์ให้....สานหัวใจ....ใครน้อยน้อย
ถักทอร้อย....กลอน-โคลง-ฉันท์......กาพย์ เรืองศรี
มาเถิดมา....เขียนไปกัน.....สรรค์พจี
รจนี.....กี่จังหวะ.....จะดูตาม๚ 
 
                  ๏     ใครเขาว่า....บ้าลูกยอ....อย่าท้อถอย
พัฒนา....วันละน้อย....ค่อยค่อยถาม
จะร่ำเรียน....จะเขียนอ่าน...สานกลอนงาม
ให้สยาม.....ได้ร่ำลือ.......คนถือยอ ๚ 

                      ๏   พี่ปลูกไว้....ไม้ต้นนี้....ที่ยอยศ
ให้ปรากฎ......ให้สืบไว้......จากใจหนอ
เป็นกลอนเก้า.....อ่านยาวนัก.....จักร้อยทอ
งามละออ......กลอนเก้าไทย......ไว้ยอคน ๚ 

                      ๏มาเถิดน้อง.....ผู้ปองรัก...อักษรศรี
สานไมตรี...ที่กลอนงาม...อย่าฉงน
กลอนลูกยอ...ล้อคนงาม....ทุกทุกคน
ยอยศใคร....ก็ยศคน...คือคนไทย   ๚ะ๛ 

 ๏  ด้วยรักเพื่อนพ้องพี่น้องไทยทุกคน
เชิญมาดลยลกลอนไม่มีหลักการ 
กลอนธรรมดา กลอนตลาด กลอนชาวบ้าน
จะเพลงฉ่อย เพลงถิ่นฐาน เพลงบ้านใคร เพลงอะไร
ก็นำมาเขียน มาเวียนอ่าน มาสนาน ให้สมญานาม
........สยามกุก....สยามก๊ก...ชาติพันธ์ผู้คนผู้พกความ
ร่าเริงเบิกบานสนุกสนาน...มาแต่ตำนาน
......สยามกก.........
 ๚

 ๏ เราคือไทย...
สิทธิ์เสรีแห่งใจ
มีสิทธิ์ขานไข
ความงามบันลือ
อักขระแห่งใจ
เขียนไปยึดถือ
เขียนงานระบือ
หลักงานแห่งใจ ๚ะ๛ 

 เขียนยาว
ไม่ได้ต้องการ Rating ไม่ได้ต้องการ Fanclub
เพราะเขียนยาว นี้ น่าเบื่อเหลือกระไร นะคะ
กลอน นี้ จะลงกลอนแปดตามความเคยชิน
อยู่หลายครั้ง แต่บังคับตนเอง ให้เขียนกลอนเก้า
ให้คงเห็นเป็นหลักการของงานกลอนเก้า
เชิงงานเก่าครูไทยบางท่านที่จารไว้ในสมัยเดิม
ให้สืบเนื่องต่อไป ด้วยการเล่นคำ สัมผัสกลบทนั้น
งานกลอนเก้าจะสืบทอดงานกลบทไปได้ดียิ่ง
ขอฝาก งานลูกยอ ไว้ยอท่านทุกคนที่นี่ ด้วยความรัก
และนับถือในท่านผู้เขียนผู้รจนางานในที่นี้ทุกท่านค่ะ 

ทิกิ_tiki  ไร้สีสันวรรณะเพศวัย     
ลูกยอ...แด่ใจน้อยน้อย
ลงไทยโพเอ็ม
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_51650.php