22 ธันวาคม 2548 11:48 น.
tiki
4 :
เขียนกลอนเพื่อสำราญ
ให้ได้เพื่อนบ้านสักคน
ให้ได้ยินเสียงหัวเราะ
ให้ห่างไกลใครบ่น
เราต่างก็เป็นคน
ฝัน..ฝัน..เช่นเดียวกัน
อย่าเย้ย..อย่าเยาะ
อย่าปึ้ง...อย่าปั่น
อย่าง้าง..อย่าแง่ง
อย่าโหมแรง..แข่งฝัน
มาเป็นนักกลอนเรือนไทย
รักกันดีอย่างทุกวัน
สิ่งใดที่ขัดกัน
ลิ้นกับฟัน..ก็..อภัย
ใครว่าเป็นลูกแหง่
ร้องหาแม่ก็ร้องไป
เราจะเป็นอะไร
ก็แค่คนมาเขียนกลอน
แล้วมาอ่านให้สนุก
ให้เป็นสุขในอักษร
อ่านเชิงเพื่อนเขียนกลอน
แล้วให้นอนหลับฝันดี
ใครจะเป็นไรก็เป็นไป
ต่างมีสิทธิ์อย่างใจจะใฝ่ฝัน
คนอยากเขียนก็เขียนกันไป
คนอ่านจะเอาอะไรนั่น
จะให้เงินหรือจะให้กล่อง
หรือจะให้ตำแหน่งรองซีสวรรค์
จะให้อะไรก็ให้กันไป
คนเขียนสุขใจเป็นสำคัญ
คนอ่านจะให้อะไร
ก็ตามใจตัวเองแระกัน
คืนนี้ขอให้นอนหลับฝัน
สบายใจกันนะเพื่อนเอย
: 4895 - tiki : 184710 - 14 พ.ย. 46 - 17:59
tiki 15 พ.ย. 46 - 19:41
ยกมาจากบทกลอนเก่าในเว็บนี้
ฝากไว้ให้อ่านเย็นใจ
ทิกิ_tiki
เขียนกลอนเพื่อสำราญ
ในวันเก่านั้นเขียนไว้ในกลอนคั่นนักกลอน
อยู่ในกล่องเก็บบทกลอน
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem41439.html
19 ธันวาคม 2548 18:50 น.
tiki
......ในโลกนี้เห็นจะมี ..หนึ่งในล้าน
ซึ่งพ้องพานเป็นคู่ชูชิดชื่น
รักต่างต่างผ่านไปมิยั่งยืน
แม้นจะรักปานจะกลืนล้มครืนครัน...
......ทุกวันนี้จึงอยู่ดูหน้าที่
เป็นภรรยาของสามีมิแปรผัน
สนองคุณชุบเลี้ยงเสี่ยงชีวัน
เข้าปิดกั้นครหานินทาใด...
.....จึงนอบน้อมพร้อมพรักประจักษ์แจ้ง
สำนึกแล้งเมตตา..มาอาศัย
ที่วันเก่าผ่านแล้วก็ผ่านไป
เหลือแต่รอยหมองไหม้..ไข้น้ำตา..
ชุบชีวัน
18 ธันวาคม 2548 01:38 น.
tiki
.... ณ ที่หนึ่ง....ที่ซึ่ง....แสนเงียบเหงา
ฉันจม...กับเงา....น้ำตาไหล
วันผ่าน....เวลาผ่าน...นานแสนไกล
ความโหดร้าย...ของใคร....ยังติดตรึง....
....วันนั้น....วัยวัน...อันร้อนรน
สับสน...แสนบ้า...ถ้านึกถึง..
รักนั้น...ย่อยยับ...นับคำนึง
ขึ้งโขด...ขมึงทึง..เจ็บเหลือเกิน...
.....บางอย่าง...สะกิด...ดุจพิษร้าย
ย่างกราย...ผ่านจิด...ถึงผิวเผิน
ราวแผล..ถูกผ่า..อย่างยับเยิน
สุดเมิน..สุดหมอง..จ้องกลับกรรม...
......ชาตินี้....พอแล้ว....ดั่งแก้วร้าว
ปวดเจ็บ...เหน็บหนาว...คราวถลำ
รักเอ๋ย...ชื่นเชย....ก็ระกำ
สีดำ...ม่านปิด...ผิด..บังตา
.....เตลิดพลาดไปกระไรเล่า
ปวดร้าวเพราะเขลาเป็นหนักหนา
อ่อนแอแพ้พ่ายทุกเวลา
กรรมเอ๋ย..ชักพา..ให้เหลือทน...
.....ชาติใหม่...อย่าไป...ให้ผ่านพบ
ขออย่าประสบเลยสักหน
เธอนั้น...โหดร้าย...หาใช่คน
จบกัน..หลุดพ้น...ทรมาณ...
.....มีสิ่งใดเล่าที่เหลืออยู่
ชื่นชูหัวใจให้สงสาร
สิ่งหนึ่งแสนสวย...เหนือแหลกราน
ดอกไม้บานของใคร...ในมือโจร...
ทิกิ_tiki
http://www.pantown.com/board.php?id=11020&name=board2&topic=59&action=view
13 ธันวาคม 2548 01:48 น.
tiki
......ผู้นำคิดสกปรกใจรกเรื้อ
หวังเพียงเพื่อหว่านหวานจารเหตุผล
อ่อยเพียงเพื่อต้อนหมู่สู่อ้อมตน
ดีหรือไม่ มิค้นมาแจกแจง...
......คือศรัทธาโยงนำทำลายโลก
ที่เศร้าโศกยิ่งโศกสุดแสวง
ที่เหี้ยมโหดยิ่งโหดเกินสำแดง
กว่ารู้แจ้งตัวตาย..คล้ายฝูงปลา
......น่าเสียดายมีปัญญาหาได้แยก
มีรู้แปลกปลอมปนสับสนค่า
สงสารคนบนโลกน่าเวทนา...
เพราะศรัทธาพาหล่นบนกองเพลิง...
...คือศรัทธา...ดอกแก้ว
ตอบบทกลอน ศรัทธา
คุณ พี่ดอกแก้ว
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem84174.html#
http://www.pantown.com/board.php?id=11020&name=board2&topic=58&action=view
11 ธันวาคม 2548 20:49 น.
tiki
.. ....ณ วารหนึ่ง...ซึ่งเพื่อนผู้แปลกหน้า
นำภาษาจากจิตมาสื่อใกล้
ร่วมเรียงร้อยถ้อยคำแห่งเยาว์วัย
ผ่านวิสัยผู้ผ่านโลกโศลกธรรม..
เรียงร้อยถ้อยแห่งเยาว์วัย