,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,@_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,@.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.@,_,.- You are a poet in disguised. You are a poet in disguised. You came in numerous names and motions. You loved. You hated. You browsed. You chatted. Then You added me in your connection. I am one of those female figures. You dared say to me...and aroused me to your collections. I neither accepted nor denied your...proposed cyber culture. For I do not like staying behind my emotion. How dare you !; Male Figure in the Comp.. You grasped me in your arms like an easy passion. You took me in your list as if I were in your Kingdom. Where am I from to be in your....**collections**? Go wherever I would like to go. Say whatever I would want to say. Dream whatever I would like to dream. Be whatever I would like to be. I am a woman for today. Not a kind of stones you collected.. in your stone-age. Not a weak woman who will cry in your arms like yesterday And not a charming woman that you always dream of her face..!! ทิกิ_tiki I dont want to write in Thai right now. ,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_@,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,@_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,@.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.@,_,.- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.- ......เธอจะรักหรือไม่มันไม่สำคัญ บอกซ้ำซ้ำอยู่อย่างนั้นมานานไฉน..? แล้วเธอก็พูดอยู่ได้ทุกวันไป *ว่าอย่ารักฉันได้ไหมมันไม่มีทาง* ฉันก็จะบอกเธอใหม่ว่า..*เธอจะรักหรือไม่ไม่สำคัญ* เพราะรักฉันเขียนมันไว้..ซึ่งใจระหว่าง มือทั้งสองตระกองแป้นพิมพ์ไม่จืดจาง อีกตาสองจ้องไม่ห่างจากหน้าจอ... ......แล้วจะให้ฉันเลิกรักเธอได้อย่างไร? เธอคือหัวใจหลุดหายคล้ายพร่ำพ้อ เธอเป็นตัวอักษรอ้อนและรอ จะให้ขอไม่รักจอได้อย่างไร...?... ทิกิ_tiki จากใจแท้จริงของคนหน้าจอ ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- ไปเก็บภาษาไทยมาจาก.... http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_47844.php มันน่าจะพอทันกันกะ ภาษาอังกฤษ หน่อย แต่ ขอกลอนเถอะว่า ***...ฉันจึงมาหาคอมพิวเตอร์ เพื่อจะอ่านและดูสิ่งเลิศเลอหลายหลายสิ่ง มิได้คิดว่าจะพบหนุ่มโลกจริง หรือกวีดิจิตอล คอมพ์หยิ่งไม่หยิ่งคนใด ฉันจึงมาอ่านความหมาย ความในบทกวีนิพนธ์ หรือ ความไข ฉันจึงมาอ่านแล้วตอบไป ตามที่ใจฉันปราถนา อย่ามาเก็บฉันไปเป็นสมบัติ เห็นชัดชัด เหมือนเก็บหิน ยุคหินหรรษา อย่ามาคิดว่านี่คือหญิงหรือชายในโลกา แค่ผ่านมาอ่านแล้วก็จบไป ฉันเพียงใช้สิทธิ์แห่งความเป็นคน บนถนนคอมพิวเตอร์นี้อีกสาย ฉันจึงมาอ่าน มาเขียน และพูดความในใจ สวัสดีค่ะ คอมพิวเตอร์ตอนบ่าย...เธอสบายดีไหม ? .@.....ยังอ่อนโยนอยู่ในใจ......@ ยังไม่ไปที่ไหนเลยหรือ....? ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- I am I myself..none is alike I am here beside you , writing. come ...say with me I am not the one you should love FOR I DO NOT HAVE THE RIGHT TO LOVE YOU .. NEITHER TODAY NOR TOMORROW. JUST LET ME HAVE THE RIGHT TO SAY ANYTHING TO YOU., PLEASE,, DARLING .! ทิกิ_tiki ทิกิ_tiki ..*ไร้สีสันวรรณนะ เพศวัย ไร้ตัวตน* ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-
..@....อย่าหวังเลย.....ที่จะหยุดฝัน.....ไม่มีทาง...@ -------------------------------------------------------------------------------- ......@....ในความฝัน...ฉันสงบ...เมื่อพบกัน ในความฝัน....ฉันรอคอย..เธอเสมอ ในความฝัน...ฉันอยากพบ...และอยากเจอ จะตัดใจ....ว่าเพ้อเจ้อ....ยังทรมา...... ...........ยังวางมือ...ไว้ในมือ...ร้อนเหมือนไฟ ยังวางใจ...ไว้ในมือ...ซึ่งค้นหา ยังมองตาม....ตาซึ่งมอง...ทั้งสองตา... ยังรู้ว่า....ใจเธอหาย...มิคลายคืน.... ........สำนึกรู้....ชัดชัด...ว่าพลัดหลง ในพฤกษ์พง........ไพรสนธ์.....ของคนชื่น สำนึกรู้.......ยังวางฝัน.....ทั้งวันคืน เพราะความฝัน.....ไม่ขมขื่น....หรือทรมา ........มันสิทธิ์ของฉัน.....ที่จะฝัน....และจะยังฝัน มันสิทธิ์ของฉัน....แม้นโลกจริง...จะหายค่า มันสิทธิ์ของฉัน...หากฝันนี้.....เป็นดั่งยา ที่ประสาน....คืนมา...ซึ่งหัวใจ .........ฉันไม่อยาก....มีชีวิต....เหมือนหุ่นยนต์ ฉันคือคน....และมีใจ.....ที่ชิดใกล้ ฉันมีรัก....มีความฝัน.....แม้นแสนไกล ฉันมีสิทธิ์......เก็บฝันไว้......ใจของฉัน ........เธออย่ามา........เซ้าซี้....ขยี้รัก เธออย่ามา....กระชากหัก.......ซึ่งความฝัน เธออย่ามา....ปลิดใจ....มาโรมรัน.. ..อย่าหวังเลย.....ที่จะหยุดฝัน.....ไม่มีทาง
หน้าส่วนตัว
878
คนนอกอยากจะเข้า...และคนเฝ้าก็อยากจะออก...
...................@.............................................@..............................
@....ในความรัก......แต่งงาน.....พานคู่นั้น
ช่างยากเย็น.....ห้ำหั้น.....แล้วบัดสี
ต้องตามใจ.....คุณภัสดา.....ท่านสามี
จะหลบลี้.....ไปไหน.....มิได้เลย
แม้นเคยตั้ง.....เจตนา.....ก่อนแต่งงาน
ว่าจะบริการ.....ทุกอย่าง.....อย่างเปิดเผย
รู้ท่านเชี่ยว.....รักเหลือ.....ไม่เบื่อเกย
พลีสังเวย.....กามสวาท.....ฉกาจฉกรรจ์
ในชีวิต.....คู่ผัว.....และตัวเมีย
มันช่างเพลีย.....แสนละเหี่ย.....เกินหักหัน
ยากห้ามคืน.....ห้ามได้.....แต่ห้ามวัน
เมื่อไหร่หนอ.....จะหมดกัน.....ลงเสียที
มายาพอก.....คนนอก.....ก็อยากจะเข้า
ซึ้งมายา.....คนในอย่างเรา.....อยากออกเหลือนี่
ต่างคิดแล้วเซ็ง.....อยากจะจาก.....มากภาระมี
คิดที่สุดที่.....ผลักภาระนี้....ให้คนช่วยประคอง...
คงเป็นกรรม.....นำปั้น.....จากวันเก่า
ด้วยกรรมเร้า.....เข้ามาจับ.....ให้เรียงสอง
ด้วยเพราะกรรม.....นำชนะ..-..แพ้.....แต่ประลอง
จึงต้องหมอง.....กรรมมัดหมาง.....มิห่างไกล
โน่นก็บุตร.....นี่ก็งาน.....ด้านสามี
หญิงเรานี้.....ภาระบริการ.....เกินขานไข
บริการบุตร.....บริการบ้าน.....งานหมดใจ
ความสุขตน.....อยู่หนใด.....ลืมไว้นาน
..........@**.............................................**@..................................
เพียงอยากจาก.....สลายไป.....ในโลกฝัน
โลกสร้างสรรค์.....ขึ้นเท่านั้น.....สนุกสนาน
โลกของเด็ก.....โลกสดใส.....ไร้การงาน
โลกผสาน.....หวานไฉน.....ที่ใดหนอ...??
**************@@@@@@@@@@@@@@@@******************
คนใจเจ็บ.....ยืนเหน็บ.....อยู่ข้างข้าง
มิอาจห่าง.....ด้วยคำรัก.....เขาจักพ้อ
*ผมรักเธอ*.....*ผมรักเธอ*.....เพ้อขับคลอ
กระไรหนอ.....น่าหน่ายกระไร.....ใยไม่ตรึง..?
ใจฉันข้าม.....ขอบฟ้า.....ไปที่ไหน
ไปแสนไกล.....ไปแสนไกล.....ใจหวนถึง
แอบกระซิบ.....ตัวเองเบาเบา.....ในความคะนึง
***วันเคยซึ้ง.....มันหมดหาย.....สลายหมดแล้ว***
ทิกิ_tiki...*กวีคอนโด..**
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
อังคาร ๒ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
..............@......@..........@..........@
.........@.......@.........@........@...........@
มนุษย์เรามีสิทธิ์จะฝันไหม
ความฝันมันบาปหรือไม่..?
จะขอฝันสักวันจะได้ไหม..?
จะขอฝัน..อีกสักวันจะได้ไหม?
.................จะขอฝัน....ตรงนี้......อีกได้ไหม...?
และจะฝัน....แบบพอสมอัตภาพ..จะได้ไหม ?
จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki
รหัส - วัน เวลา : 227863 - 02 มี.ค. 47 - 21:24
..@..คือหน้าที่...อยู่...*.ที่หน้า.*...@..
ทิวาแรงแสงอาบฟ้านภาทัศน์
เมืองจึงชัดไปกว้างตา..เมื่อคราเห็น
รถเป็นแถวบนโทลลเวย์ ดั่งเช้า-เย็น
สนามกีฬาก็เขียวเด่นเห็นแต่ไกล
......ลมยังโชยโปรยผ่านจารเบาเบา
ชีวิตเราทั้งหลาย ก็เริ่มใหม่...
เหมือนนกน้อยเหล่านั้นมันบินไป
ทะยอยมุ่งพุ่งไวในนภา...
......ผ่านอีกวันหน้าที่ย่อมมีขึ้น
จะหลับตื่น...ทุกหน้าที่..อยู่ที่หน้า
ทั้งสองมือ..ของคนเรา...ทำทุกครา
คือมารดา...แห่งปฐพี...มีแต่คุณ.......
.....หากไม่มี..หน้าที่...ชี้การงาน
มนุษย์ก็...ฟุ้งซ่าน...ไม่เกื้อหนุน
ด้วยหน้าที่....การงาน...คือสมดุล
ซึ่งเพิ่มบุญ....คุณค่า...*หน้าที่คน*....
ทิกิ_tiki
8:10-8:20 น.
เช้าพระอังคาร....๒ ..มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๗
**
หากหวังก็เห็นได้ค่า
เหล่าชีวิตในวงวนสังสารวัฏฏ์
ย่อมปรากฎชัดระดะตา
ย่อมรกอุระพา
ให้วิญญาน์จะมืดมน
หากแม้นได้เห็นธรรม
ควรประคองซึ่งใจตน
มองธรรมซึ่งได้ยล
ด้วยอารมณ์อันปรีดา
มองใครที่ไหนซึ่งนอบ
ซึ่งน้อมผลพะวงหา
ก็เพียงเศษช่วงเวลา
อันมุ่งหา..แต่ขีดเขียน
ใครนี้มิระย่อ
จะชื่นชอบระบอบเบียน
รู้แจ้งแก่ใจเวียน
กุมาระกุมารี
อย่าพะวงฤาสงสัย
อย่าแปลกในถ้อยวจี
อย่าคำนึงให้ขุ่นมี
ผ่านราตรีหนึ่งทิวา
ด้วยหน้าที่และการงาน
อันดำรงอยู่ตรงหน้า
ย่อมผ่านในงานพา
ให้วิญญาน์..ยุ่งกับงาน....
ด้วยคารวะค่ะท่าน
ทิกิ_tiki
ถ้อยตอบท่าน * สดายุ*..8:20 น..
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_47782.php
หนึ่งในหน้าที่ซึ่งต้องอยู่ด้วยผู้คน
ย่อมมิหม่นมิบังอาจคาดฮึกหาญ
ย่อมใจเย็นปรานีและสำราญ
ทิ้งรำคาญเพื่อเหล่าชน...บนเมตตา
....คือหน้าที่สำคัญคนทั้งชาติ
หน้าที่นี้ย่อมฉกาจและแก่กล้า
ด้วยต้องข่มใจตนเหลือคณนา
หากถามฟ้า..จะรู้ว่า...ข่มปานใด
ทิกิ_tiki
จารต่อเนื่อง ณ.เวลา 10:27
คือหน้าที่...อยู่...*.ที่หน้า.*..
.. ..@...@.....เก็บน้ำตากล้ำกลืนไว้ข้างใน
ส่งออกไปภาพนิ่งอหิงสา
ส่งออกไปภาพความงามสงบอุรา
สิ่งคืนมาคืองามใจในตนเอง..... .@.. ทิกิ...!.@..
.......เช้าเพื่อชาติ....
บทกวีเพื่อหน้าที...สำเร็จลงด้วยใจอันแกร่งกล้า...และที่คุณๆ เขียนมาเรียกว่า
HardCore ถ้าไม่ได้เสียงอันเหี้ยมหาญของดนตรีเมทาลิค ผสานลีลาของ คลาสสิคในยุคเมทาลิค ดิจิตอลนี้ ....เราคงไม่มีปัญญาสลัดตัวตนที่เกาะหนาของเรามาปล่อยงานอัน...นิ่งสนิทดังหินผาเมตตานั้นได้....
........ใครจะเรียกว่าบทกลอน กวีนิพนธ์อันใดก็ตาม........
เราเรียกว่า ..งานจากใจของเรา...อย่างเดียวเท่านั้น........
...............บทงานของเรา....ไปวางไว้ สามบ้าน สี่บ้านไซเบอร์....ให้เป็นสาธารณ
ประโยชน์แก่ผู้คนที่ปราถนารินล้นเมตตาใจจากใครที่เจ็บปวดรวดร้าวในภาวะการณ์
ของสังคม ที่นำไม้บันทัดมาบันทึกพฤติกรรมผู้คน..............
**....เรายังยืนยันว่า....มนุษย์ย่อมมีเสรีภาพในความคิดฝัน ความรู้สึก สำนึก
และ ใจของมนุษย์ย่อมได้รับการคุ้มครอง เนื่องด้วยมันเป็นภาวะสากลแห่งจักรวาล
มันเป็นภาวะสันติภาพ...ที่จะส่งแรงพลังไปทั่วจักรวาล....
.....** เราไม่ปฏิเสธการสงครามระหว่างมนุษยชาติ...เพราะความขัดแย้งมันมาพร้อม
กับการเกิดของเซลตัวแรกในโลก...และภาวะที่ สัตว์ที่มีพละกำลังกว่าย่อมครอบครอง สัตว์ที่อ่อนแอกว่า...****
.........ในภาวะสันติสงบของใจมนุษย์นั้น......
หากไม่ประหารใจอันอ่อนแอของตนเสียก่อน.....
.ใจอันเข้มแข็งด้วยหน้าที่นั้นจะมิมีวันผงาดขึ้นมายืนอยู่..
เพื่อดำรงภาวะสังคมอันสงบสุขในการอยู่ร่วมกันของมวลมนุษย์เลย..........
....* มนุษย์ผู้กล้า...ย่อมยืนแถวหน้า.....
สตรีเพศผู้กล้า ย่อมยืนเคียงแถวหน้าคู่กับบุรุษผู้กล้าเช่นกัน.....
จะด้วยในฐานะสตรีเพศผู้ควรได้รับการให้เกียรติ โดยมิได้สืบเชื้อสายต่อเนื่องมากัน
หรือมิได้ต้องสนองภาวะเนื้อหนังมังสาต่อกันก็ตามที.....
......**.......แต่ในสัจจะแห่งมวลมนุษย์นั้น.....
..............เราต้องการสตรีผู้กล้าหาญเด็ดเดี่ยว........
.........เยี่ยงที่เราต้องการปราถนาจากมนุษย์ผู้ชายเช่นกัน......****
............บันทัด นี้ ขอคารวะสตรีเพศแม่แห่งจักรวาลทุกคน.......
ทิกิ_tiki....กวีคอนโด
จารเพิ่มเติม 12:35-12:50 นาฬิกา
พระอังคาร ๒ มีนาคม พุทธศักราช..๒๕๔๗
กรุงเทพมหานคร..อมรรัตนโกสินทร์..ฯ
ข้อคิดวันนี้ :::
เมื่อเรามอบหมายงาน ก็หมายความว่า
เราต้องมอบอำนาจ การจัดการและการตัดสินใจให้เขาด้วย
ขอให้มีความสุขกับการทำงานในวันนี้นะค่ะ^o^
(ข้อคิดวันน้จาก เมล์ สมศรีน็อนสต๊อป@bangkokcity.com)
. ในนามของความรัก ..แด่มนุษยชน
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
@...ทุกวินาทีบนโลก....@
........หลายอย่างช่างไร้ความสำคํญ
............หลายอย่างช่างไร้ความหมาย
. ..........หลายอย่างกำลังถูกกระแทกให้หมดไป
.....และบางอย่างไม่ควรจะครองใจใครคนนี้...
And Im Flying.......
.........The song....continues.....
taking me out to space.....
Show me the world...
....No... worrying about...
......Here...in my room.....
........Im.....flying ...away....
....ใจทั้งหมดที่มียังเร่งรุด....
ด้วยมนุษย์มิสามารถทิ้งหน้าที่
ความรับผิดชอบประดามี
คือสิ่งนิยามความค่าตน
..........ห่ากเราโยนเวลาไปเสียได้
.....เจ็บที่มีย่อมคลายที่หมองหม่น
..........หากยังยึดหน้าที่และตัวตน
.. ฤาจะพ้น.?...วังวนแห่งภาระ....
** อันหน้าที่....เปรียบได้คล้ายที่หน้า**
...เป็นภาษา.**.หลวงพ่อ**ฝาก....เป็นวาทะ
..เพราะหน้าที่จึงมิอาจขาดจังหวะ..
.ย่อมพร้อมจะ..แบกหนักนั้น....ฝ่าฟันไป......
หากมนุษย์เราไม่มีอะไรบันดาลใจเลยสักอย่าง
สิ่งใดๆก็แค่ผ่านตา แล้วผ่านใจ แล้วผ่านไป
ก็จะไม่เกิดสิ่งใดสร้างสรรค์ใหม่ต่อเนื่องใหม่
ใจย่อมต่อใจ และความหมายของมนุษย์ย่อม
ต่อเนื่องกันไปจากชนสูชน
ถ้อยคำแม้นเพียงไม่กี่บันทัด
ทำให้รุ้สึกดีขึ้นได้...หากเราจริงใจ....
คำของคุณ.....ราวกับว่า...
แสงสว่างจากฟ้าสาดส่องมาในใจฉัน
ดุจพริ้วลมพรมโปรยในเรียววัน
ช่างอบอุ่น...เกินจะกั้นใจ...โปรยคำ...
..หลังหน้ากาก...ซึ่งฝากโลก...ว่ายิ้มยาก
ต้องสวมมาก....หน้ากากเหล็ก....อย่างสิงห์ห้ำ
ใจข้างใน....ราวอ่อนไล้...ใจระกำ
ใจซึ้งช้ำ....เพราะไม่จำ...คนหลายใจ
ในยามเหงา...เมื่อเราคว้าง...และสับสน
เขาคือคน....ที่เข้า....มาดูให้
มารับส่ง...ทำทุกอย่าง....แม้นห่างไกล
เป็นเพื่อนใจ ผู้เหมือนพ่อ และพี่ชาย..
..
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
Lovings
tiki เลิฟ 2 คน
Lovers
1 คน เลิฟtiki
Lovings
tiki เลิฟ 1 คน
