26 กุมภาพันธ์ 2547 17:23 น.
tiki
...ราวควันสีชมพู...
tiki
ที่ยามสอง....มองไป.......ในครานั้น
อายุฉัน......เพิ่งสิบเจ็บ......ยังจำได้
เป็นลูกสาว......หนึ่งเดียว......สวยใสวัย
พ่อเพิ่งพา......ออกไป......งานเต้นรำ
สวมชุดแส็ค......สั้นสี่นิ้ว......ขึ้นเหนือเข่า
สวมถุงน่องบางเบาเร้าดำขำ
ชุดลูกไม้สีชมพูซับในดำ
หืมม์...งามล้ำออกแบบกันมันกับมือ..!!
ในงานแรก......เต้นรำ......แห่งงานบอลล์
สโมสร......วิศวะ......ศิษย์พ่อหรือ?
ลูกศิษย์พ่อ......หล่อเหลา......เร้าร่ำลือ
มาโค้งกาย......ผายมือ......พาเยื้องกราย
เป็นงานแรก......ใจยังอ่อน......เจ้าอ่อนไหว..
มิเคยได้......อยู่ภายใต้......ประคองหมาย
เพลงลีลาศ......บอลล์รูมซึ้ง......ตรึงมิวาย
ยามเต้นคล้าย......ลอยไป......ในวิมาน
โอ!..พี่ขา......ความรู้สึก......ไม่นึกฝัน
พี่สลัก......อ้อมแขนนั้น......ให้ฟุ้งซ่าน
ทั้งยังเด็ก......กระเจิงใจ......ในมือมาร
ดังรักหวาน......ฝากใจ......มิได้เลือน
แต่..พี่...นั้น......น่าเสียดาย......ที่หมายพี่
รู้ข่าวจี๋......ปรากฎกาย......คล้ายเกินเพื่อน
เธอซาบซ่า......เคียงเคล้า......มาตักเตือน
**น้องหรือจ๊ะ......พี่คือเพื่อน...สนิทหัวใจ**
รู้ว่าเขา......มีที่รัก......ต้องหักกล้ำ
เจ็บและจำ......ใจมันโง่......เจ็บไฉน
มิอยากเห็น......อีกทั้งชาติ......เจ็บขาดใจ
ไม่อยากใกล้......ไปให้ไกล......ใยเพ้อลวง..?
เป็นสิบปี......ที่ไม่พบ......สบแต่ชื่อ
.ลงหนังสือ....เขียนหน่วยงาน .สานโชติช่วง
ครั้นวันพ่อ......สิ้นชีวิต......ปลิดปลดปวง
เขาก็ล่วง.....ก้าวมางาน.....พ้องพานตา
คือคำถามที่ยิงมาคราเมื่อพบ
*เราไม่สบ......พบกันนาน.....นานหนักหนา?*
จำแม่นยำ.....ใบหน้างาม.....เทพยดา
*สิบห้าปี...ค่ะพี่ขา.....*..แล้วเมินไป...
เขาไม่ผิด.....ฉันไม่ผิด.....เราไม่ผิด
แต่สะกิด.....แล้วมันเจ็บ.....คุณรู้ไหม
ไม่มองหา.....ไม่แลตาม.....ไม่ถามผู้ใด
คือวันที่มา.....แล้วคือวันที่ไป.....ไม่พบอีกเลย..!!
ให้มันปิดต่อไปนะคะ..
ทางใครก็ทางมัน..!!!
Babys heart... **ในนามของความรัก...อันเลือนหายไป
ทิกิ_tiki ....
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
26 กุมภาพันธ์ 2547 01:54 น.
tiki
กุมารี...กุมารา...ของข้าฯเอ๋ย
จะจากเจ้า...ไปเลย...ก็คิดถึง
น้ำคำใส...ของเจ้า...ช่างตราตรึง
แจ้ว แจ้ว ซึ้ง ...สุขใจ....ไม่ลืมลา........
บ้างก็ให้...หอมแก้ม....แล้วหอมผม
บ้างก็ให้....ดอมดม...ชมทั่วหน้า
บ้างก็โอบ..กอดรัด....สัมผัสมา
ล้วนพร่ำหา..พาวอน..สุนทรวรรณ
กระนั้นนี้........พี่จะจาก...ไปได้หรือ ...?
ถึงฝึกปรือ...ใจให้เหี้ยม...เพื่อเหหัน
ก็ไม่อาจ.....ตัดใจ....ไปโดยพลัน
คำเจ้าสรรค์........ใสซื่อ.........ฤาจะคลาย ...?
ในอ้อมแขน.....โอบไว้......แม้ในฝัน
เจ้าแก้มใส...ไม่ห่างหัน....มิห่างหาย
พี่โอบเจ้า......ไว้ทั้งหมด....ยังมิวาย...
ใจจะหาย......หากจะห่าง....จะร้างลา...
กุมารา....กุมารี....ของพี่เอ๋ย
ไฉนเลย.....จะจากเจ้า.....ไปจากหน้า...
ตราบชีพวาย.....มลายแม้น.....มิแคลนครา....
จะรักเจ้า.....ตราบชั่วฟ้า....ยังจรดดิน..!!!!
จะตัดใจจากเจ้าได้อย่างไร...???..ภาคต่อ
เด็กมันแรง...แรงบริสุทธิ์...รุดด้วยใจ
สื่อกันง่าย.....ไม่เสแสร้ง...แกล้งถวิล
ปิดประตู...ภาคหัวใจ...ไม่รับยิน
ถ้าจริงใจ....มาจากจินต์...จะเหน็บใจ..
คืนดายเดียวเปลี่ยวจิตกับมิตรไซเบอร์
มองไม่เจอตุ๊กตาเขียวเขียวเกรงเสียวไส้
ลองเปิดออนเอ็มเอสเอ็นเสียทีไร..
ให้หัวใจกระตุกกระตักเมื่อทักเธอ
ไม่อยากออนเอ็มเอสเอนเกรงใจสั่น
ไม่อยากเพ้อ หรือว่าฝัน ให้มันเก้อ
รู้ทั้งรู้ ไม่มีสิทธิ์ จะคิดเจอ
รู้เสมอว่า...ห้ามเผลอ ไปชอบใคร....
ไม่รัก ไม่รู้ ไม่รู้ ไม่รู้...ไม่รัก
ไม่รัก ไม่ชอบ...ไม่ชอบ ไม่ชอบ ไม่ใช่
ไม่เก้อ ไม่เจอ ไม่ใช่ ไม่ชอบ ไม่สน...ไม่สน.ใจ..
ไม่เชื่อ ไม่ชอบ ไม่ชม ไม่ใช่ ไม่รู้ ...ไม่รัก....ไม่อยากฟัง....****
เธอจะมาฝากใจอะไรกะฉัน
ฉันมันเหี่ยม...เขาพูดกัน....รู้ซะซี่
แลกกับใจ...เธอนั้นได้...อะไรดี
ต้องย่อยยับ...เพราะฉันนี้...ไม่มีใจ..?
โปรดเถิด...อย่ามาฝาก..ใครไว้กับฉัน
ฉันไม่รับประกัน..มันอาจเผล อ ...เข้าให้
แบบอาจคิด...ว่าเป็นคน...เคยพบเจอ มาไกล
แล้วเธอ...จะเสียใจ ฉันเพ้อเจ้อ...รักเขาแทน..
กาลเวลาพาใจให้แปลกเปลี่ยน
เคยจำเนียรเจียนใจจะขาดแสน
เคยรักมากหากนานนานพาลคลอนแคลน
มองละแม้นสวาทวาย..ฤาหน่ายใจ..?
เยื่อใยดวงใจมนุษย์นี่แปลกแท้
แปลกเหลือแต่จะเปิดอ่านเกินขานไข
แปลกซะไม่มีแปลกดีเหมือนหลายใจ
แปลกซะเหลือด้วยไม่เบื่อผู้ใดก็แอบชม... ........
เวลาจักช่วยพา...ลา...เลือน....ลับ
ดุจสายน้ำ.....ไม่ไหลกลับ....ปรับ...ผสม...
สาอะไร....ใจจะเป็นตะกอน...ก้อน...ตก....ตม
ที่ปรารมภ์....วันนี้คล้าย....กลาย...เวลา.....
***@@@@@@*************@@@@@@@@@@@********
หากจะอยู่คู่ใจในความฝัน
ขอให้อยู่จนสวรรค์ต้องมองหา
ขอความรักในดวงใจกระจ่างตา
ขอความรักอยู่ชั่วฟ้า..ก้องปฐพี...
^o^........
Babys heart...******
ฉันมันไม่รู้อะไรทั้งนั้นในวันนี้และวันไหนไหน
เพราะหัวใจยังสะท้านไหวจนเจ็บจนชา
ฉันจะไม่ขอฟังเธอพูดอีกสักหน ...................แต่จะขอพูดเพียงว่า
ไม่ว่าจะวันนี้หรือวันหน้า...ฉันก็คงรักคุณ
Babys heart...******อย่าร้องไห้เล้ย..อ่านกลอนใหม่อีกรอบนะคะ
*****เขียนไว้เมื่อ คืน 24 กุมภาพันธ์ 2547 เวลาประมาณ 22:45 นาฬิกา
แต่เห็นว่าจำเป็นต้องนำลงต่อ
ขอให้มีความสุขกับการทำงานในวันนี้นะค่ะ^o^........
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
***************@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@*********
ทิกิ_tik
,มาอ่านงานบทนี้ทั้งหมด และ ดูคำตอบกันไปมาทั้งหมดนี้ ได้เห็นความอบอุ่น ความรัก ความ
ละเอียดอ่อนระหว่างใจของแต่ละคนอย่างเด่น
ชัด จนอยากจะฝากกลอนบทนี้ไว้ว่า
นี้คือความรักในโลกไซเบอร์ซึ่งสวยงามมากเกิน
กว่าที่มนุษย์จะมองข้ามไปนะคะ...
เป็นความรู้สึกทั้งหมด ตั้งแต่ หัวเรื่อง..
บทกลอนแต่ละบท...
ลีลาของน้องแต่ละคนที่เข้ามาหา..
มาเพ้อ..
มาครวญคร่ำ..
มาสะบัดสะบิ้ง
มาเย้าแหย่
มาแผ่ใจใสใส
มาออดอ้อน
เชื่อว่า...ความรู้สึกระหว่างมนุษย์เฉกนี้
เป็น..สีสวยในโหลลูกกวาดที่น่าเก็บไว้ชื่นชม
ชื่นชมคุณค่าจิตใจของแต่ละคนที่ถ่ายทอดมาไว้
ณ หน้าไซเบอร์นี้ค่ะ
ขอความสุข ความมั่นคง ความเชื่อมั่นในความรักระหว่างมนุษยชาติ ซึ่งไม่เกี่ยวพันกับ
เพศวัยนะคะพึงมีแก่ท่านผู้ได้อ่านทุกท่าน
ให้มีความสุขและสมหวังในความรักเสมอไปค่ะ
...*....
25 กุมภาพันธ์ 2547 18:09 น.
tiki
@...คนมันเหี่ยม....ตอน ๑....@
โปรดเถิด......อย่าเอาใจ.....มาฝากกับฉัน
เพราะหัวใจ.....เปลี่ยนย้ายวัน.....ละหลายหน
ฉันมันชา.....มิค่อยรับรู้.....ใจผู้คน
ฉันมันเศษคน.....มิค่อยสน.....อะไรใคร..(๑ )..
โปรดเถิด.....อย่าเอาใจ.....ไปรักกับฉัน
คนอย่างฉัน.....มันเคยรัก.....ใครที่ไหน..?
ฉันนั้นฝึก.....ตัวเองไว้.....ไม่มีหัวใจ
ฝีกให้แกร่ง.....ไม่แพ้ภัย.....ในโลกา......( ๒ )..
โปรดเถิด.....อย่าให้ฉัน.....ไปรักกับใคร
จะให้ฉัน.....ไปรักใคร.....ให้เขาบ้า
ที่ผ่านมา.....ฉันก็เบื่อ.....เหลือระอา
มองเห็นหน้า.....ก็เห็นใจ.....ใครทุกคน......( ๓ )..
.เขาฝึกฉัน.....มาให้เป็น.....เช่นโคตรโหด
ฟ้ายินชื่อ.....ก็พิโรธ.....โกรธทุกหน
ดินระอา.....ธาราเลี่ยง.....ฟ้าเบี่ยงบน
สวรรค์สาป.....นรกขอพ้น.....ไม่พันพา.....( ๔ )..
. ในนามของความรัก
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
@********************************^.....^*******************************@
@...คนมันเหี่ยม....ตอน ๒....@
คนข้างข้าง ......นี้เขา.....เลี้ยงฉันไว้
เขาเลี้ยงแล้ว....กักเก็บไว้....แทบเป็นบ้า
เขาบอกรัก......ฉันหนัก......รักเมตตา
เขาพร่ำว่า......ชาตินี้......ต้องมีกัน.........(๕ )..
วันทั้งวัน.....ฉันก็อยู่.....ของฉันอย่างนี้
วันฉันเหมือน......เครื่องจักรมี.......ดีได้ฝัน
วันหลบเหี่ยม...แอบอ่านเขียน....พัลวัน
วันทั้งวัน......แอบฝึกตน....เผื่อมีใจ......( ๖ )..
.แต่รู้อย่าง.....เดียวรักเด็ก....เจ้า บริสุทธิ์
เจ้าช่วยหยุด.....ยื้อยุดฝัน....ฉันสดใส
รักกุมารา.....กุมารี....ผู้เยาว์วัย
ผู้สดใส.......ไร้พิษแยก.....ให้แปลกแยง.....( ๗)..
ใจเด็ก.....มันบริสุทธิ์
ใจมันรุด.....มาร้อยใจ.....ให้แปลกแฝง
ใจน้อยน้อย.....ร้อยรักไว้.....ใครแสดง
ใจน้อยน้อย.......ซื่อยอนแยง.....เยี่ยงเยาวธรรม......( ๘ )..
คนมันเหี่ยม.........บอกอยางไร....ใจมันเหี่ยม
แต่ตระเตรียม.....ให้โหดโหด....เหี่ยมระห่ำ
แต่คนเหี่ยม......แพ้ใจเด็ก.....เต้นระบำ
เด็กมันย้ำ....เอ้า...พี่เหี่ยม อ้ำ.....หม่ำเสียหรอก........( ๙ )..
. ในนามของความรัก.....แบบเหี่ยม เหี่ยม น่ะ
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
25 กุมภาพันธ์ 2547 03:40 น.
tiki
กุมารี...กุมารา...ของข้าฯเอ๋ย
จะจากเจ้า...ไปเลย...ก็คิดถึง
น้ำคำใส...ของเจ้า...ช่างตราตรึง
แจ้ว แจ้ว ซึ้ง ...สุขใจ....ไม่ลืมลา........
บ้างก็ให้...หอมแก้ม....แล้วหอมผม
บ้างก็ให้....ดอมดม...ชมทั่วหน้า
บ้างก็โอบ..กอดรัด....สัมผัสมา
ล้วนพร่ำหา..พาวอน..สุนทรวรรณ
กระนั้นนี้........พี่จะจาก...ไปได้หรือ ...?
ถึงฝึกปรือ...ใจให้เหี้ยม...เพื่อเหหัน
ก็ไม่อาจ.....ตัดใจ....ไปโดยพลัน
คำเจ้าสรรค์........ใสซื่อ.........ฤาจะคลาย ...?
ในอ้อมแขน.....โอบไว้......แม้ในฝัน
เจ้าแก้มใส...ไม่ห่างหัน....มิห่างหาย
พี่โอบเจ้า......ไว้ทั้งหมด....ยังมิวาย...
ใจจะหาย......หากจะห่าง....จะร้างลา...
กุมารา....กุมารี....ของพี่เอ๋ย
ไฉนเลย.....จะจากเจ้า.....ไปจากหน้า...
ตราบชีพวาย.....มลายแม้น.....มิแคลนครา....
จะรักเจ้า.....ตราบชั่วฟ้า....ยังจรดดิน..!!!!
จะตัดใจจากเจ้าได้อย่างไร...???
24 กุมภาพันธ์ 2547 18:50 น.
tiki
เพราะใจรัก..จึงไม่มีวันวาย
ถามหัวใจของตนสักหนไหม
ก้าวไปที่หนไหนเพื่อใครหนอ
ก้าวไปถักความรักขาวละออ
ก้าวไปต่อยืดยาวสาวดวงใจ
เมื่อใจอันเหน็บหนาวร้าวมาเยือน
ใครหนอเคลื่อนกายรับประทับให้
ใครหนอเอื้อการุณย์ให้อุ่นใจ
ใครหนอใครมายืนรับซับน้ำตา
บอกตนเอง..กี่สักวัน..ว่าฝันจะหวาน
จะเนิ่นนานให้ร้าวรานมันเลือนค่า
ให้ใจเย็นใจใสในทุกครา
ให้มองฟ้ามองดินไม่สิ้นตรม
หากว่าฝันคืนวันมันมีค่า
ฝันไปเถิดตามปราถนาอย่าขื่นขม
สิทธิ์ของเธอสิทธิ์ของใจให้ชื่นชม
ให้ปรารมภ์เก็บใจไว้นานนาน
หากเพียงฝันเท่านี้..ไม่มีสิทธิ์..?
จะไปคิดทำอะไรให้โลกสะท้าน..?
หากเพียงฝันของใจจะเป็นตำนาน
ฝันไปเถิด...ฝันสะคราญ...เถิดยอดดวงใจ...!!!
ทิกิ_tiki
วันที่ฝันยังอยู่ในใจ....
หน้าส่วนตัว
1826
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
