9 กุมภาพันธ์ 2547 05:08 น.
tiki
วันนี้.......คือวันนี้.....มีที่มา
จากวันวาน...สู่วันหน้า...มีจุดหมาย
เด็กวันนี้.......เป็นคนดี....บวชเรียนกาย
อยู่ภายใต้....ผ้าเหลือง...อันเรืองรอง
นั่นผู้ใหญ่....ใยนั่งราบ....กรานกราบเด็ก..?
เขานั้นเล็ก...ใครเล่าบอก...ไหว้.!..ใจหมอง ?
นี่คำถาม..หรือ?จะได้ตอบ...ให้ชอบทำนอง
เค้าไหว้ธรรม....ผ้าเหลืองส่อง...ละอองตา
แค่บวชเรียน...เหตุไฉน....ใยปรับตำแหน่ง
จากเป็นเด็ก.....กลับมาแซง....แข่งขึ้นหน้า?.....
ขอคำตอบ....หายชอบกล...มนต์มายา ?
สุดจักรวาล.....ห้วงสังสาร์ ...อันเหยียดยาว
พระเดชพระคุณ....เพื่อนเอ๋ย...เราจะไข
ในทำนอง.......แห่งหนใด.......ในห้วงหาว
ที่เวียนเกิด.......เวียนตาย.........ได้เรื่องราว
มันจะเศร้า......ร้าวไฉน.....ไร้คนดี ?
เห็นคนแก่.......เหล่านั้นไหม......ได้เคยไหว้?
แต่ต่อไป......เขาจะไหว้......เราทุกที่!
ช่วยตอบหน่อย......เขาจะไหว้เรา......เรื่องอะไรมี ?
อ้อ...ด้วยเหตุที่........เขาจะต้องตาย.......ไปเกิดกัน
เมื่อมาเกิด........เป็นเด็กใหม่........ได้เป็นลูก
หรือเป็นหลาน......มาพันผูก.......ไม่เหหัน
หรือหากเกิด........มาเป็นศิษย์......คิดดึงดัน
ก็ทุกวัน..........ก็ต้องไหว้......ให้มือเรา
อ้อเข้าใจ.....แล้วตรงนี้........แต่ขออีกที
เหตุใดเรา........ต้องไหว้เด็กนี้......ที่บวชเล่า?.....
เออ...ตรงนี้.......ฉันจะตอบ.....ความชอบเอา
ไหว้ดีใจ......ไหว้ไว้เจ้า......จงดีใจ
ด้วยหากว่า........เขาเรียนธรรม........เสียแต่เด็ก
อาจเป็นเอก.......ในทางธรรม......ให้ใจใส่
หากเราเกิด.......มาชาติหน้า.........เป็นลูกไซร้
ย่อมสบายได้........มีพ่อดี........เป็นศรีแก่ตัว
หรือหากเรา.......เกิดตายไว......ไปเดี่ยวนี้
อาจมาเกิด........เป็นคู่ชีวี........ใช่เรื่องหัวว
มันช่างแปลก.........หากคิดไป.........ให้นึกกลัว
อย่ามามัว........คิดไม่ดี.....ที่บวชเรียน..
กลอนทั้งนั้น......ในวันนี้........เรื่องที่ไหว้
แต่ประเด็น.......ไว้สอนใจ........ให้คิดเขียน
อย่าลำพอง........คะนองไป.......ในวนเวียน
เด็กจะเปลี่ยน......เป็นผู้ใหญ่.....ในไม่ช้า
อย่าเหยียดหยาม..... ผู้อ่อนวัย.....ไม่ดีงาม
ไม่ลุกลาม.....คนเกิดก่อน.....วัยสูงกว่า
ต่างเคารพ.....กันและกัน....ด้วยธรรมา
จึงจะอยู่........ในโลกา........สันต์วิธี
. ในนามของความรัก ระหว่างมนุษย์
ชีวิตล้วน.....ถึงที่สุด........ไม่หน่ายหนี
ขอปัญญา........พีงบังเกิด......ทุกชีวี
จบบทนี้......วัยวรรณะมี....อยู่ที่ธรรม..
ทิกิ_tiki
ด้วยธรรมนำมาให้ประสบ
จึงได้พบผู้คนเคยรักใคร่
ล้วนเป็นญาติเชื้อสายกันมาจากอาลัย
ล้วนมาได้รักใจแต่ละคน
ขอประสบพบแต่ใจใสเป็นสุข
ขอจบผ่านพ้นทุกข์ในทุกหน
ขอเลิศคำล้ำค่าคราใครยล
ขอทุกคนเลิศล้ำค่าอักขราไทย
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
8 กุมภาพันธ์ 2547 14:08 น.
tiki
ช่างรินรดหลั่งมา อักขราเอ๋ย !
ช่างสดใสเหมือนเคยจากจิตข้า ฯ
ช่างเลือกเฟ้น...ใจงาม...ยามวันทา
ช่างล้ำค่า.....บนพาน....กลางลานเมือง
มองด้านใด........ใสกระจ่าง......กลางพุทธพจน์
งามปรากฏ.....ใจพิสุทธิ์....จุดนำเรื่อง
แม้นโลกีย์....จะเกี่ยวคู่...ดูไม่เคือง
ด้วยเป็นเรื่อง.....ส่วนกาย....คล้ายส่วนตัว
...
ที่ข้าฯ รัก......หนักหนา.......อักขราท่าน..!
งามจำนรรจ์......สรรวาจา....มาเล่นหัวว
ช่างเบิกบาน......แย้มยิ้ม......กริ่มเย้ายั่ว
ให้ผู้คน.......เมามัว.....ยั่วให้เมา..!
เหมือนบางคร้ง.....หลงใหล.....ใครเอ่ยถ้อย
ทีละน้อย........คอยเอาใจ.......ไม่อับเฉา
อีกหลั่งบท.......พจนา......มาบันเทา
ให้ร้อนเร่า......เบาสลาย.......กลายจากใจ
ดังบทฝัน...นิรันดร์กาล....ซึ่งข้าฯหลง
ใจพะวง.....คิดถึงเจ้าฯ......เอาใจใส่
จะเมื่อนี้.......เมื่อหน้า.....หรือเมื่อใด
จะรินใส.......ไล้แก้วพจน์.....รจนา
โธ่เอ๋ยใจใส ใยเจ้าเขียนอะไรให้แก้ไขซ้ำแล้วเล่า
แล้วไม่เห็นเจ้าเปลี่ยนสิ่งใดให้ข้าฯช้ำเหลือกระไรใจอับเฉา
เปลี่ยนแล้วก็ขึ้นความเก่า...ช่างเสียใจ ..นะ ใจเอ๋ยใจ
8 กุมภาพันธ์ 2547 13:27 น.
tiki
ดังกุหลาบฝัน...นิรันดร์กาล
ดุจดังกุหลาบหวานจารทุกเช้า
กลีบของเจ้าบานคลี่สีอ่อนหวาน
เป็นดั่งความรักข้าฯ ในดวงมาน
คลี่กลีบบานสะอาดสะอ้านยามเจ้าเคียง....
ฤาเจ้าฯเฉียดผิวผ่าน..จารถึงข้าฯ
คมวาจา.....ซ่านใจ...ใครจะเลี่ยง..?
รักของเรา......ช่างอ่อนหวาน.......ปานสำเนียง
กลีบกุหลาบ....จะเบนเลี่ยง...เสียงฝนฤา...?
ที่เม็ดฝน....ปนกลิ้ง...บนกลีบเจ้า
เหมือนน้ำตา....ข้าฯซึ่งเร้า...หัวใจถือ...
หากไม่รัก.....ข้าฯจะหลั่ง....ให้ร่ำลือ
น้ำตาใจ....หยดต้องมือ...ทุกวารวัน
เพราะหัวใจ....ห้องนี้....ที่มีเจ้าฯ
จะไม่ปล่อย....กุหลาบเฉา.....หรือหนาวสั่น
จะไม่ปล่อย........ให้เจ้าตาย........ไปจากกัน
กุหลาบฝัน.......จะประคอง....คล้องรักเดียว
ทิกิเขียนให้ ยายา...จากบทกลอนยายา
Rose of Love .... 57467
...
Our love is like a rose
It blossoms everyday
Its like my feelings for you
Blooming up when you come my way
The petal on the rose
Reminds me of our touch
That we give each other lovingly
To show that we care so much
The water on the rose
Are the tears from my eyes
To say that if I dont have you
My heart would break in cries
I care so much about you
I wont ever let the rose die
Im always going to love you
Ill never say good-bye
ยายา..yaya...
46340 - ผู้ชม 8 ผู้ตอบ 1
Written by : 57467 _yaya...
Posted by : รหัสสมาชิก : 6594 - 57467
ดังกุหลาบฝัน...นิรันดร์กาล
หอมสะคราญหอมนานซ่านไหว
หวานกุหลาบดังทาบลงกลางใจ
รักนิรันดร์ฝันไกล กุหลาบจารไว้ในดวงมาน
** โอ้โห กลอนไพเราะมากๆเลยค่ะ ชอบจัง **
จาก : ~::นางมารพเนจร::~ unlogin.
รหัส - วัน เวลา : 217122 - 08 ก.พ. 47 - 14:28
ขอฝากงานนี้ไว้ก่อนตอนบ่ายบ่าย
ยามกลับมาจะขจายให้พัดผ่าน
ใจ ~::นางมารพเนจร::~ ..ได้หวานซ่าน
จากทิกิ..และ..ยายา...หวานซ่านลานกลอน...
ทิกิ_tiki
**************************************************************
อิอิ จำบทกลอนของครูกลอนเก่า
จะเป็น
ท่านอังคาร กัลยาณพงษ์ .
หรือใครก็ไม่ทราบแน่เพราะอ่านตั้งแต่เด็ก
กุหลาบทำเจ็บ......
.
โอ้หนามกุหลาบ..........เหน็บอุระเจ็บมิรู้จาง
นายพรานธนูวาง.............. มิกขม้วยมิร่ำไร
พิษหนามระบมบ่ม............... อุระตรมระอุใน
เจ็บจอดสลักใจ.........ชีวิตม้วยมิลืมแผล
อาจจะผิดพลาด
ต้องขออภัยเพราะพิมพ์จากความจำนานมากแล้ว อิอิ
จาก : รหัสสมาชิก : 4068 - ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
รหัส - วัน เวลา : 217420 - 09 ก.พ. 47 - 13:02
พระเดชพระคุณขอบพระคุณคำครูท่านงามเหลือ
ทิกิ_tiki
ดังกุหลาบฝัน...นิรันดร์กาล
******************************************************************************
. ในนามของความรัก
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
7 กุมภาพันธ์ 2547 23:08 น.
tiki
ฤาจักรวาลสะเทือนใจ...ที่ฉันไปรักคุณ??
ในความเงียบเหงาเวิ้งว้างห่างหาย
เงาของเธอฤาย่างกรายผ่านใจฉัน
ยามทิวาฟ้าสลัวมัวทั้งวัน
ใจใครกัน..คล้ายรันทด..สลดใจ....
หากฟากฟ้า.......สาปไว้.......ในความฝัน
เคยถูกมัด.........เป็นพัลวัน..........เธอแก้ให้
กรรมที่สร้าง........อาจปิดทาง.......สวรรค์ไป
ทั้งสามโลก........จะหม่นไหม้.......ในคำขอ
ก็ฉันขอ......ขออะไร.......ในเมตตา...?
ก็ล้นฟ้า.........รับเมตตา.......อยู่ล้านช่อ
ก็ขอเขา.........แผ่เมตตา.......ก็เพียงพอ
ก็ฉันขอ.........น้อยไฉน......ในโลกา...?
ขออย่าผิด .....กฎ.ข้อใด......ในบัญญัติ
เจตนา.........ก็ชี้ชัด........ไม่มัดขา
ไม่มัดตัว..........ไม่มัดกาย.........ไม่มัดปัญญา
ไม่ขออะไร.........แค่ใส่หัทยา.......อุ้งมือเธอ
โลกตะลึง.......พรึงเพริด.........อะไรนัก ?
ฤาทวยเทพ.......เทวดาจัก......เกรงพร่ำเพ้อ
ฤาเล็งเห็น.........ชาตินี้ยัง..........ไม่พบเจอ
ฤาเกรงภัย.........อะไรนักเออ........ฉันแปลกใจ
ก็ด้วยใจ......ฉันบอกความ....ตามประสา
ด้วยซื่อตรง.........นักหนา.......หัวใจใส
ด้วยความซื่อ.......ถือความสัตย์.......อย่างจริงใจ
ฉันผิดไฉน? ...แค่ฝากฉายา.....มาข้างเธอ.
บอกฉันเถิด.........หากลำบาก.....ใจล้นเหลือ
บอกฉันเถิด........ได้ทุกเมื่อ.........ถ้ามันเก้อ
บอกฉันเถิด....ว่า*ที่รัก....ไม่รักเธอ**
บอกฉันเถิด.....ว่าฉันเพ้อ.....ไปผู้เดียว
ฉันวางใจ.....ไว้ตรงนี้......ที่มือเธอ
จะบีบก็ตาย.......จะคลายเผลอ.....ไม่แลเหลียว
ค่ามันศูนย์.......ศูนย์อย่างนี้....ดีหรือเชียว
สังสารวัฏฏ์......ฤาจะเกี่ยว.....มาท่องพบ
โปรดเถิดอย่า....เอ่ยคำ........ว่า*ไม่เป็นไร*
ด้วยฉันรัก........ในน้ำใจ..........ที่ประสบ
ด้วยอักษรา..........ที่เธอร้อย.......เรียงเคียงคบ
ฉันน้อมนบ.........จบจำไว้.......ไปนิรันดร์...
......*****************************************************.......
เหมือนทั้งโลกหยุดนึ่งกริ่งเกรงฟ้า
ฤาหาญกล้า...คนเช่นเธอ...จะเพ้อฉัน?
ฤาหวังใย?...พันธะสัญญาได้...คลายฤทธิ์รัน
ฤาว่าฉัน....ยังผูกพัน......มั่นหทัย?
...จบความ....ยามบันทึก.....
..ฝนก็พร่างพรูครึ่ก....มาหนักใส่
ยิ้มแผ่วหวาน...สิ่งที่จาร...จากหัวใจ
ช่างไร้บาป เพราะมันใส..จนฟ้าสะเทือน
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
มันก้ฟ้าฝนหล่นใส่
ฟ้าฝนดลใจให้คิดเช่นนั้น
วันที่เรารักกัน
มันดั่งฟ้าสั่นฟ้าสะเทือน..*-*
รักในสายฝน...น่ารัก แต่น่ากลัวนะครับ *-*
เดทกันก็อย่าใส่ทอง หรือ เข็มกลัดอะไรกลางฝนนะครับ *-*
เป็นห่วงนะครับ อิอิ.......................*-*
จาก : รหัสสมาชิก : 6184 - พู่กันของหูกวาง
รหัส - วัน เวลา : 217015 - 08 ก.พ. 47 - 04:04
6184 - พู่กันของหูกวาง
.
...ความรักซึ่งแผ่กว้างดังแสงฉาน
ดุจดังแสงแห่งตะวัน...สรรค์ดวงมาน
แผ่ไพศาล.......ซร่านไป....ไล้โลกา
ฤาความรัก.......จักพิสุทธิ์...สุดจักรวาล
จะไม่ผ่าน....การกรอง....ของผู้กล้า ?
จะไม่ผ่าน.......ฝ่าฝัน.......พันน้ำตา
จะไม่ท้า.......ทายฟ้า.......มาวางกลอน ?
. ในนามของความรัก .........อักขรา.....
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
..รัก ในความรู้สึก..ของเรน..
..คือ.. รักที่บริสุทธิ์..
.ก็เค้าจุด ..ประกาย .. ที่แสนดี..
สร้าง..ทาง..เพิ่มสิ่ง..ที่มี..
ดอกไม้ ..บานทุกที่ ..ยิ้มสวยดี ..เวลาตื่นนอน..
..แบบรัก..เธอ ที่สุด..
ใครก็หยุด ..ให้เลิกรัก ..เธอไม่ได้..
..เธอ เป็น ..คนที่ใกล้ชิด ยิ่งกว่าใคร..
..เธอทำให้ .. โลก..ของเรน..สดใส ..ยิ่งทุกวัน...
..แบบ เรน..หัดแต่งนะคะ..
เรน ขออนุญาต..แจม บทกวี..นะคะ
..ไพเราะ ..ในความรู้สึก ของเรน..ที่สุด.. จาก : รหัสสมาชิก : 3384 - rain..
รหัส - วัน เวลา : 217042 - 08 ก.พ. 47 - 08:46
คือเรนน้อย.......สวยใส......ในใจพี่
วาทะนี้.......คลี่ใจ........ไป สู่ฝัน
ให้ชื่นชม.......อักขรา.......ผู้ฝ่าพัน
รู้ค่าวรรณ.....ศิลป์ไทย......ให้โลกลือ
ไม่หยาบหยาม.......ลามใจ......ของใครเขา
ไม่กราดเกรี้ยว.......เชี่ยวขาม.........ประนามชื่อ
ไม่เย้ยหยัน.......ฟาดฟัน.....ไม่ยั้งมือ
เรนนี้คือ.........เพชรของใจ........ในวรรณบรรณ...
.ด้วยกรุณา...และเมตตา...นั้นไม่พอ
ต้องหลั่งล้อ.......มุทิตา........สมานฉันท์
เห็นใครเขา........เข้าสู่สุข.......ในวงวรรณ
ก็เร่งสรรค์........อักขรา.....มาสู่กลอน
โลกในใจ......เรนจึงใส.......มหาศาล
วางตระการ........ในน่านฟ้า........แห่งอักษร
ขอเธออย่า.......ลับตา........อย่าจากจร
พึงไล้กลอน.......อ้อนฟ้า.......ทิวาวาร...!!!
ในนามของความรัก .........อักขรา.....
ทิกิ_tiki
....ฤๅจักรวาลสะท้านไหว
เพียงเอื้อนใจบอกรักสมัคสมาน
หวังเพียงฝากรักหนักห้วงกาล
ชั่ววันวานฝังรากลึกนึกอาวรณ์.......
** กลอนไพเราะนะคะ แวะมาทักทาย **
จาก : ~::นางมารพเนจร::~ เกือบจาล๊อก อิน
รหัส - วัน เวลา : 217135 - 08 ก.พ. 47 - 15:04
ใจใส....ฝัน......ทิวาราตรีกาล
ช่างรินรดหลั่งมา อักขราเอ๋ย !
ช่างสดใสเหมือนเคยจากจิตข้า ฯ
ช่างเลือกเฟ้น...ใจงาม...ยามวันทา
ช่างล้ำค่า.....บนพาน....กลางลานเมือง
ในนามของความรัก .........อักขรา.....
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
7 กุมภาพันธ์ 2547 20:23 น.
tiki
ที่ขอไป...คงไม่ผิดกฏจักรวาล ?
เหมือนทั้งโลกหยุดนึ่งกริ่งเกรงฟ้า
ใยหาญกล้า...คนเช่นเธอ...มาหาญได้..?
ฉันเปิดกฏ.....กฎหมายมี....ทุกที่ไป
กฎหมายใด...มิได้มี...ผิดที่กลอน..?
ฤาข้อความ........ฉันนี้.....ช่างอุกอาจ
ฤามันบาด.......ใจใคร........เข้าครึ่งค่อน
ฤามันแสบ........เหมือนน้ำกรด......ไปรดรอน
มิได้อ้อน........แต่ความจริง.......ยิ่งของใจ
หากฟากฟ้า.......สาปไว้.......ในความฝัน
เคยถูกมัด.........เป็นพัลวัน..........ก็แก้ได้
กรรมที่สร้าง........อาจปิดทาง.......สวรรค์ไป
ทั้งสามโลก........จะหม่นไหม้.......ในคำขอ
ก็ฉันขอ......ขออะไร.......ในเมตตา...?
ก็ล้นฟ้า.........รับเมตตา.......อยู่ล้านช่อ
หากเจาะจง.........ฉันขอเขา.......ก็เพียงพอ
แล้วคำขอ.........ฉันผิดตรงไหน......ในโลกา
หรือผิดกฎ........ข้อใด......ในบทบัญญัติ
เจตนา.........ก็ชี้ชัด........ไม่มัดขา
ไม่มัดตัว..........ไม่มัดกาย.........ไม่มัดปัญญา
ไม่ขออะไร.........แค่ใส่หัทยา.......อุ้งมือเธอ
......*****************************************************.......
...จบความบันทึก.....
..ฝนก็พร่างพรูครึ่ก....มาหนักใส่
ฉ้นยิ้มหวาน...สิ่งที่จาร...จากหัวใจ
ช่างไร้บาป เพราะมันใส..จนฟ้าสะเทือน
. ในนามของความรัก .........อักขรา.....
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
หน้าส่วนตัว
790
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
