13 กุมภาพันธ์ 2547 18:18 น.
tiki
ดังกุหลาบฝัน...นิรันดร์กาล
ดุจดังกุหลาบหวานจารทุกเช้า
กลีบของเจ้าบานคลี่สีอ่อนหวาน
เป็นดั่งความรักข้าฯ ในดวงมาน
คลี่กลีบบานสะอาดสะอ้านยามเจ้าเคียง....
ฤาเจ้าฯเฉียดผิวผ่าน..จารถึงข้าฯ
คมวาจา.....ซ่านใจ...ใครจะเลี่ยง..?
รักของเรา......ช่างอ่อนหวาน.......ปานสำเนียง
กลีบกุหลาบ....จะเบนเลี่ยง...เสียงฝนฤา...?
ที่เม็ดฝน....ปนกลิ้ง...บนกลีบเจ้า
เหมือนน้ำตา....ข้าฯซึ่งเร้า...หัวใจถือ...
หากไม่รัก.....ข้าฯจะหลั่ง....ให้ร่ำลือ
น้ำตาใจ....หยดต้องมือ...ทุกวารวัน
เพราะหัวใจ....ห้องนี้....ที่มีเจ้าฯ
จะไม่ปล่อย....กุหลาบเฉา.....หรือหนาวสั่น
จะไม่ปล่อย........ให้เจ้าตาย........ไปจากกัน
กุหลาบฝัน.......จะประคอง....คล้องรักเดียว
ทิกิเขียนให้ ยายา...จากบทกลอนยายา
Rose of Love .... 57467
...
Our love is like a rose
It blossoms everyday
Its like my feelings for you
Blooming up when you come my way
The petal on the rose
Reminds me of our touch
That we give each other lovingly
To show that we care so much
The water on the rose
Are the tears from my eyes
To say that if I dont have you
My heart would break in cries
I care so much about you
I wont ever let the rose die
Im always going to love you
Ill never say good-bye
ยายา..yaya...
46340 - ผู้ชม 8 ผู้ตอบ 1
Written by : 57467 _yaya...
Posted by : รหัสสมาชิก : 6594 - 57467
อ้อ ทิกิลืมอีกอย่างค่ะ
อยากให้พวกเราทุกคน
H A P P Y V A L E N T I N ES
ค่ะ ให้คุณ ปีกฟ้า ด้วยนะคะ
จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki
รหัส - วัน เวลา : 219519 - 13 ก.พ. 47 - 21:13
Happy ...Valentines Day...
. คือความมหัศจรรย์ ....ที่หัวใจ
สองดวง จะรวมกันไว้ เป็นหนึ่งเดียว
มีความรักและความคิดถึงฝากส่งมากับโปสการ์ดใบนี้ ในวันแห่งความรัก....รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
๘ ก.พ.๓๗ วาพราว
.........
คือความมหัศจรรย์ ....ที่หัวใจ
สองดวง จะรวมกันไว้ เป็นหนึ่งเดียว
มีความรักและความคิดถึงฝากส่งมากับโปสการ์ดใบนี้ ในวันแห่งความรัก....รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
๘ ก.พ.๓๗ วาพราว
คาร์ดกระดาษแข็งลงสีน้ำ ชมพู ลวดลาย งาม ต้นไม้ ปล่อยหัวใจไสวมาตามลม
ส่งมาถึงมือในวันนี้ด้วยระบบไปรษณีย์ธรรมดา.....น้องคนหนึ่ง...ในบ้านเรือนไทย...ซึ่งอ่อนไหว......เขียนงานเพราะนักหนา...
หายไปไม่มาเขียนที่นี่อีกเลย..เพราะอะไร...ใครหนอ ..ทำให้เธอปวดร้าวใจ...
คาร์ดใบนี้อยู่ในมือ
.........เพิ่งได้รับวันนี้
เวลา ๑๗ นาฬิกากว่า วันที่ ๑๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๗...
ขอบคุณค่ะ ...
. ....ขอบคุณหัวใจใสของวาพราว...
.ที่ทำให้โลกสีขาวนี้สดใส.............
. ในนามของความรัก
ทิกิ_tiki
.. .ในนาม..ของความรัก..
..อยากทายทัก ..รักที่หอมหวาน..
อยากกอด..ความรัก ให้แสนนาน..
รักรานร้าว .. ขอ.. แค่เฝ้า ..แอบรักคุณ..
รัก..ให้โลกสดใส..
ทำให้ .. ท้องฟ้า ..อบอุ่น..
..รัก ..จาก..ใคร ..ช่างหวานละมุน..
..ขอแค่ ..ไออุ่น ..
..จากคุณ ..ก็พอ..
..บทกวี..ของพี่ทิกิ.. ให้ความรู้สึก..ดีจังนะคะ..
..เรน.. ขออนุญาต..
ฝาก..ระลึกถึง ..วาพราว..เพื่อนเรน..
..คิดถึง.. วา..นะคะ..
อยากให้วารู้...
เรน..คือเพื่อน...วา ..นะคะ..
เรน..ขอบคุณ..พี่ทิกิ...
จาก : รหัสสมาชิก : 3384 - rain..
รหัส - วัน เวลา : 219457 - 13 ก.พ. 47 - 20:06
ดังกุหลาบฝัน...นิรันดร์กาล
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
..ดังกุหลาบฝัน...นิรันดร์กาล
เพราะหัวใจห้องนี้ที่มีเจ้า
ทุกทุกคราวจะร้าวรานอย่างไรนั้น
ในเมื่อทั้งสี่ห้องยังคล้องจองปองผูกพัน
และรักมั่นเธอฉันมิผันแปร
*-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา
รหัส - วัน เวลา : 219545 - 13 ก.พ. 47 - 21:46
อย่าผันแปรไปไหนให้ไกลข้าฯ
จะร้าวรานถึงน้ำตา...อีกแค่ไหน
สี่ห้องเจ้า...ยังมีข้าฯ...ดื่มอาลัย
รักจากใจ...ใสของเจ้า...ยังเว้าวอน...
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki
รหัส - วัน เวลา : 219573 - 13 ก.พ. 47 - 22:30
ดังกุหลาบฝัน...นิรันดร์กาล
หอมสะคราญหอมนานซ่านไหว
หวานกุหลาบดังทาบลงกลางใจ
รักนิรันดร์ฝันไกล กุหลาบจารไว้ในดวงมาน
** โอ้โห กลอนไพเราะมากๆเลยค่ะ ชอบจัง **
จาก : ~::นางมารพเนจร::~ unlogin.
รหัส - วัน เวลา : 217122 - 08 ก.พ. 47 - 14:28
ขอฝากงานนี้ไว้ก่อนตอนบ่ายบ่าย
ยามกลับมาจะขจายให้พัดผ่าน
ใจ ~::นางมารพเนจร::~ ..ได้หวานซ่าน
จากทิกิ..และ..ยายา...หวานซ่านลานกลอน...
ทิกิ_tiki
**************************************************************
อิอิ จำบทกลอนของครูกลอนเก่า
จะเป็น
ท่านอังคาร กัลยาณพงษ์ .
หรือใครก็ไม่ทราบแน่เพราะอ่านตั้งแต่เด็ก
กุหลาบทำเจ็บ......
.
โอ้หนามกุหลาบ..........เหน็บอุระเจ็บมิรู้จาง
นายพรานธนูวาง.............. มิกขม้วยมิร่ำไร
พิษหนามระบมบ่ม............... อุระตรมระอุใน
เจ็บจอดสลักใจ.........ชีวิตม้วยมิลืมแผล
อาจจะผิดพลาด
ต้องขออภัยเพราะพิมพ์จากความจำนานมากแล้ว อิอิ
จาก : รหัสสมาชิก : 4068 - ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
รหัส - วัน เวลา : 217420 - 09 ก.พ. 47 - 13:02
พระเดชพระคุณขอบพระคุณคำครูท่านงามเหลือ
ทิกิ_tiki
. สิบปีกี่สิบดอกเหมือนศอกกลับ
สิบที่นับไม่จับจิตเหมือนมิตรใหม่
สิบแล้วหรือ..ที่เธอถือ..มาผูกไว้
สิบกุหลาบ...ปลาบแปลบใจ...ไม่เหลือดี.....
งานตอบภูตะวันเอามาไว้นี่ก่อนค่ะ
จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki
รหัส - วัน เวลา : 219581 - 13 ก.พ. 47 - 22:51
ความรักแท้ในสมัยนี้มีจริงฤา
เห็นซื่อบื่อสงสารเขาเราช้ำยิ่ง
หักอกเขาเราอกหักเพราะรักจริง
เหมือนน้ำกลิ้งบนใบบอนย้อนสุดทน.
แก้วประเสริฐ.
จาก : รหัสสมาชิก : 6104 - แก้วประเสริฐ
รหัส - วัน เวลา : 219598 - 13 ก.พ. 47 - 23:16
วาเลนไทม์มาแล้วแก้วขอย้อนรัก
สมานสมัครรักเขาเราเศร้าสุดหลาย
อดีตซึ่งเคยพลาดรักในวันวาเลนไทม์
จำจนตายไม่ขอรักใครอีกแล้วในวันนี้
ใช่ว่าใครตัวเองแจ้งเหตุความหลัง
เมือครั้งวันวาเลนไทม์เราช้ำใช่ที่นี่
ก่อเหตุรักนี้ฉันว่าแสนสุดจะยินดี
ก็ต้องมีเหตุพลาดรักจนต้องช้ำระกำใจ.
แก้วประเสริฐ.
จาก : รหัสสมาชิก : 6104 - แก้วประเสริฐ
******************************************************************************
. ในนามของความรัก
ขอบคุณมากค่ะ...คงคิดถึงเสมอนะคะ
วันนี้ได้มีโอกาสเข้ามารู้สึกตื่นเต้นดีใจและ...มากมาย
มีความสุขในวันแห่งความรักนะคะ
ฝากให้เรน ให้พี่ทิกิและทุกๆ คนในบ้านกลอนหลังนี้ด้วยค่ะ
จาก : วาพราว
รหัส - วัน เวลา : 219907 - 14 ก.พ. 47 - 18:13
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
13 กุมภาพันธ์ 2547 16:26 น.
tiki
อย่านำสภาวะการณ์ในบางจุดบางกรณ๊
ไปรวมกับสภาวะการณ์ที่อื่นกรณีอื่น
อย่าเหมารวม ..................
ใช้วิจารณญานแยกแยะ
ว่าใครคนนั้นเขามีเจตนาอย่างไร
เพื่อความสบายใจของใครสักคน
เพื่อทำให้ความปวดร้าวของใครหายไป
เพื่อปลดความทุกข์ใจ.....
เพื่อให้กำลังใจให้ใครรู้สึกว่าตนเองมีค่าขึ้น
เพื่อถ่ายทอดความเอื้อเอ็นดู
เพื่อบอกถึงความรักที่มีอยู่ในใจ
เพื่อขับไขความสุขที่หยิบยื่นให้อีกคนอย่างสูงค่า
แต่ทั้งหมดนี้นั้น หากอีกฝ่าย หรือฝ่ายตรงข้ามอื่น...ซึ่งเสียผลประโยชน์...
นำมาหักล้าง .....นำมาทอด...กลางตลาดกลางลาน...เย้ยเยาะ
คำว่า..รัก..คำนั้นก็กลายเป็นก้อนกรวดที่คั่วในกระทะร้อนๆโยนใส่กันไป
........ .ผู้ให้ปราถนาเช่นนั้นหรือ มิได้เลย
ผู้ให้ยังคงมีความยินดีใสเย็นจะให้
....... ดุจดังเมื่อเรามีเจตนาจะตักบาตรให้พระ
บุญนั้นเกิดแล้วนับแต่เมื่อมีเจตนาความจงใจที่จะให้ ......
ไม่ต้องตามไปดูว่าเมื่อให้ไปแล้ว เค้าจะได้รับมันจริงๆไหม ...
เค้าดื่มกินหรือยกไปให้ใครดื่มกิน....
เค้าพอใจ หรือไม่พอใจ
หน้าที่ของผู้ให้ย่อมเสร็จสิ้นลงนับแต่เจตนาจะให้
ฉันใด ฉันนั้น...เมื่อเขามีเจตนาจะเอ่ยคำว่า
ฉันพอใจใน....สิ่งที่เธอทำนะ
ฉันรักในสิ่งที่เธอทำนะ
ฉันรัก...ที่เธอ..ได้ทำสิ่งที่ดีนะ
ฉันรัก...เพราะเธอช่างเป็นคนดี ....ได้ทำสิ่งที่ดีนะ
คำนั้นย่อมยังคงสูงค่าอยู่เช่นเดิม ยังเป็นสัจจธรรมอยู่เช่นนั้น
ยังคงสูงค่า...สัจจธรรมแห่งการให้....
ส่วนใครจะนำไปลงกระทะร้อนคั่วสาดกันนั้น
ก็กรรมของแต่ละคน....
แต่ผู้ส่งให้ คงมิปราถนาจะคิดเช่นนั้น....
ธรรมข้อการให้วาจาสุภาษิต
ธรรมข้อการให้วาจายกย่องชมเชย
ธรรมข้อการให้วาจาอันเป็นที่รักต่อกัน
นั่นเป็นบุญที่เขาให้แก่เธอมา
อย่าได้นำบุญนั้นไปแปลงเป็นบาป ด้วยไปคิดว่ามันช่างแสนร้ายที่เขาไปให้คนใดใครต่อใครไม่ได้ให้ฉันคนเดียว
เขาจะให้ใคร ก็เรื่องของเขา
แต่เมื่อเขาเจตนาจะให้เรา นั่นก็เป็นความงามที่สุดของชีวิต ที่เราควรนำมาพินิจพิจารณาในมิตรภาพอันหอมหวานที่ให้ต่อกัน
ให้ล่วงหน้า H A P P Y V A L E N T I N E S D A Y
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_46344.php
นำมาตอบไว้ที่นี่ด้วยอิงเรื่องเดียวกันมา
จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki
รหัส - วัน เวลา : 219171 - 13 ก.พ. 47 - 04:09
13 กุมภาพันธ์ 2547 02:08 น.
tiki
ลงมาเกลือกชนชั้นที่ต่ำทราม
มีคำถามตัวตนอยู่หนไหน
มีหอกดาบมีพร้ามาทำร้าย
แผลทั่วกายยังอยู่สู้อธรรม
อิอิ อาจจะมองโลกคนละมุม อิอิ
จาก : รหัสสมาชิก : 4068 - ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
รหัส - วัน เวลา : 219074 - 12 ก.พ. 47 - 23:29
เกลือกชนชั้น........ซึ่งต่ำทราม.....ด้วยน้ำใจ
ด้วยที่ตา......สองข้าฯเห็น....เป็นแต่คน
ซึ่งหมองหม่น.......ทุกข์ทุกหน้า......ละโหยไห้
ด้วยสองตา........ที่ข้าฯแล.......แส่ออกไป
ข้าฯมอบใจ........ให้ทุกคน......บนมรรคา
.**ลงมาเกลือกชนชั้นต่ำทรามด้วยน้ำใจ**
หมายว่าอาจดูเป็นคนร่ำรวยเรียนสูงแต่ใจทรามจึงต่ำด้วยใจที่มองคนไม่เป็นคน
.....เช่นว่า....บทนี้
.....เจ้าน่ะหรือคือคน ?
อุ้มลูกหมาขึ้นมาเยิรยลเพราะชื่อเสียงยี่ห้อหรูหราของมันมิใช่อุ้มด้วยว่ามันช่างแสนสัตย์ซื่อปรือตาตามรักเจ้าของมิเว้นวาย.....
เขียนด้วยความรู้สึกของมนุษย์ชนธรรมดาว่า.......
เมื่อเราเห็นใครคนหนึ่งซึ่งตั้งใจทำงาน
รักงานของเขามาก.....เอามาลงที่นี่.....ถูกคนที่เรียกตัวเองว่าเป็นกวี เป็นปราชญ์เข้ามากลั่นแกล้งเล่นงานเด็กเหล่านั้น.....อย่างไม่ไว้หน้า...เช่นให้ **นิ้วกลาง** เขาบ้าง ฯลฯ
เช่นนั้น ....นี่หรือคือปัญญาชน
นี่หรือคือจิตวิญญานอิสระของคนที่เรียกตัวเองว่าเป็นนักกลอน ผู้ดื่มกินสุนทรียรสของวรรณศิลป์ ที่เป็นทาสรับใช้แต่สิ่งต่ำทรามใต้สะดือลงไปเท่านั่น ...!
.....**ถามเถิดกวีผู้กล้าหรือจะให้ยกงานของท่านพระยาอนุมานราชธน หรือรุ่นท่านนั่นมาตอบว่า
งานที่ยกระดับ...สุนทรียศาสตร์นั่นคืออะไร
ยกตัวอย่างได้เลยว่า มีเด็กหนุ่มไฟแรงรุ่นใหม่อยู่คน...ที่ไม่เคยเขียนกลอน แต่เมื่อเขียนกลอน rate X นี่เขียนอย่างถึงวิญญานจริงๆของงาน ชนิดนั่น
มันไม่ได้ต่ำทรามหรือโสโครกเลย
เพราะเด็กมันเป็นเด็ก วิญญานมันเด็ก
มันเขียนจาก ความรู้สึกข้างในวิญญานของมัน ที่เรียกว่า Aesthetic Art
ไม่ได้ดัดจริต ตามใครว่าจะเขียนให้ดูว่าข้าฯ นี่ก็ เขียนกลอนรัก กลอนใคร่ได้เหมือนกันมิใช่เลย
ทิกิถามหา จิตวิญญาน ของสุนทรียรสในโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน
เมื่อใครคนหนึ่ง ที่ในวิญญานเค้าถ่ายทอดความรู้สึกจากใจเขาออกมา
เป็นภาษา จะเด็ก จะแก่ จะหนุ่ม จะสาว จะกลางคน จะใครก็แล้วแต่
งานของเขาเมื่อมาที่ Thaipoem นี้สมควรได้รับการชื่นชม
ทิกิจะแอนตี้คนที่ไปลอกกลอนชาวบ้านมาลง หรือไปยกเพลงของนักแต่งเพลงเค้ามาใส่กลอนตัวเองเฉยเลยนั่นต่างหาก
วันนี้ งานชุดนี้ เขียนมาจากความรู้สึกที่ว่า
คนเขียนงานมากมายที่ดี เด่น สมควรได้รับการ
ดูแล ยกย่องให้เกียรติ
ถูก หมิ่น เหยียด ใน เว็บไซท์หลายเว็บ
ขอให้ อย่ามีที่ thaipoem.com เลย
ขอบคุณ คุณ ฤกษ์.....ชัยพฤกษ์ที่มาช่วยเปิดประเด็น
เราอย่านำความรู้สึกส่วนตัวในทางเลือดเนื้ออันร้อนแรงคุโพลงด้วยไฟปราถนาใดใดมาตีราคาค่างวดงานของใคร
เราอย่ามาเสแสร้งดัดจริตกันว่าใครเขียนงานชนิดนี้ได้หรือไม่ได้
ถ้ามันออกมาจากใจ
เขียนมันออกมา
เขียนให้คนชื่นชม
ในภาพงามที่คุณรังสรรค์
รจนาออกมา
ทิกิ_tiki
.ในนามของความรักเพื่อมนุษยชน
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
ฤากวีจะต่ำทราม...? ต้องงามที่ใจ
อะไรหรือครับเนี่ยะ มันอะไรกัน
อย่าจำกัดความแค่กวีที่แต่งขึ้น
อาจมีของคนอื่นที่สวยหรู
เอามาอ้างเอามากล่าวไว้เป็นครู
ให้คนอื่นได้รับรู้...ว่าเป็นอย่างไร
มีบ้างนำบทเพลงมาลง
แต่มันคงไม่เสียหาย
ก็มันเป็นบทเพลงที่เพราะจับใจ
ก็อยากให้ทุกคนได้รับรู้ไว้ก็เท่านั้นเอง
จาก : รหัสสมาชิก : 2997 - รุ้งสวรรค์
รหัส - วัน เวลา : 219217 - 13 ก.พ. 47 - 10:21
2997 - รุ้งสวรรค์ คะ.........อย่าตื่นตระหนกตกใจมาก แต่ก็น่าตกใจนิดหน่อยละคะ
ที่คุณเขียนมาก็คนละประเด็น*การให้แบบไม่หวังผล**ที่ทิกิ เขียนมาเนี้ยนะคะ
แต่จะตอบให้ว่า .........***ที่ทิกิต่อต้านการลอกงานของคนอื่น********เพราะบางทีเราไปเจอเค้าโค้ด หัวชื่องานเราไปทั้งอันไปลงว่าเป็นของเขา ที่เว้บอื่นนะ เราก็โมโหเหมือนกันน่ะ
******การที่เราจะยกของเขามาทำได้ค่ะ*****(๑)
****จะร้องเพลงนี้ให้ฟัง ฟังไว้นะ...*****(๒)...
*****(๑)....บทนี้...บาทนี้...วลีนี้....สำนวนนี้...ถ้อยคำนี้........ข้าพเจ้า...นำมาเพื่อ.....เป็นกุศลเจตนาให้ทุกท่านได้งดงามในใจ....แต่เป็นผลงานของ*นาย ก * *นาง ข* ลงไว้ ณ****เว็บไร หนังสืออะไร หน้าอะไร พิมพ์ที่ไหน เมื่อไหร่ ประเทศอะไร***
*****(๒)...เพลงที่เราจะร้องให้เธอฟังนี้..*นาย ก** นาย ข**ร้องที่ไหนเมื่อไหร่แผ่นไรใครผลิต ใครเขียนใคร......ฯ,ล ฯ.....
เนิ่องเพราะ หน่วยงานที่เค้ามีหน้าที่ต้องติดตาม การเก็บค่าธรรมเนียมลิขสิทธิ์ของ คนที่ยก งานมาสู่สาธารณะโดยไม่บอกกล่าวเจ้าของ เขาทำงานกันอย่าง ขะมักเขม้นค่ะ คุณ2997 - รุ้งสวรรค์ คะ...เค้าตรวจสอบละเอียดยิบว่าใครนำงานเค้าไปหารับประทาน เค้าก็จะมาฟ้องร้องกันทีหลัง ไล่เก็บเงินพวกยกมาโดยมิทราบข้อกฎหมาย
ตอบ2997 - รุ้งสวรรค์ ให้เข้าใจนะคะ ที่คุณ
ตอบมาก็ตอบไปค่ะ... คือ การละเมิดลิขสิทธิ์นี้ พวกเราก็ทำกันโดยมิตั้งใจ แต่เว็บเรามันเว็บเสรีอิสระ ใครนึกอยากเขียนไร ใส่กันไป ก็ไม่มีใครว่า แต่ขอ ช่วยใส่
* ***....(๑)
....**(๒)
ไรแบบนี้ข้างหลังความที่นำมาก็จบแล้วค่ะ จะบอกว่าเพื่อสาธารณกุศลจิต ก็ไม่มีใครห้ามค่ะ จะบอกว่า เพื่อให้น้องๆได้ไปศึกษา ก็ไม่มีใครห้าม ค่ะ
ขอบคุณคุณ รุ้งสวรรค์นะคะ อย่าไปซีเรียสกังวลมาก กระทู้นี้ ทิกิ โดนกัดเอ๊ย โดนยำเละอยู่ในสามสี่หน้าเว็บไซท์คะ
เพราะเรามันให้ ซะเคยตัวค่ะ
จาก : ทิกิ_tiki เกือบลงทะเบียนค่ะ
รหัส - วัน เวลา : 219247 - 13 ก.พ. 47 - 13:15
ใช่ซิฤาใครฤาไหนใครรู้บ้าง
ฤาสล้างฤาทรามงามไฉน
ฤาฤาษียังตกต่ำมิไฉไล
ฤาไฉนคนฤาช้ำฤาความดี.
แก้วประเสริฐ.
จาก : แก้วประเสริฐ. รหัส 6104
รหัส - วัน เวลา : 219294 - 13 ก.พ. 47 - 15:03
เขียนกันไปจากใจใครจะเขียน
จะบ่าเวียนอักษรอะไรอย่าไปสน
จะเขียนอะไรจากใจเราด้วยซุกซน
เขียนมาบนหัวตัวเอง...จะเกรงใคร
ฮะ นะอะนิ
จาก : ทิกิ_tiki เกือบลงทะเบียนค่ะ
รหัส - วัน เวลา : 219299 - 13 ก.พ. 47 - 15:24
เฮ้อ.....ขอถอนหายใจอีกรอบเหอะ
ครั้นจะแต่งเป็นกลอนที่สอนใจ
แต่งไม่ได้เพราะเราไซร้ไร้เหตุผล
ครั้นจะแต่งเป็นกลอนที่สอนตน
ก็สับสน คล้ายอับจนสิ้นหนทาง
จึงแต่งตามใจตัวเองเกรงว่าแปลก
เพราะมีแต่ แตกแยก และบาดหมาง
อยู่กับฝันที่เลื่อนลอย ค่อยๆลาง
ใจหลงทาง ตัวเวิ้งว้าง ร้างเดียวดาย
นี่แหละฉันนี่คือฉันมั่นใจนัก
ใช่ความรักหักหาญพาลใจหาย
ใช่ความเศร้าเผาใจให้มลาย
ใช่คิดร้ายกับความสุข ใช้ทุกข์แทน
เพราะเด็กมันเป็นเด็ก วิญญานมันเด็ก
เมื่อใครคนหนึ่ง ที่ในวิญญานเค้าถ่ายทอดความรู้สึกจากใจเขาออกมา
--- อืมๆๆ
จาก : น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
รหัส - วัน เวลา : 219179 - 13 ก.พ. 47 - 04:36
ขอมั่นคงคงมั่นฉันจะเขื่อ
ด้วยรักแล้วล้นเหลือเลือกเผื่อยาก
คนนี้ คนนั้นก็น่ารักชักลำบาก
ขอม้าลายโปรดช่วยฝากครูมาวอน
ช่วยมาสอนสั่งหน่อยพอค่อยรู้
ว่าแยกคู่แยกชู้ดูละอ่อน
หรือแยกคู่แยกห้องมองแสนงอน
เอ หรือจะทำฮาเร็มบ้านกลอนไทยซะเลย
อิอิ แหมสมชื่อบ้านกลอนไทยเลย แบบทิดโสว่าไว้เปี๊ยบนะคะ
อิอิ มีคนเค้าฝากถามมาว่าเอ๊นักเลงกลอนบ้านนี้เค้าจะแต่งงานกันจริงๆเลยเหรอ ทิกิก็ว่าสงสัยเหมือนกันแหละค่ะ อิอิ
กลอนสนุกมากค่ะ เหมือนที่ไปอ่านในพันธ์ทิพย์เปี๊ยบเลยค่ะ อิอิ
จาก : ทิกิ ผุ้รอคอย
รหัส - วัน เวลา : 219075 - 12 ก.พ. 47 - 23:30
อันนี้ตอบ คุณ ม้าลาย
จาก : ทิกิ_tiki หลุดทะเบียนค่ะ
รหัส - วัน เวลา : 219105 - 13 ก.พ. 47 - 00:37
งานเขียน เป็นสิ่งที่กลั่นกรองออกจากใจ เพื่อถ่ายทอดความรู้สึก..สู่สาธารณะชน
ภาษาสวย ย่อมเป็นที่ต้องใจ ถ้าเขียนได้แล้วผู้อื่นยินดี..เราได้ให้..ก็จะเป็นที่ยิ่งของความสุข
เมื่อเราสร้างโลกได้สวย...ใยต้องยึดติด..ฤาไม่ควรปล่อยโลกของเรา...ให้สวยไปทั้งโลกอย่างอิสระเสรี..ทารก..
จาก : ผู้เฒ่า
รหัส - วัน เวลา : 219530 - 13 ก.พ. 47 - 21:3
13 กุมภาพันธ์ 2547 01:53 น.
tiki
ไม่ขอใคร.......แต่จะขอคุณ
ที่รับตอบแล้ว....แต่ขอคุณใหม่อีกหน....
คืนนี้.......ฟ้าดูมืด...ลมก็เย็นมาก
เว็บบางกอกซิตี้ที่ไว้เขียนไดอารีมีอันล่มสลาย
เหตุเกิดจากเมื่อสาย และเมื่อบ่ายเป็นต้นมา
*****
**************
ขอถือเอาความเคยชิน
อย่างไรก็ยังอุ่นใจว่า
คืนนี้มีคนเขียนงานงามมา
ยังมีชื่ออยู่ ณ.หน้าเดียวกันนี้นั้น
อะไรทำให้ฉันมาที่นี้
บ้านไทยโพเอ็มนี้อันลือลั่น?
ถ้าไม่ใช่เพราะบทประพันธ์ของคุณนั้น
ช่างอ่านแล้วคม...สำคัญจนตามมา...
บทประพันธ์เรื่องงานพุทธประวัติ
ชีชัดถึงวาระใจที่มีค่า
ฉันอ่านงานของคุณซึ้งทุกครา
กดชื่อคุณ..ก็โผล่มาหน้าบ้านนี้ !
ฉันเฝ้าดูคุณอยู่ห่างห่าง
ระยะหลังถึงเอ่ยถ้อยวจีที่
ฉันชอบจะบอกว่าคุณเป็นคนดี
แต่ตัวฉันนี้ดีหรือไม่ดีฉันไม่รู้
ในเวลาห้วงวันฝันและเหงา
ในเวลาปวดร้าวเข้าสิงสู่
งานประพันธ์งดงามซึ้งควรดู
ซึ้งและอยู่ในใจทุกเวลา
หลายหลายครั้งคุณเขียนตอบงานของฉัน
หลายหลายวันฉันก็บ่นถ้อยภาษา
ในบางครั้งคุณหายไปไม่ผ่านมา
บางทีท่าคุณทักทายมาแล้วผ่านไป
ฉันคงเขียนงานอยู่ที่นี่
อาจจะเพราะยังไม่มีที่จะไปที่ไหน
ส่วนบางเว็บก็มักมีแต่เรื่องงานใด
ฉันส่งใจให้คุณทุกทุกวัน
มีอยู่สิ่งไม่ขอใคร..แต่ขอคุณ
ทุกงานบุญให้แผ่เมตตาให้แก่ฉัน
ทุกความรักให้แบ่งปันให้แก่กัน
ทุกทุกวันฝันจะดีมีเธอเคียง
ฉันขออะไรมากไปหรือเปล่า
เกือบปีเข้า...คงขอไม่มาก...และไม่อยากเสี่ยง
ฉันไม่ขอมากกว่านี้...ขอสิทธิ์นี้เพียง
ความรักฉันเยี่ยง...ในกลอนกานท์..หวานหวานของคุณ
ฉันอาจถือสิทธิ์มากไปสักนิด
และขอถือสิทธิ์ที่เธอเกื้อหนุน
และขอวางใจไว้ในมือนักบุญ
ขอความการุณย์ให้อุ่นอกใจ
ไม่มีจันทราในราตรีนี้
ไม่มีคนดีที่เคยเคียงใกล้
มีแต่งานฉันท์กาพย์กลอนละไม
ที่คุณฝากไว้ให้ฉันยินดี
ขอแค่นี้....คงไม่ผิดกฏหมายจักรวาล ?
ในความเงียบเหงาเวิ้งว้างห่างหาย
เงาของเธอฤาย่างกรายผ่านใจฉัน
ยามทิวาฟ้าสลัวมัวทั้งวัน
ใจใครกัน..คล้ายรันทด..สลดใจ....
เหมือนทั้งโลกหยุดนึ่งกริ่งเกรงฟ้า
ใยหาญกล้า...คนเช่นเธอ...มาหาญได้..?
ฉันเปิดกฏ.....กฎหมายมี....ทุกที่ไป
กฎหมายใด...มิได้มี...ผิดที่กลอน..?
ฤาข้อความ........ฉันนี้.....ช่างอุกอาจ
ฤามันบาด.......ใจใคร........เข้าครึ่งค่อน
ฤามันแสบ........เหมือนน้ำกรด......ไปรดรอน
มิได้อ้อน........แต่ความจริง.......ยิ่งของใจ
หากฟากฟ้า.......สาปไว้.......ในความฝัน
เคยถูกมัด.........เป็นพัลวัน..........ก็แก้ได้
กรรมที่สร้าง........อาจปิดทาง.......สวรรค์ไป
ทั้งสามโลก........จะหม่นไหม้.......ในคำขอ
ก็ฉันขอ......ขออะไร.......ในเมตตา...?
ก็ล้นฟ้า.........รับเมตตา.......อยู่ล้านช่อ
หากเจาะจง.........ฉันขอเขา.......ก็เพียงพอ
แล้วคำขอ.........ฉันผิดตรงไหน......ในโลกา
หรือผิดกฎ........ข้อใด......ในบทบัญญัติ
เจตนา.........ก็ชี้ชัด........ไม่มัดขา
ไม่มัดตัว..........ไม่มัดกาย.........ไม่มัดปัญญา
ไม่ขออะไร.........แค่ใส่หัทยา.......อุ้งมือเธอ
ขอบคุณที่คุณตอบมาแต่วันแรกแล้ว
แต่วันนี้เห็นงานสองบทนี้น่าจะเป็นแนวให้ได้เป็นรสชาติ
ตามกันมาของการ...เพ่งใจก่อนจะเขียนกลอน...
12 กุมภาพันธ์ 2547 17:45 น.
tiki
-ขาดปัจจัย...ใช่ขาดดวงใจ..
ในความขาดแคลนข้าฯนี้มีที่พี่ง
คือใจซึ่ง...เห็นสิ่งใด...ก็ใคร่แบ่ง
อยากให้....ใครทุกคน...มีเรี่ยวแรง
และกล้าแข็ง....ต่อสู้.....อยู่ทุกครา
ในความขาดแคลนข้าฯนี้มีที่มั่น
ยึดซึ่งสัน..ติจากใจ...ดูคล้ายบ้า
เหมือนจะไร้....ความรู้สึก...ลึกระอา
แต่ทว่า....เมื่อข้าฯเจ็บ....ก็โยนใจ
โยนออกไป......ให้ไกลลับ......ไปกับฟ้า
ไปให้ไกล.......ทั่วนภา....เกินหาได้
ประพฤติตน......ราวดั่งคน......ซึ่งไร้ใจ
ไม่ฝันใฝ่......ต่อผู้ใด.....ด้วยเจ็บจำ
ข้าฯอ่อนแอ.......แพ้พ่าย......ซึ่งทุกอย่าง
ไม่อาจละ.......อาจวาง......ด้วยกลืนกล้ำ
ไม่อาจเก็บ.....ดั่งอดทน......ให้พ้นกรรม
ข้าฯจักทำ.......บาปหนา.......ทุกคราไป.....
ข้าฯเห็นใคร......เหน็บใจ......อยู่ซ้ำซาก
อ้อนระห่ำ ซ้ำถาก......ให้ข้าฯไหว
ทำเหมือนว่า.........ข้าฯนี้........มันตืนใคร
ขออภัย.........คนบนหัว........ยังกลัวกัน
อย่ามาทำ........ให้ข้าฯเจ็บ....เหน็บให้ร้าว
อย่ามากร้าว......เพราะจักเกรง........จะห้ำหั่น
ข้าฯปรานี......ทุกเวที.......ที่จำนรรจ์
เกลือกชนชั้น........ซึ่งต่ำทราม.....ด้วยน้ำใจ
ด้วยที่ตา......สองข้าฯเห็น....เป็นแต่คน
ซึ่งหมองหม่น.......ทุกข์ทุกหน้า......ละโหยไห้
ด้วยสองตา........ที่ข้าฯแล.......แส่ออกไป
ข้าฯมอบใจ........ให้ทุกคน......บนมรรคา
ข้าฯนบไหว้......ทุกคน....บนความดี
ไม่หลีกหนี......แม้นว่าชั่ว........มาหลายท่า
ไม่เลี่ยงใคร.......ใช้สติ........และปัญญา
ปราถนา.......ให้พ้นทุกข์........สุขทุกคน
แม้นรอบกาย.......หลายแผล......ที่เสียบปาด
ดั่งมีดบาด.......แทงเสียบ......น่าฉงน
ทุกมีดคม.......เสียบข้าฯ.......หวังทุกข์ทน
กลับกลายวน.......กรีดพิษ.......กรีดจากใจ
เพราะด้วยใจ......แกร่งกร้าว......ห้าวของข้าฯ
แม้นทวยเทพ.....เทวดา.....ยังล้อมใกล้
แม้นเจ้าปาด.......ข้าฯทุกครั้ง.........ไม่ยั้งใจ
กระดอนกลับ.....กระเด็นไป......ให้เจ้าคืน.....
ด้วยรสธรรม.......ค้ำใจ.........ให้เด่นชัด
จึงยืนหยัด........ให้พวกเจ้า.........เข้ามายื่น
ทิ่มแทงข้าฯ........ตามปราถนา.....ดาบปลายปืน
กลับกลายคืน.......เป็นอมฤต.......ประสิทธิ์กาย
ข้าฯฝากความ.......ลามสวรรค์......มั่นแผ่นดิน
ฝากปลายดาบ.......ซึ่งกรีดดิน......ทิ้งความร้าย
ฝากจดฟ้า......จดดิน......จดถิ่นทราย
ฝากความคล้าย......ร้ายของเจ้า.......ดินเอาคืน....
. ในนามของความรัก แด่เพื่อนมนุษย์
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน