22 กุมภาพันธ์ 2547 02:15 น.
tiki
โหมเวที ๑...บทเตรียม...
ก๊อก..ก๊อก...สวัสดีครับท่านครู
เขียนว่า*อยู่*....แต่มุดรู..?...ท่านอยู่ไหม..?
* เฮ้ย..ไอ้เด็กเมื่อวานซืน...วอนซะกระไร...
ตูก็อยู่ซะพุ่มไม้....อยู่แถวนี้...........(๑)
อ่อ..ครูครับ....ช่วยบอกกระผมที...มันปีอะไร ?
อ่อ..ก็ปีที่พ่อเอ็งยังไม่เกิดละซี
อ่า..ขอรับกระผมมาได้ยังไงล่ะนี้?..
จะไปรู้เอ็งเหรอ..อยู่ดีดี..ก็โผล่ออกมา........(๒)
เอ่อ..ครูครับ...ครูช่างเขียนกลอน..ได้ย้อนยอก
เห่อ...ข้าฯจะบอก..กลบทเด็ดของข้า ฯ
เอ่อ..ครูครับ..ผมเดินอ่าน..พล่านศาลา
เห็นแล้วว่า..รอบเสาไซ้..เขียนไว้..กลอน..........(๓)
สมัยก่อน..เราไม่มี..มหา*ยะลัย
พวกเด็กก็เดินไปอ่าน..ชาญอักษร
ถือกระดาน..ชนวนเพื่อเรียน..หัดเขียนกลอน
(ขอบอกก่อน..ว่าชาตินี้..ช่างดีจัง..).....(๔)
แน่สิวะ..รู้ไหม..หากไทยโง่ ?
พวกเอ็งจะ..หัวโต...ผู้อยู่หลัง
ดูบทกลอน..สารพัด..หลังวัดวัง
ที่เอ็งนั่ง..นี่วัดโพธิ์...โก้มานาน........(๕)
ขอรับกระผม..พระเดชพระครู..ผมรู้เห็น
เหล่าฤาษี..ท่านร่มเย็น..เช่นเขียนอ่าน
ในแผ่นหิน..รจนา..ซึ่งกลอนกานท์
มองสำราญ..ล้วนยินดี..อยู่ปรีดา..........(๖)
ข้าฯ ขอกราบ...เหล่าฤาษี..มุนีพรต
ท่านผู้รจ.นางาน..การศึกษา
ให้ผู้คนได้เขียนอ่านกานท์กลอนมา
ทุกวิฃา...ได้เรียนมา...จากวัดโพธิ์.......(๗)
**************************************************************
โปรดอ่านตอนต่อไป
21 กุมภาพันธ์ 2547 12:22 น.
tiki
..................................รินใจในค่ำคืน.........
....รักในคืน..ซึ่งเธอคงหนาว........
มีบางคำ..บางถ้อยคำ
รู้ลึกล้ำจำนรรจา
หากสาวเดือน...ดาวหมดฟ้า
จะส่งมาให้คุณไว้
ที่ปลายฟ้า..ตรงปีกบาง
ใจทุกอย่าง..ซึ่งห่มใจ
ที่ปลายฟ้า..อันแสนไกล
ห่มค่ำคืน...ยืน...ทิวา
ฟ้าบน...คนแสนหนาว
ร้าวอารมณ์...ข่มชีวา
ใครหนอ...แนบนิทรา
อยู่ปลายฟ้า...ช่างอาวรณ์
มองไปแสนไกลลิบ
หากพริบตา...คำอาทร
รินหลั่งใจ...ไปพร่ำวอน
ให้ฟ้านอน...อบอุ่นทรวง...
. ในนามของความรัก....ไร้ขวางกั้น....
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
มองไปแสนไกลลิบ
หากพริบตา...คำอาทร
รินหลั่งใจ...ไปพร่ำวอน
ให้ฟ้านอน...อบอุ่นทรวง... ....
เก็บรัก....เอามาห่ม
ให้คำคม....ใครว่าลวง
ให้ใครหนอ...เคยห่วงหวง..
คำบ่มบ่วง....ห้วงอะคร้าว....
.ทิกิ_tiki
จากใจ..ที่...ไว้มีรัก
ยามดึกนักเธอคงหนาว
ฝากใจใต้แสงพราว
ขอจันทร์เจ้า..ช่วยดูแล..
รักคงมิอาจไปถึงเธอ
รู้เสมอว่าเธอคงไม่แยแส
หัวใจที่ถูกเธอรังแก
เธอคงไม่เข้าใจแค่..เรื่องไม่สำคัญ...
คงหลับภายให้ความอบอุ่น
ที่ยังละมุนอยู่กับคนนั้น
คนที่เทียบกันแล้ว..ต่างชั้นกัน
คนที่เธอรักเขามากกว่าฉัน...มากมาย
อ่านแล้วรู้สึกแปลก ๆ เหงา ๆ ซึม ๆ ยังไงไม่รู้ ทนไม่ไหวเลยขอ ต่อกลอนหน่อยนิ๊สนึงนะครับ แหะ ๆ ...*-*
ก็เพราะคำเนี๊ยะของพี่ทิกิน่ะ........
..........ยามดึกนัก..เธอคงหนาว .....
แต่คงไม่เกี่ยวกันกับคนนอกอย่างเราหรอกครับ...T_T...
จาก : รหัสสมาชิก : 6184 - พู่กันของหูกวาง
รหัส - วัน เวลา : 222790 - 21 ก.พ. 47 - 12:44
-- หอบใจท่องไปกับท้องฟ้าสวย
ออกจะหมวยน่ารักเจ้าตางาม
อยากเห็นพี่สาวทุกๆ ยาม
แต่เกรงขามว่าจะวุ่นวายกับพี่ยา ....nongnat 2004-02-21 12:03:33
ไม่คิดวุ่นเลยน้องที่ปองฝัน
เธอคือขวัญของบางกอก..ไม่หลอกว่า
เธอช่างสรรคำน่ารักประจักษ์ตา
ทั้งทีท่ายามได้ยล...ทุกคนตะลึง......ทิกิ_tiki
แบบว่าแนทแอบนั่งมองตาของพี่ติ๊กอ่ะจ้ะ แนทว่าพี่ติ๊กตากลม สวยดีค่ะ .... บางครั้งดึกๆ มักจะมานั่งตรงระเบียงที่คอร์ทแร้วคิดถึงคนนั้น คนนี้ มีวันนึงนั่งมองฟ้า คิดถึงพี่ติ๊ก ( คิดถึงตาสวยๆ น่ะค่ะ ) อิอิอิ *-*
--------------------------------------------------------------------------------
by... nongnat 2004-02-21 12:03:33
--------------------------------------------------------------------------------
ยิ้มยั่วสรวลสนุก
ขจัดทุกข์ออกจากใจ .... อิสรชน ฅนเดินทาง
ฝากฟากฟ้าซึ่งแสนไกล
ให้ทุกข์หาย...กลายจากทรวง........ทิกิ_tiki
จาก : รหัสสมาชิก : 7020 - อิสรชน ฅนเดินทาง
รหัส - วัน เวลา : 222803 - 21 ก.พ. 47 - 13:06
. ในนามของความรัก....ไร้ขวางกั้น....
ทิกิ_tiki
ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน
20 กุมภาพันธ์ 2547 23:53 น.
tiki
บทกลอน*..แด่กุหลาบไร้ใจ...ของใครคนนั้น..*........
มือ สองรัก เธอ
******.................................
.
มือนี้คอยจับเธอไว้ผสาน
มือนี้คอยจารว่าอยู่ตรงไหน
มือนี้คอยประคองอยู่ไกลไกล
มือนี้คอยโอบใกล้เมื่อเธอมา
สองเธอและฉันเมื่อมาสู่
สองหูฟังความเธอพร่ำว่า
สองตาคอยดูเธอทุกครา
สองแขนที่คอยอ้าโอบประคอง
.....
รักนี้อาจเพียงแผ่วแผ่ว
รักแล้วดูแลและสอดส่อง
รักนี้...มิหมายให้ใจปอง
รักเมตตา....นี้เฝ้ามอง....ด้วยสองตา
เธอคือคน....มีค่า...สำหรับฉัน
เธอรำพัน...สิ่งไร ไห้โหยหา
เธออยู่ไหน...ฉันตามดู....ทุกทิวา
เธอรู้ว่า....ทุกราตรี...นี้เคียงเธอ
กุหลาบไร้ใจ จะไม่เห็นพี่ก็เพราะเว็บโดนบล็อคเท่านั้นนะคะ
จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki
รหัส - วัน เวลา : 222210 - 19 ก.พ. 47 - 20:02
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_47074.php
..
... ......ใครบางคน...เศร้า..เหงา...ปวดร้าวเดียวดาย
เธอคนเดียว....กลางสาย...หิมะฝน
เธอคนเดียว...อยู่ท่ามกลาง...แห่งฝูงชน...
เธอร่ำไห้....และบ่มบ่น.....เพียงคนเดียว..
มือ สองรัก เธอ เสมอมิคลาย
สอดอักษรสมานใจใครโดดเดี่ยว
มือ สองรัก เธอ อย่างกลมเกลียว
ยามเธอเหลียวมองหา...เมตตานี้...........
เพื่อ**กุหลาบไร้ใจ**ดอกไม้ไทยโดดเดี่ยวเดียวดายดอกนั้นในเยอรมันนี...........
tiki
20 กุมภาพันธ์ 2547 04:29 น.
tiki
สังคมฤาทำร้ายสลายกวี
งานเขียนเพียรมีเพื่อสะสม
เมตตาบารมีใช่อาจม
กลับขมขื่นสนองตรองไม่ทัน
ความรักอักขราบ่าพิสุทธิ์
เรียงรุดล้อมรายหมายฝัน
นำแผ่ตีคล้ายสามัญ
ชนชั้นเลวร้ายกลายดี
มองความลามใจให้สำนึก
ตรองตรึกทุกประเด็นมิหลีกหนี
บางครั้งในน้ำใจเอื้อไมตรี
ยื่นมิตรกลับตอบที่โลกีย์ธรรม
สำนึกสะอึกที่บังอาจ
เย้ยหยันฟันฟาดให้ระส่ำ
เสียใจใยตนไม่พ้นกรรม
น้อมนำให้เจ็บมิรู้จาง
พอเถิดบางคนฤทัยร้าย
มุ่งหมายลากรักไปถากถาง
ขอรักคืนกลับมิคิดวาง
ขอคืนกลับร่างไว้ที่ใจ
ความรักข้าฯอาจดูต้อยต่ำ
กวีช้ำ...เพราะมิคิด..ว่าการให้
จะตอบแทน...มาสาสม..งมโง่ใจ
แต่ยังให้...รักเมตตา....ทุกคราเยือน
โดย ท ก t k [18 ก.พ. 2547 , 20:47:37 น.]
http://www.thaimisc.com/freewebboard/php/vreply.php?user=tiki&topic=143
20 กุมภาพันธ์ 2547 00:42 น.
tiki
...หากรักเพศ..หญิงงาม.........ไม่ทรามจิต
จงครุ่นคิด....ก่อนจะไข....ซึ่งความหวาม
ก่อนจะลง..พะวงจิต..ให้ติดตาม
เยาวชนนี้...จะขาม.....ไข..ไปไกล
. ...ขอฝากความ....รู้ห้ามใจ....ให้มิ่งมิตร
ให้รู้คิด.....รู้สะกิด..ที่ขานไข
ซึ่งบางครั้ง......เตือนเจ้า........ผู้เร้าไว
ก่อนเขียนไป......ใจให้ย้อน........กลอนหยุดยั้ง
แต่หากหรือ.....คือมนุษย์...??สุดประเสริฐ
*รัก**..ย่อมเลิศ...เยี่ยงมนุษย์...มีจุดตั้ง
เมื่อจารวรรณ.....สรรค์ผ่าน........***เมตตา***....ระวัง
ผ่อนและยั้ง.......เกรงฝูงชน....อย่างล้นใจ
หากรักแม่.......แม่ของตน........ต้นกำเนิด
ผ่อนไว้เถิด........คำโลกีย์........ที่จะใส่
คะนึงหน้า..........มารดาตน..........ไว้ในใจ
เทิดแม่ไว้............ในกลอน.กานท์.....วาน...ทุกคน.....!!!....
..*พูดอย่างสัตว์จัดว่าหากอยากสมสู่
วิ่งหาคู่วอนกระด้างอยู่กลางถนน
พูดอย่างคนก็วอนคู่อยู่อลวน
เพราะนั่น**คน***..นับโลกีย์...สีเจิดตา...
แต่หากหรือ.....คือมนุษย์...??สุดประเสริฐ
*รัก**..ย่อมเลิศ...เยี่ยงมนุษย์...สุดชิวหา
เมื่อจารวรรณ.....สรรค์ผ่าน.....สาน***เมตตา***
ย่อมสูงค่า......ต่อฝูงชน....อย่างล้นใจ
...มิได้คิด.....เลยสักนิด.....ว่าอักษร
ที่บทจร......จะแกล้งใคร......ก็จับใส่
จะโน้มเนื้อ.....นมน้อง......มากองไว้
จะจุดไหน......ซ่อนเร้น......ที่เฟ้นฟอน.......
.....ก็มากอง.......เรียงไว้........ในกลางลาน
เหมือนประจาน.......อิสตรี........ที่สลอน
จะติติง.........ก็มิวาย........คล้ายใบบอน
น้ำกลิ้งแล้ว........ยอกย้อน........ให้เสื่อมทราม...
. ..หากรักเพศ..หญิงงาม.........ไม่ทรามจิต
ขอครุ่นคิด....ก่อนจะไข....ซึ่งความหวาม
เห็นมารดา นั่งตรงหน้า.....ก่อนจารความ......
พะวงจิต........ให้คิดตาม......ถึงแม่เรา.....