8 พฤศจิกายน 2546 19:48 น.
tiki
@ ฝากกระทงลงคงคาในคืนนี้
คืนศิวาราตรีนี้แสนสวย
เพ็ญราตรีสิบห้าค่ำล้ำงงงวย
กระแสน้ำไหลรื่นรวยปริ่มฝั่งชล
@ อธิษฐานฝากพระแม่คงคาตามประทีป
ช่วยส่งกรรมแรงรีบหมดถึงก้น
ล้างอาถรรพ์ฝากคงคามาตุชล
ขอเป็นคนสุขคนใหม่ในหล้าเอย
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
tiki
8 พฤศจิกายน 2546 15:49 น.
tiki
@ รุ่งเช้า
ไอเย็นแผ่ซร่าน...เข้ามาทาง...หน้าต่าง
มองออกไป...หมอกขาว..เลือนลาง
เวิ้งว้าง...หว่างนภา...ขาวทาเทา
@ ลมหนาว...
หอบไอเย็น ...แผ่กระจาย...คืบคลานเข้า
สัมผัส...ลม......ไอเย็น อย่างแผ่วเบา
ระลึกถึง...หลายหลายเช้า...ในหมอกจาง
@ คิดถึง
บ้านแม่ปิง...ริมน้ำ สองฝั่งข้าง
เทือกเขา...เรี่ยหมอก...อยู่ไกลทาง
วันใดหนอ จะว่าง...ได้ไปเยือน...?
@ ความฝัน
ทิ้งความจริงปัจจุบัน...ยากใดเหมือน...
อยากเอื้อมมือ...ไขว่คว้า...ไว้ตราเตือน
ความสุขเย็น....ได้ลับเลือน....จางจากไกล
@ วันเวลา...
ความน่ารัก ผลักจากจาง ....แสนห่างหาย
ที่รอยยิ้ม...พริ้มเพรา....แห่งเยาว์วัย
ความสุขแสนสดใส...เคยจดจำ
@ หวนหา
วันใดหนอ...จะได้ไปเยือนย่ำ...?
ได้ลิ้มไอ ใสเย็น ขุนเขาคำ...
บ้านริมปิง...งามล้ำ...ดื่มด่ำใจ...!!
5 พฤศจิกายน 2546 03:08 น.
tiki
นับแต่นี้ไป.............เธอทั้งหลาย
เรื่องวุ่นวายจะมีมากยากหลบหนี
เธอจะต้องฝึกดวงใจให้คิดดี
และทำดีรวมวจีการพูดจา
อีกศึกษาเรื่องปรัชญาและวิทยาศาสตร์
อย่าให้พลาดทั้งธรรมะอันสูงค่า
ในภายหน้าเมื่อวิทยาการสูงนานา
จะนำพาสู่ดาวอื่นหมื่นล้านลี้
เธอจะอยู่ในยานอวกาศคนานับ
จิตจะจับกระแสใจส่งไหลรี่
การพูดจาส่งภาษาจิตที่มี
ผ่านกันที่คลื่นนานาค่าอนาคต
จะเป็นค่าพลังงานที่ตรงแน่
ไม่กลับกลอกหลอกให้แลว่าสวยสด
ไม่มีทางอ้างสิ่งใดปิดใจคด
การสื่อสารจะปรากฎอย่างเด่นชัด
เธอต้องฝึกใช้วินาทีให้มีค่า
ฝึกธรรมะและวิทยาให้เจนจัด
เธอต้องสูงทั้งวิชาการหาญห้าวคัด
นั่นคือโลกอันเด่นชัดอนาคต
ไม่มีเวลาแห่งการลองส่องผิดถูก
เสี้ยววินาทีเธอต้องปลูกสิ่งหมดจด
เด็กรุ่นใหม่คือฝูงชนเลิศวรรณรส
ภาวะจิตต้องปรากฏเลือกแต่ดี
เตรียมจิตใจเธอไว้ให้แน่วแน่
เรื่องการงานอย่าร่อแร่หรือวิ่งหนี
งานเป็นงานเล่นเป็นงานอย่ารอรี
ฝากวจีเตือนข้ามภพครบศตวรรษ
tiki
5 พฤศจิกายน 2546 00:37 น.
tiki
@ ด้วยอัลนินโย่ อัลนินโน่ อะไรพวกนั้น
น้ำแข็งเย็น ปีเป็นพัน ยังรี่ไหล
ตะวันแผด เผาไอน้ำ สร้างเมฆไกล
เป็นมรสุม ลูกใหญ่ พลั่งคลั่งโครม
@ วสันต์ฤดู เธอพราวพรู ด้วยลมฝน
ทั้งลมล่าง แลลมบน ท้นถั่งโถม
ฝนสาดป่า คราครืน พื้นพโยม
คลื่นน้ำโหม หลั่งไหลบ่า ฟ้าท่วมดิน
@ ด้วยไร้ไม้ ไพรพฤกษ์ ผนึกสู้
ถ้าป่าอยู่ รากป่าสู้ กู้แก่งหิน
รากชอนไช ไล่ลึก ผนึกดิน
ช่วยดูดกิน น้ำทั้งห่า พร่าคะนอง
@ หลายจังหวัด น้ำท่วมซัด พลัดทุ่งข้าว
ท่วมระนาว ที่ขวางหน้า พร่าเพื่อนผอง
ท่วมพื้นดิน ถิ่นข้าว...หญ้า น้ำตานอง
เหงื่อที่กอง ทองขายกิน สิ้นประดา
@ แล้วเตรียมบ่า มาท่วมไหล เข้าในเมือง
จะยุ่งเรื่อง ย้ายเข้าของ กองไว้หนา
ต้องเร่งขน ฉุกละหุก น้ำรุกมา
อีกไฟฟ้า สะพานไฟ ปลดไล่ลง
@ สงสารเหล่า ชาวเน็ต ของพี่เอ๋ย
กระไรเลย จะอยู่บ้าน อ่านกลอนระหง
น้ำจะท่วม ไฟฟ้าจะตัด หัดปลดปลง
จะต้องสรง ป่าน้ำท่า น้ำตาริน
@ จะหอบคอมพ์ ขึ้นหลังคา ได้ไฉน
โอ้กระไร แม่สายน้ำ ฉ่ำถวิล
เธอจะท่วม ทั้งเมืองหรือ ถือใจจินต์
จะครองสิ้น ผืนแผ่นดิน คอนกรีตพนา
@ พอน้ำมา ป่ายืนปลง คงหัวเราะ
ป่ายืนเยาะ ยามเราเรียก เพรียกเสียงป่า
ทั้งไม้เขา ทั้งหญ้าแฝก แหวกน้ำมา
จะรู้ค่า ป่าบ้างไหม???? ใจคนเมือง!!!!!!!!!!!! @
ทิกิ tiki เขียนไว้แล้วเพิ่งเจอน่ะคะ บางเมืองก็หยุดท่วมไปแล้วเหมือนกันนะคะ
4 พฤศจิกายน 2546 16:42 น.
tiki
ผู้หญิงเก่ง...มีลูก..มีผัว
แล้วครอบครัวก็แทบจะฆ่าเธอตาย
เขามิได้ต้องการสิ่งใดมากไปกว่า
คนใช้มา..ทำข้าวปลา..รับใช้ให้
เริ่มแต่หุงข้าวปลา..หาอาหาร
ประเคนวางไว้บนพาน..อย่าให้ไหม้
อีกน้ำร้อนเย็นพร้อมรอรับใช้
บ้านต้องสวยสะอาดไซร้..ทุกซอกมุม
ยี่สิบสี่ชั่วโมง...ไม่พร้อมหรอกเธอจ๋า
กลับมาต้องทำงานสารพัดกองสุม
หากไม่ดีเงินเดือนไม่ได้..ไข้ก็รุม
ผู้หญิงเก่ง..เฝ้าทรัพย์ขุม สมบัติใคร..?
จำไว้นะคนดี..ที่แส่หา
ห่วงสวมหัวจะสงกา..น่าคิดไหม..?
โซ่ผูกขาพัลวันอยู่ทันใด
แล้วเจ้าก็จะนั่งร้องไห้..ทุกเวลา
ที่ผ่านไปจะทดแทนได้หรือนั่น
ชีวิตต้องผ่านไปวันวัน..ยากค้นหา
เรื่องหัวเราะ..ฝัน.หายวับ..ไปกับตา
เป็นคนดีร้อยเปอร์เซ็นต์ยากนักหนาในโลกนี้ ...
หน้าส่วนตัว
737
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
