11 พฤศจิกายน 2546 14:20 น.
tiki
กราบคารวะพระคุณท่านอาจารย์พระภิกษุและฆราวาสทุกท่าน
ตลอดจนกวีชาติครูภู่ สุนทรภู่ ศรีปราชญ์
กราบถวายพระพร พระเจ้าแผ่นดินมหาปราชญ์กวีสยามทุกพระองค์
และที่จะเว้นขอบคุณมิได้เลย คือท่านเจ้าของเว็บทั้งหลายที่กรุณาให้คุณทิกิ tiki
ไปเขียน เขียน เขียนไว้เปลืองหน้าเว็บเค้านั่นแหละ แฮ่ะ แฮ่ะ
ทิกิ tiki
กวีคอนโด
http://www.plangprachachon.com
http://www.thaipoem.com
http://www.bangkokcity.com
http://www.toursong.com(ลานกลอนกวีไทย)
http://www2.ezyplaces.com/nickmanthanakorn
..........................................
โดย ทิกิ( tiki) กวีคอนโด
ชีวิตสอนชีวิต ......ตอน หนึ่ง(๑...แต่กำเนิด
@ประวัติข้าฯ ยาวนัก จักเริ่มเรื่อง
นับแต่เด็ก ตัวเท่าเฟื้อง ออกท้องแม่
แม่นั้นยุ่ง เมืองระยอง ไม่ค่อยแล
ด้วยพ่อฉัน แท้แท้ งานต่างเมือง .. .......( ๑)
@ ฉันเกิดที่ วชิร พยาบาล
เขตดุสิต ใกล้บ้าน สถานเปรื่อง
พ่อทำงาน ชลประทาน ท่านประเทือง
ยุ่งแต่เรื่อง น้ำท่า ประดาชล ........(๒ )
@ ฉันเกิดมา แย่แท้ แม่หึงพ่อ
ว่างอนง้อ สาวอาจารย์ สถานสน
แม่โมโห เป็นประจำ ช้ำกมล
อยู่กรุงเทพฯ คอยกังวล แต่พ่อเรา .. .......( ๓)
@ฉันอยู่นี่ เกิดมาที รอพ่อแม่
ปู่และย่า คอยดูแล พร้อมยายเจ้า
พ่อย้ายออก ไปเมืองตราด ไกลไม่เบา
อีกปีเจ้า น้องน้อย ก็เกิดมา.. .......( ๔)
@
แต่ตัวฉัน มีพี่ชาย อยู่สองหน่อ
คนโตนั้น บุญหนอ เกิดพร้อมหน้า
เกิดในวัง หลวงของเรา เข้าสัญญา
เพราะคุณปู่ นั้นรักษา ประตูวัง . .....( ๕)
@ พี่คนโต หลานคนแรก ของตระกูล
คุณปู่ย่า รักเพิ่มพูน เหมือนฝรั่ง
แถมรูปหล่อ ขาวผ่อง ยิ่งชาววัง
ขวัญใจกระทั่ง ถึงวัยโต โก้เป็นนาน . ........(๖ )
@ พี่ที่สอง ก็เกิดมา คราคุณพ่อ
ย้ายมาปลูก เรือนหอ บ้านศรีย่าน
ใกล้น้ำท่า เจ้าพระยา ชลประทาน
คุณแม่ท่าน อัครฐาน อย่างคุณนาย . ........( ๗)
สงวนลิขสิทธิ..ตามพระราชบัญญัติ
Copyright ..All rights reserved
ทิกิ_tiki
10 พฤศจิกายน 2546 23:04 น.
tiki
ที่เล็กเล็กน้อยน้อยในบ้าน
สองขายืนตระหง่านกางนิดหน่อย
มือสองข้างกางแบหลังตั้งใจคอย
แกว่งไปข้างหลังแล้วกลับผลอยมาหน้าพลัน
เท้าทั้งสองกางจิกพื้นฝืนกระแส
เริ่มนับไว้ที่กระหม่อมแลร้อยแรกนั้น
อย่าหักโหมค่อยค่อยแกว่งแรงสำคัญ
แขม่วพุงนับจบนั้นได้ค่าร้อย
ร้อยที่สองแกว่งแขนไปนับไปด้วย
จิตเอออวยที่หูซ้ายไม่ลืมถ้อย
หนึ่งสองสามไปถึงร้อยแกว่งแขนคอย
ครบสองร้อยย้ายจิตมาที่หูขวา
แกว่งแขนไปให้รู้สึกสำนึกเส้น
จิตตามเอ็นแห่งร่างกายในทุกท่า
เลือดลมเดินวิ่งตามแขนแน่นอุรา
อีกจิกขานิ้วเท้าแสยงด้วยแรงลม
ครบสามร้อยคอยมาจับจับที่จมูก
เฝ้านับผูกตามจังหวะคละประสม
ครบสี่ร้อยย้ายจิตอย่าปิดจม
เดินตามลมนับที่คางข้างสุดท้าย
วันเริ่มแรก แกว่งแขนไปได้ห้าร้อย
เริ่มน้อยน้อยไล่โรคชาลมมาพ่าย
ถึงบ้านน้อยคอยแกว่งแขนกำลังกาย
ไม่กี่วันเห็นหน้าใครสดใสจัง
มาแกว่งแขนออกกำลังกันทั้งบ้าน
เป็นวิชาแห่งอาจารย์จีนข้ามฝั่ง
ไปอ่านมาลองทำดูอัศจรรย์กระมัง
เลือดลมดีสบายจังนะควรลอง
8 พฤศจิกายน 2546 19:48 น.
tiki
@ ฝากกระทงลงคงคาในคืนนี้
คืนศิวาราตรีนี้แสนสวย
เพ็ญราตรีสิบห้าค่ำล้ำงงงวย
กระแสน้ำไหลรื่นรวยปริ่มฝั่งชล
@ อธิษฐานฝากพระแม่คงคาตามประทีป
ช่วยส่งกรรมแรงรีบหมดถึงก้น
ล้างอาถรรพ์ฝากคงคามาตุชล
ขอเป็นคนสุขคนใหม่ในหล้าเอย
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
tiki
8 พฤศจิกายน 2546 15:49 น.
tiki
@ รุ่งเช้า
ไอเย็นแผ่ซร่าน...เข้ามาทาง...หน้าต่าง
มองออกไป...หมอกขาว..เลือนลาง
เวิ้งว้าง...หว่างนภา...ขาวทาเทา
@ ลมหนาว...
หอบไอเย็น ...แผ่กระจาย...คืบคลานเข้า
สัมผัส...ลม......ไอเย็น อย่างแผ่วเบา
ระลึกถึง...หลายหลายเช้า...ในหมอกจาง
@ คิดถึง
บ้านแม่ปิง...ริมน้ำ สองฝั่งข้าง
เทือกเขา...เรี่ยหมอก...อยู่ไกลทาง
วันใดหนอ จะว่าง...ได้ไปเยือน...?
@ ความฝัน
ทิ้งความจริงปัจจุบัน...ยากใดเหมือน...
อยากเอื้อมมือ...ไขว่คว้า...ไว้ตราเตือน
ความสุขเย็น....ได้ลับเลือน....จางจากไกล
@ วันเวลา...
ความน่ารัก ผลักจากจาง ....แสนห่างหาย
ที่รอยยิ้ม...พริ้มเพรา....แห่งเยาว์วัย
ความสุขแสนสดใส...เคยจดจำ
@ หวนหา
วันใดหนอ...จะได้ไปเยือนย่ำ...?
ได้ลิ้มไอ ใสเย็น ขุนเขาคำ...
บ้านริมปิง...งามล้ำ...ดื่มด่ำใจ...!!
5 พฤศจิกายน 2546 03:08 น.
tiki
นับแต่นี้ไป.............เธอทั้งหลาย
เรื่องวุ่นวายจะมีมากยากหลบหนี
เธอจะต้องฝึกดวงใจให้คิดดี
และทำดีรวมวจีการพูดจา
อีกศึกษาเรื่องปรัชญาและวิทยาศาสตร์
อย่าให้พลาดทั้งธรรมะอันสูงค่า
ในภายหน้าเมื่อวิทยาการสูงนานา
จะนำพาสู่ดาวอื่นหมื่นล้านลี้
เธอจะอยู่ในยานอวกาศคนานับ
จิตจะจับกระแสใจส่งไหลรี่
การพูดจาส่งภาษาจิตที่มี
ผ่านกันที่คลื่นนานาค่าอนาคต
จะเป็นค่าพลังงานที่ตรงแน่
ไม่กลับกลอกหลอกให้แลว่าสวยสด
ไม่มีทางอ้างสิ่งใดปิดใจคด
การสื่อสารจะปรากฎอย่างเด่นชัด
เธอต้องฝึกใช้วินาทีให้มีค่า
ฝึกธรรมะและวิทยาให้เจนจัด
เธอต้องสูงทั้งวิชาการหาญห้าวคัด
นั่นคือโลกอันเด่นชัดอนาคต
ไม่มีเวลาแห่งการลองส่องผิดถูก
เสี้ยววินาทีเธอต้องปลูกสิ่งหมดจด
เด็กรุ่นใหม่คือฝูงชนเลิศวรรณรส
ภาวะจิตต้องปรากฏเลือกแต่ดี
เตรียมจิตใจเธอไว้ให้แน่วแน่
เรื่องการงานอย่าร่อแร่หรือวิ่งหนี
งานเป็นงานเล่นเป็นงานอย่ารอรี
ฝากวจีเตือนข้ามภพครบศตวรรษ
tiki